Dragracing: Weergoden zitten Tierp Internationals dwars
Met sterke deelnemersvelden in alle klassen en een voorspelling van mooi weer leek niets een succesvolle Tierp Internationals in de weg te kunnen staan. Helaas bleek de waarheid anders. Hoewel er nog genoeg te genieten overbleef op de Zweedse baan van Tierp Arena, was het tijdens de kwalificaties zodanig warm en het zuurstofgehalte in de lucht zo laag dat er nauwelijks goede tijden op de klokken verschenen. Op zondag was het tijdens de eliminaties een stuk koeler, maar toen was het opeens tegen alle verwachtingen in de regen die spelbreker werd waardoor na de eerste eliminatieronden de tweede ronde van het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing voortijdig ten einde kwam.
Tekst: Remco Scheelings
Foto’s: Remco Scheelings
Na de openingsronde op Santa Pod Raceway was het boven Stockholm gelegen Tierp Arena gastheer van de tweede wedstrijd van het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing en het FIM Europe European Drag Bike Championship. Daarnaast werkte ook de Summit Racing EDRS Series, een Noord-Europees georiënteerde wedstrijdserie, op Tierp een drukbezette ronde af. Met de fraaie strijd en records van Santa Pod nog vers in het geheugen, werd er uitgekeken naar wellicht weer nieuwe records op het als snel bekendstaande fraaie complex van Tierp Arena, zeker omdat in alle klassen de concurrentie nog sterker was dan die in Engeland. Met temperaturen van boven de 25 graden, een laag zuurstofgehalte in de lucht en een door de brandende zon warme baan, werd al snel duidelijk dat toptijden niet mogelijk zouden zijn. Maar met voor iedereen gelijke omstandigheden deed dit aan de onderlinge strijd niets af. Dat was zowel in de kwalificaties als in de eerste eliminatieronden meer dan duidelijk waardoor toch weer van vele spannende runs genoten kon worden. Het was dan ook des te spijtiger dat aan het begin van de zondagmiddag tegen de verwachtingen in de regen kwam en aan alles een einde maakte. De Top Fuel, Top Methanol en Pro Stock klassen hadden op dat moment één eliminatieronde afgewerkt, terwijl de Pro Modified klasse tot twee ronden was gekomen.
Ida Zetterström
Ida Zetterström toch weer naar één
Op de eerste kwalificatiedag was het in de Top Fuel klasse alleen Stig Neergaard die met 4,08 seconden een redelijke tijd op de klokken kreeg. De Deen voerde dan ook na twee runs de lijst aan, gevolgd door Susanne Callin, Ida Zetterström en Antti Horto.
Antti Horto
Op zaterdagochtend dook regerend kampioen Horto met 3,94 seconden als eerste onder de 4 seconden en nam daarmee de eerste positie over. In de laatste run was daar echter toch weer Zetterström die tot 3,93 seconden wist te komen. De winnaar van Santa Pod en Europees recordhouder zette daarmee de RF Motorsport dragster weer op één.
Susanne Callin
Horto zakte daarmee naar plek twee, terwijl Callin zich verbeterde tot 4,01 seconden en de kwalificatie als derde afsloot. Omdat Neergaard zich niet meer wist te verbeteren, zakte de lijstaanvoerder van dag één naar plek vier, terwijl Timo Lehtimäki de rij sloot.
Ida Zetterström
Zetterström had daarmee in de eerste eliminatieronde op zondag een bye run. De Zweedse ging al voor de finish van het gas en noteerde toch nog een nette 4,1 seconden. In het Finse onderonsje tussen Horto en Lehtimäki klokte de regerend kampioen een uitstekende 3,89 seconden en plaatste zich zo voor de halve finale.
