Sportscars: Toyota-rijders Kobayashi, Conway en López winnen FIA WEC Monza, GTE-Am-titel voor Catsburg en teamgenoten (lang)
De nummer 7-Toyota won de zes-uursrace van het FIA WEC op Monza
De nummer 7-Toyota van Kamui Kobayashi, Mike Conway en José María López won de FIA WEC-race op Monza, voor de nummer 50-Ferrari (Fuoco/Molina/Nielsen), waarmee twee hypercars die in Le Mans uitvielen, op Monza op de eerste twee plaatsen eindigden. Peugeot behaalde de eerste WEC-podiumplaats met de nummer 93-9X8 (Vergne/Jensen/Di Resta), een jaar na het racedebuut van de hypercar op dezelfde locatie. In LMP2 won Jota met de nummer 28-Oreca (Fittipaldi/Heinemeier Hansson/Rasmussen), de winst in de GTE-Am-klasse was voor de nummer 77-Dempsey Proton-Porsche (Ried/Pedersen/Andlauer). Nicky Catsburg, Ben Keating en Nico Varrone eindigden met de Corvette in de GTE-Am-klasse als vierde en daarmee voor het eerst dit seizoen niet op het podium, maar het resultaat was wel genoeg om ruim voortijdig de titel binnen te halen.
Tekst: René de Boer (Twitter: @renedeboer)
Foto’s: Rick Kiewiet/Prescott Motorsport
Startfase van de wedstrijd
Uiteenlopende pitstopstrategiën in combinatie met twee safety-car-interventies in de eerste helft van de wedstrijd hadden hun weerslag op de posities in het veld, die daarmee gedurende lange tijd niet in alle gevallen de reële posities in de race weergaven. Halverwege de wedstrijd had López in de nummer 7-Toyota de leiding in handen, voor de nummer 50 en de nummer 51-Ferrari’s, maar de nummer 51 moest op dat moment nog een pitstop maken. In de tweede racehelft verspeelde de nummer 51 de kansen op een betere klassering als gevolg van een straf voor een inhaalactie buiten de track limits op het rechte stuk. De nummer 8-Toyota was teruggevallen na een incident met een van de GT-auto’s, waarmee de strijd om de zege uiteindelijk tussen de nummer 7-Toyota en de nummer 50-Ferrari ging, een duel dat het Duits-Japanse team uiteindelijk in zijn voordeel besliste. De Ferrari eindigde op de tweede plaats.
Peugeot put ongetwijfeld hoop uit het feit dat er met beide auto’s kon worden meegestreden om de top drie, al zijn de versnellingsbakproblemen waarvan het hele seizoen al sprake is nog steeds niet volledig opgelost. Het eerste podium met de 9X8 is echter zeker een grote opluchting. Achter de nummer 8-Toyota (Hartley/Buemi/Hirakawa) eindigde de Porsche van Cameron/Christensen/Makowiecki op de vijfde plaats. Porsche komt qua pure snelheid nog steeds iets tekort, terwijl Vanthoor/Lotterer/Estre ook nog eens pech hadden met de strategie voor wat betreft pitstops in combinatie met de safety-car. De Jota-Porsche was opnieuw sterk, totdat na elektronicaproblemen een reset nodig was. De Proton-Porsche viel bij zijn racedebuut voortijdig uit.
De Jota-Oreca won de LMP2-klasse
In LMP2 hadden klassewinnaars David Heinemeier Hansson, Pietro Fittipaldi en Oliver Rasmussen in de nummer 28-Jota-Oreca een ronde voorsprong op de Alpine-Oreca van Mathieu Vaxivière, Julien Canal en Charles Milesi. De van pole gestarte WRT-Oreca met Rui Andrade, Robert Kubica en Louis Delétraz eindigde op de derde plaats. Best geklasseerde Nederlander was Giedo van der Garde, die samen met Josh Pierson en Oliver Jarvis in de nummer 23-United Autosports-Oreca als vierde in de klasse eindigde.
De nummer 9-Prema-Oreca met Bent Viscaal, Andrea Caldarelli en Filip Ugran (foto boven) eindigde met twee ronden achterstand als negende en laatste in de klasse. Eerder in de race kreeg Viscaal een straf van maar liefst een minuut omdat hij de Vector-LMP2 had geraakt toen zijn eigen auto uitbrak. Daarna was er weinig eer meer te behalen. Het is enorm frustrerend om in het achterveld te eindigen, als je weet dat de snelheid in orde is”, aldus de rijder. “Dit hele weekend was onder de streep gewoonweg lastig. We hebben op geen enkel moment om de knikkers mee kunnen doen, maar dat is hoe endurance racen soms gaat. Valt het jouw kant op, dan ben je de gevierde man, of in dit geval het gevierde team. Ik blijf erbij: met onze snelheid hadden we op het podium kunnen staan. Vandaag mocht het helaas niet zo zijn. Excuses aan Vector, het was natuurlijk niet mijn bedoeling om hun auto te raken.” Robin Frijns en teamgenoten Sean Gelael en Ferdinand Habsburg voerden zelfs een tijdlang de klasse aan, maar haalden in de nummer 31-WRTR-Oreca de eindstreep niet als gevolg van een motordefect in de slotfase.
De Dempsey-Proton-Porsche won de GTE-Am-klasse
GTE-Am was een Porsche-feestje, met drie 911 RSR’s op de eerste drie plaatsen. De overwinning was voor Christian Ried, Michael Pedersen en Julien Andlauer in de nummer 77-Dempsey Proton-Porsche, die aan de finish 11,2 seconden voorsprong hadden op de nummer 60-Iron Lynx-Porsche van Claudio Schuoavoni, Matteo Cressoni en Alessio Picariello. De GR-Porsche van Michael Wainwright, Ricardo Pera en Ben Barker werd op een ronde als derde geklasseerd. De vierde plaats was voor Nicky Catsburg, Nico Varrone en Ben Keating genoeg om met nog twee races te gaan, in Japan en in Bahrein, de titel in de GTE-Am-klasse binnen te halen. Technisch gezien is het geen wereldkampioenschap, maar de FIA Endurance Trophy for LMGTE-Am Drivers respectievelijk Teams, maar het succes is er natuurlijk niet minder om.
Vierde plaats en voortijdige titelwinst voor Nicky Catsburg en zijn Corvette-teamgenoten
Dat Catsburg blij was met het behaalde succes, behoeft uiteraard geen betoog: “We zijn wereldkampioen met nog twee races te gaan”, zei hij. “Volgens mij is dat nog nooit zo vroeg gewonnen. Het past wel past wel een beetje bij mijn hele seizoen… Om heel eerlijk te zijn was het vandaag geen heel goede race voor ons. We hadden natuurlijk heel veel extra kilo 's aan boord, al hadden we op zich wel de snelheid, maar we hadden niet helemaal het geluk met de tijdstippen waarop de safety cars naar buiten kwamen. Maar wát een seizoen voor ons, echt fantastisch en super gaaf werk door het hele team, ook door mijn teamgenoten. We gaan een feestje vieren vanavond!”
Het WEC-weekeinde in de zomerse hitte was goed voor meer dan 60.000 bezoekers