Autosport.nl Hét autosport magazine op Internet
IndyCar

Indycar: Indycar/Stockcar legende Paul Goldsmith overleden

Gisteren overleed op 98-jarige leeftijd in Munster Indiana Paul Goldsmith. Hij was de oudste in leven zijde Indy 500 deelnemer. Tussen 1958 en 1963 startte Goldsmith zes achtereenvolgende keren op de Brickyard. Tevens was Goldsmith jarenlang in USAC Stockcars en NASCAR actief.

Paul Goldsmith

Tekst: Willem J. Staat
Foto: Indianapolis Motor Speedway


Indycar/Stockcar Legende Paul Goldsmith overleden

De in Virginia geboren Goldsmith behaalde in 1960 zijn beste Indy 500 resultaat door in de No 99 Demler/Offy als derde te eindigen. Helaas werd dit resultaat een beetje overschaduwd door het fantastische duel dat Jim Rathmann en Rodger Ward om de overwinning leverden. In 1959 eindigde hij als vijfde in de Indy 500. In het jaar daarvoor werd rookie starter Goldsmith bij een startcrash direct uitgeschakeld. Daarbij kwam Pat O’Connor om het leven. Bij zijn laatste start in 1963 kwalificeerde Paul zich als negende. Een beetje ongelofelijk dat Goldsmith deze resultaten wist te behalen. Hij reed slechts achtmaal in eenzitters. Acht USAC events waaronder zesmaal de Indy 500. Er waren in zijn tijd weinig coureurs die zoveel veelzijdiger en succesvoller waren dan de bescheiden Goldsmith.

Paul groeide op in Detroit en begon aan het einde van de Tweede Wereldoorlog als tiener aan motorraces deel te nemen terwijl hij fulltime in de Chrysler fabrieken werkte. Op de motorfiets behaalde Paul zijn eerste grote AMA-overwinning op de 1 mijl dirt track in Wisconsin State Fair Park, nu geasfalteerd en ook wel beter bekend als de Milwaukee Mile. In 1954 eindigde Paul als tweede in het AMA-kampioenschap en was eigen een protégee van Joe Leonard, die zowel op twee- als vier wielen grote successen wist te behalen.

Hoewel Goldsmith nog steeds in de motorracerij actief was, trok ook de autosport zijn aandacht. In 1953 wist hij een stockcarwedstrijd op de Detroit Fairgrounds te winnen. In 1956 zegde Goldsmith de motorfietsen vaarwel en begon zich volledig op de NASCAR-wedstrijden te focussen. Voor het team van de legendarische Smokey Yunick won Paul een 300 mijlswedstrijd op Langhorne. Tevens was Goldsmith de laatste winnaar van een NASCAR wedstrijd op het strand van Daytona. De enige coureur die zowel op het strand met een auto als een motor wist te winnen.

In 1959 vormde Paul samen met topmonteur Ray Nichels een combinatie en domineerde voor het team Nichels Engineering begin zestiger jaren in het toenmalige USAC Stockcar kampioenschap en won zowel in 1961 als in 1962 de titel. In 1960 en 1965 beëindigde hij de titelstrijd tweemaal als tweede.

In 85 USAC Stockcar starts won Goldsmith maar liefst 26 wedstrijden en behaalde 44 Top drie resultaten. Negentien van die overwinningen kwamen in de titel winnende seizoen van 1961 en 1962. In de 127 NASCAR-starts behaalde Goldsmith 59 Top 10 resultaten en won negen wedstrijden. 1966 behaalde Goldsmith zijn allerlaatste NASCAR-overwinning op de Bristol Motor Speedway in Tennessee. Hoewel Goldsmith slechts zesmaal op de Indianapolis Motor Speedway actief was, fungeerde hij jarenlang als testcoureur voor Firestone en legde er vele kilometers af.

Op 21/22 november 1961 nam Paul aan een heel bijzonder event op de Indianapolis Motor Speedway. Een 24 Uurswedstrijd tussen slechts twee auto’s. Goldsmith en zijn collega’s Rodger Ward, Len Sutton, Fireball Roberts, Marvin Panch en Joe Weatherly wisselden elkaar af tussen een Policie Enforcer versie van de Pontiac Catalina en een conventionele versie van de auto. Onder regenachtige weersomstandigheden een enorme zware test voor mens en machine. Saillant detail: zij waren de allereerste coureurs die op de volledige geplaveide Indianapolis Motor Speedway reden, aangezien het rechte stuk met de originele bakstenen pas in 1961 volledig met asfalt werd bedekt.

Vanwege zijn opmerkelijke prestaties in zowel de auto- als motorsport werd Goldsmith in diverse Halls of Fames opgenomen zoals de IMS Hall of Fame, Motorsports Hall of Fame of America, USAC Hall of Fame en de Michigan Motorsports Hall of Fame.In 1969 stopte Goldsmith met de racerij en begon zich op zijn groeiende luchtvaartbedrijf te richten. Hij was overigens één van de eerste coureurs die zelf naar de diverse wedstrijden begon te vliegen. Verder leidde Goldsmith piloten van China East Airlines op, was eigenaar van een bedrijf dat vliegtuigmotoren repareerde en een vliegveld in Griffith Indiana. Verder beschikte hij over een aantal ranches en een restaurantketen.

Autosport.nl Hét autosport magazine op Internet