Rally - ONRK: Verregende ELE Rally prooi voor Vrielink

Son en Breugel – Yannick Vrielink heeft rondom Eindhoven dit weekend laten zien dat zijn winst in Emmeloord en status van ‘snelste Nederlander’ in Sulingen geen toevalstreffer was. Zaterdagavond schreef hij ook de ELE Rally op zijn naam met de Ford Fiesta R5. “Eind goed al goed, aan ’t begin pak ik een boom en nu sta ik hier met de winst” lachte Vrielink bij het finishpodium.

Tekst: Dré Galiart; Foto's: Dré Galiart & Steven van Veenendaal

Natte boel
De ELE Rally heeft vele tradities, een daarvan is de verrassende bui ergens in de wedstrijd, die iedereen overvalt en het hele wedstrijdbeeld op z’n kop zet. Die verrassende bui lijkt al aanwezig van vóór de start van het Nederlands rallykampioenschap en heeft de afgelopen maanden z’n best gedaan om alle proeven om te toveren in een ongelooflijke modderpoel. Zo werd de organisatie genoodzaakt om vrijwel alle onverharde secties te verwijderen. De wedstrijd raakte daarmee toch een klein beetje ‘onthoofd’ want die andere traditie, die van de ‘vele onverharde kilometers op Wintelre’ viel compleet in het water. Letterlijk, want de aanblik van de weg richting de start van de proef Wintelre, was er een die meer leek op een kabbelende beek, dan een verharde weg. Zo verwerden lange onderscheidende en wedstrijdbepalende rundkursen zoals Sint-Oedenrode en Lierop nog maar iets meer van één derde van de normale rijtijd. Het zorgde voor een ander wedstrijdbeeld, ondanks dat de beslissingen van de wedstrijdleiding in deze, volledig werden omarmd. “Het was een verstandige keuze om het onverhard eruit te halen, anders had iedereen vast gestaan” liet de ervaren Hyundai rijder Stig Andervang optekenen.



Becx maakt de minste fouten
De eerste proef is het meteen ‘raak’. Notabene Yannick Vrielink, genavigeerd door Harm van Koppen, is met de Fiesta R5 de eerste die zich laat verrassen en gleed richting een boom “We kwamen in de blubber, ik krijg onderstuur en ik dacht, ik heb nog maar één optie, of de neus erop of aan de handrem trekken. En gelukkig, hij roteerde en we raakten ‘m met de deur” beschrijft hij zijn ‘escape’. Kevin van Deijne en Hein Verschuuren, die met de Hyundai nu eindelijk hun kans willen pakken om hun thuiswedstrijd te winnen, pakken de eerste scratch. Niet veel later is het op hetzelfde punt als Vrielink, mis voor Overbeek in de Clio Rally3. Voor hem zit de vrijdagavond erop dankzij een afgebroken achterwiel. Op de tweede proef gaat het mis voor Van Deijne ‘We verloren remdruk, dus problemen met de remmen, waardoor je een hoop tijd verliest en eigenlijk verlies je dan ook voor de tweede boucle, omdat het vertrouwen er niet is” verklaart Van Deijne. Wie dan wel? Nou, Michiel Becx en Sander van Barschot. Met de Rally2 Fiesta zijn zij het snelst en ze bouwen dat in de tweede boucle alleen maar uit. Lachende derde, of beter gezegd, verrassende tweede, is na twee proeven Hodenius. Hij volgt samen met Robin Buysmans op maar 1,5 seconde van Becx, maar zal op proef drie een aantal keren stilvallen en veel tijd verliezen. Richard Pex, die sinds de overstap naar de Skoda steeds sneller onderweg is, neemt de tweede plek over.