Stig Neergaard
De spannendste en mooiste Top Fuel run kwam op naam van Neergaard en Callin. Met 3,92 tegen 3,97 seconden was Callin in de run sneller, maar Neergaard was met een reactietijd van 0,07 seconden zoveel eerder weg bij het verspringen van de lichten dat de Deen met een verschil van 0,05 seconden als eerste de finish passeerde en de winst greep. In de halve finale had Neergaard het moeten opnemen tegen Zetterström, terwijl Horto vanwege een bye run al verzekerd was van een plaats in de finale. Met Neergaard en Zetterström bijna op de startlijn, begon het echter te regenen met het bekende einde van de wedstrijd als gevolg.
David Vegter
Spannende strijd in Pro Modified
Met uiteindelijk 18 deelnemers voor 16 plaatsen in de eliminaties was duidelijk dat het in de kwalificaties bij de Pro Mods al spannend zou gaan worden. In de eerste kwalificatierun klokte David Vegter met 6,05 seconden de snelste tijd, maar rook op de finishlijn voorspelde weinig goeds. Een gebroken drijfstang had een gat in het blok veroorzaakt en dus moest het Nederlandse team aan de slag om eerder dan gepland de tweede motor in te bouwen.
Marck Harteveld
Marck Harteveld maakte het Nederlandse succes na kwalificatie één compleet door met 6,07 seconden de tweede positie in te nemen. In de tweede kwalificatiesessie gingen de tijden echter verder omlaag.
Andreas Arthursson
Andreas Arthursson klokte een gezien de omstandigheden fraaie 5,85 seconden en nam de eerste positie over, gevolgd door Bruno Bader met 5,95 seconden. Michel Tooren sloot de eerste dag af op plek drie met 6,00 seconden en was daarmee de hoogst geklasseerde Nederlander.
Jan Ericsson
Op zaterdag stonden er drie kwalificaties op het programma waarbij met name in de laatste run, toen het koeler werd, de tijden omlaag schoten. Jan Ericsson, die diverse runs volledig had zien mislukken, klokte 5,88 seconden en nam de tweede positie over, terwijl Jimmy Ålund met een tijd van 5,89 seconden daar nauwelijks bij achterbleef.
Jimmy Ålund
Met zijn nieuwe motor snelde Vegter naar 5,91 seconden en was op plek vier de hoogst geklasseerde Nederlander. Achter Bader (5,91 seconden) verbeterde Harteveld zich tot 5,934 seconden en bleef daarmee Michael Gullqvist (5,936 seconden) nipt voor. Hoeveel rijders zich wisten te verbeteren, mag wel blijken uit het feit dat Tooren met zijn tijd van 6,00 seconden vanaf plek drie naar tien zakte. Waren er op vrijdag slechts twee rijders die de 6-secondengrens wisten te doorbreken, na de kwalificaties van zaterdag had de top negen een tijd onder de zes seconden weten te scoren.
Michel Tooren
De eerste eliminatieronde leverde een aantal goede tijden op, maar geen hele grote verrassingen. Van de top acht werd alleen Gullqvist uitgeschakeld door Tooren die met 6,02 seconden opnieuw uiterst constant bleek. Vegter verbeterde zich tot 5,87 seconden en klopte Mats Eriksson, Harteveld pakte met een veel betere reactietijd Roger Johansson en Arthursson noteerde 5,87 seconden en liet Marcus Perman kansloos. Ericsson dook opnieuw in de 5,87 seconden, Ålund noteerde 5,96 en Bader 5,97 seconden waardoor werd uitgekeken naar spannende kwartfinales.
Bruno Bader
Helaas viel daarbij het doek voor de drie Nederlanders. Vegter ging bij de start al scheef en zag Bader aan de horizon verdwijnen, terwijl Tooren ook tractieproblemen kende en het moest afleggen tegen een met 5,85 seconden opnieuw uiterst constante en snelle Ericsson. Harteveld trok een rood licht en schakelde daarmee zichzelf uit waardoor Ålund naar de halve finales ging. Arthursson klopte Åke Persson, maar een grote rookwolk op de finishlijn maakte al duidelijk dat de motor van Arthusson het had begeven en de Zweed niet meer terug zou kunnen komen voor de halve finales. Daarin had Arthursson het zullen opnemen tegen Bader en Ericsson tegen Ålund. Door de regen kwam het echter niet meer zover.