Retro: Groeten uit Portimão van het Algarve Classic Festival 2023

En dat was niet de enige Euser-machine die klaarstond voor het weekend.



Deze BMW E46 M3 – nog met de YTCC-streamer erop! – zou in handen van Van den Heuvel deelnemen aan de lokale CPV Legends. (Voor wie het per se wil weten, CPV staat voor Campeonato de Portugal de Velocidade.)



En daar is alweer de volgende Nederlandse schakel: de Ensign N175 met HB-sponsoring waarin Gijs van Lennep een WK-punt haalde, dook weer eens op. Hij was jarenlang eigendom van de helaas op Zandvoort verongelukte David Ferrer, waarna de auto werd ‘beheerd’ door diens goede vriend ‘Mr John of B’. Die vond een landgenoot als koper, Guillaume Roman, die nu ermee naar Portugal kwam – ook weer ter voorbereiding op Monaco en daarnaast op de voorafgaande Grand Prix de France Historique op Paul Ricard.



Roman hoorde tijdens de kwalificatie wel bij de pechgevallen, maar het team van Soheil Ayari wist de auto toch weer aan de praat te krijgen voor beide races.



Werk aan de Peugeot 90X van Stuart Wiltshire – maar helaas, de dieselmotor van de Franse LMP1 gaf tijdens de testdag al de geest. Geen broederstrijd dus met de 90X van Steve Brooks, wat helaas de angel uit beide Masters Endurance Legends-races haalde.



Nine-W Engineering was trots op de auto die de kampioen had opgeleverd: Ken Tyrrell maakte het sprookje waar door in de Tyrrell 011 naar de titel te rijden.



Op Portimão zou hij zijn vierde zege van het seizoen boeken en daarmee zijn claim op de titel nog eens onderstrepen. Het was een magisch verhaal voor de Amerikaan: niet alleen mogen racen in een auto die je naam draagt, maar er ook nog eens races in winnen en kampioen mee worden.



Bij ADP Classic Racing werken ze nog hard aan de Williams FW05 van Yutaka Toriba. Het blijft een bijzondere auto. Begonnen als Hesketh 308C – waarvan Max Werner er eentje rijdt in nog de originele Hesketh-kleuren – maar daarna overgenomen door Williams om er de Williams (later Wolf-Williams) FW05 van te maken, in de kleuren van de Canadese oliemiljardair Walter Wolf. Het was Williams vooral te doen om de talentvolle ontwerper in de Hesketh-boedel, Harvey Postlethwaite, maar hij viste uiteindelijk achter het net toen Wolf besloot om Williams op een zijspoor te zetten en met medeneming van Postlethwaite zijn eigen team te beginnen. We weten allemaal hoe het verder liep: de fraaie Wolf WR1 won met Jody Scheckter meteen zijn eerste wedstrijd bij aanvang van het seizoen 1977, terwijl Williams met wat Belgisch biergeld een oude March kocht en vanaf het begin van het Europese seizoen met Patrick Neve in het achterveld doormodderde. Maar toch lachte Williams als laatste: die andere talentvolle ontwerper, Patrick Head, bleek een schot in de roos, net als de sponsoring uit Saoedi-Arabië die hij wist te strikken. Wolf gleed in twee jaar af naar een niveau waarop hij uitverkoop deed aan Fittipaldi, Williams had in 1979 de beste auto van het veld: het fundament voor vele, vele GP-overwinningen en wereldtitels.



Hier die 308C van Werner – zoek de verschillen.