Becx zeer comfortabel of..
De vrijdagavond sluit af met een duidelijk onderscheidende marge voor Becx. Een verschil van 23 seconden is al redelijk comfortabel en als hij op zaterdagochtend op Strijpse Kampen ruim 11 seconden pakt, lijkt daar al de sleutel in de wedstrijd. Nog twee keer deze proef te verrijden en al 36 seconden op Pex… De winnaar lijkt gekend. Lijkt, want het blijft tricky en na een minimaal verschil op Spoordonk gaat het tóch mis op Wintelre. Niet verrast op het onverhard, want dat zit er niet in, maar een listig schuivertje is genoeg om te landen in een diepe sloot voor Becx. Zo erft Vrielink de leiding, want Pex ziet hem op Wintelre voorbij komen. En dat is niet de enige verrassing in Wintelre, want Overbeek (herintredend na zijn crash op vrijdag) rijdt met een Rally3 tussen de Rally2 auto’s naar een tweede tijd! Zo ligt na één boucle op zaterdag, alles weer open, mag Van Deijne ondanks een foute bandenkeuze op zaterdagochtend, weer dromen van de winst en kan Pex meedoen om de zege? “Nou.. podium zou heel mooi zijn, maar tweede op dit moment… dat had ik niet durven dromen” verklaard de Limburger.

Niet fotogeniek, wel spannend
Zo ontbreken misschien de echt spektakelpunten, maar is het toch weer een spannende en onvoorspelbare wedstrijd. Want niet veel later is er de volgende verrassing. “Ik had net nieuwe slicks en we reden door een plas waardoor de temperatuur uit de banden was. Ik remde aan en hij glijdt heel even rechtdoor en ik glij zo de modder in. Ik kwam er niet meer uit en verloor 8 minuten” aldus Richard Pex die zonder zijn foutje het podium binnen handbereik had. Kevin van Deijne maakte niet die fout, maar nam zijn ervaring uit de eerste boucle mee waar hij, naar zijn mening, met slicks de verkeerde keuze maakte. “Het wordt volgens mij niet droog, je hebt droge en natte stukken en omdat wij ervaring hebben gepakt in de eerste ronde denk ik dat wij alleen maar harder kunnen gaan” legt hij uit. En hij haalt zijn gram en snoept meteen ruim 9 seconden van zijn achterstand af. 6,6 seconden resten na de boucle, om de leiding te pakken.

Haasje over
De hele avond vechten Vrielink en Van Deijne tegen elkaar. Sint-Oedenrode is, zoals eerder uitgelegd, eigenlijk onmogelijk onderscheidend meer en dus moet het komen van Ekkersrijt en de laatste keer Strijpse Kampen. Het is haasje over, Van Deijne pakt wat terug en Vrielink countert en dat gaat zo door tot aan de finish. En dus weet Van Deijne niet dat verschil te maken. “Aan ’t eind hebben we op nieuwe banden gereden, want ik had nog nooit met nieuwe banden gereden. Het verschil is echt niet normaal. Uiteindelijk in het donker rijden we nog 4-5 tellen sneller als dat we de eerste keer reden” zo weet Vrielink zijn onderscheidende run te duiden. Van Deijne daarentegen was meer berustend in ‘alweer’ een tweede plaats. “Ik dacht na twee keer derde en drie keer tweede dat ’t wel een keer raak mocht zijn, maar helaas is er een vierde tweede plaats. We kunnen de wedstrijd analyseren, maar er zijn zoveel punten waar het anders had kunnen lopen. De remproblemen, de bandenkeuze, maar rally is met de omstandigheden dealen en ik denk dat we dat wel goed hebben gedaan”.

Derde wordt in extremis Lambert Parren met de Evo. “Ik wist dat we Jelte om Ekkersrijt konden afhouden. Jammer dat er zoveel onverhard uit is gehaald, maar dat kon niet anders” meende Parren.



Uitblinkers
De 59e editie van de ELE Rally gaat zeker niet in als de makkelijkste en dus zijn er altijd van die opvallende prestaties. Becx die de kampioenschapskandidaten aftroeft, maar ook verrassend snelle namen. De eerste is Jari van Hoof, die op weg naar proef 1 al moest afhaken met een kapotte benzinepomp, maar wel nog kon herstarten. Zonder dat iemand ’t echt opmerkte ging hij z’n vader achterna met een scratch op Wintelre! Eén prestatie werd al genoemd, de Rally3 Clio’s want naast de tweede tijd van Overbeek, meldde ook Ben van de Laar zich regelmatig in de top 3. “Zeer tevreden, ik vind ’t wel mooi om me zo te kunnen meten met de top. En er zit nog meer potentie in de auto” meent Van de Laar, die zijn algemene rangschikking eveneens zag vastlopen in de modder (8 minuten tijdsverlies). Tot slot is er Jelte de Boef. De rijder die 14 jaar geleden al furore maakte in een Subaru van Autosport Company is de laatste jaren teruggekeerd en nu voor het eerst in een R5. “Het is een wereld van verschil, vooral remmen, je merkt dat dit een échte rallyauto is waar de Subaru een verbouwde straatauto was” begint De Boef. “Het is ontzettend wennen, we hadden geen meter gereden vóór de wedstrijd. Het is wel verslavend dit” lacht hij. Aan de finish is de glimlach er nog steeds, als een vierde plaats algemeen zijn deel is. “We hebben geprofiteerd van foutjes van anderen, maar dat is ook rally. We halen er nu 70% uit, we zijn Stefan dankbaar voor de kans. De laatste proeven had ik ‘m pas echt onder controle”.



Oostenrijkse winst bij de E-Corsa
Controversieel, zo is het topic ‘electrisch rijden’ getagd onder de rallyfans. Maar toch, ook de echte fan moet toegeven dat het bij vlagen ontzettend hard gaat. En de organisatie onderstreepte nog maar weer ’s hoe broodnodig het is om ook overheden te enthousiasmeren bij ’t afgeven van vergunningen. En dus, controversieel of niet, de volgers zullen ze moeten omarmen om in extremis ook nog eens kippenvel te krijgen van het geluid van de WRC’s. Noem het de paar spruitjes die je als kind bij de friet met appelmoes zou krijgen gepresenteerd. Je weet dat het nodig is. Zo was ook daar de strijd verhit. 0,0 seconden na de eerste keer Sint-Oedenrode tussen de Oostenrijker en de Spanjaard in het veld. Pröglhöf trok aan het langste eind, met name door een ijzersterke eerste keer Ekkersrijt. “Het waren moeilijke omstandigheden, met de regen. We hebben eigenlijk niet naar de tijden gekeken om geen stress op te bouwen. Voor ons is het kampioenschap van belang en dus was ik blij dat we op Ekkersrijt zo’n groot verschil konden maken” meende de Oostenrijker. Snelste Nederlander was Dries van den Elzen “Voor ons was het de eerste keer in een rally, eerste keer in een rallyauto. Ik ben redacteur van Autovisie en op uitnodiging van Opel Nederland kon ik deze instap maken. Het was net zo leuk als ik dacht dat het was”



Spektakelstuk
Uiteraard ontbreekt er nog één spectakelstuk. Dat van de Historics. Opnieuw was het Antoine Biesheuvel die het snelste was. De BMW M3 powered by MATS vindt Nationaal en Internationaal toch telkens weer de weg naar de top. Het ontbreken van onverhard was voor hem misschien wel een zegen, want achter hem stonden de Audi’s van Marcel Ludwig en Piet-Hein van der Heijden te wachten om de macht over te nemen, al volgde de dichtstbijzijnde toch wel ruim op één minuut. Mooi was het debuut van Antoine van Ballegooijen in de vleugel Sierra zoals hij onder rallyvolgers bekend staat. Zo blijft het aantal pareltjes uit het verleden verder toenemen op de Nederlandse rallypaden.