Retro: Groeten uit Donington Park van het Masters Race Weekend 2023
Masters Historic Racing koos voor zijn seizoensopening deze keer voor het paasweekend op Donington Park – vorig jaar nog de tweede ronde van het kampioenschap na Barcelona. Die locatie is dit jaar echter verruild voor een primeur op Hockenheim (elk jaar iets nieuws, zo is de stelregel), maar die ronde vindt pas in mei plaats. En dus voeren we voor de eerste wedstrijden van het jaar naar Albion om ons op Goede Vrijdag en (allesbehalve) Stille Zaterdag te laven aan de historische auto’s op het circuit in de Midlands.
Tekst en foto’s: Mattijs Diepraam
Op Witte Donderdag was de paddock in de ochtend nog grotendeels in stilte gehuld.
Zo lagen ze te slapen onder die lage overkapping.
De auto’s waren er wel, want er was woensdag een testdag geweest. Maar de eigenaren – zoals in dit geval Billy en Carl Nairn – bleven in veel gevallen de hele (koude en natte) dag onder de wol.
Dat die testdag niet in alle gevallen even voorspoedig was gegaan, maakte het grind in de paddock al snel duidelijk.
De Historic Grand Prix Car Association voor GP-auto’s tot 1966 zou net als in 2022 een deel van het programma verzorgen. Deze keer werden het veld gesplitst in twee delen met elk twee races voor auto’s met de motor voorin en auto’s met de motor achter de coureur.
Hier is Rod Jolley bezig met de preparatie van zijn Cooper T53 en (achterin) zijn Lister-Jaguar ‘Monzanapolis’, een auto die alleen met heel veel fantasie een Grand Prix-auto kan worden genoemd. Maar we zijn blij met de ruimhartige blik waarmee de HGPCA naar zijn veld kijkt. Daardoor worden we elke keer als we deze auto zien herinnerd aan de twee bijzondere evenementen van 1957 en ’58 die als ‘Race of Two Worlds’ door het leven gingen: een poging om op de kombaan van Monza F1-auto’s het te laten opnemen tegen de Indy-roadsters van destijds. Zonder succes overigens, want de F1-wereld deinsde ervoor terug. Alleen Maserati stuurde een 250F, maar die kon in 1957 de verkanting niet aan. Om toch niet helemaal een modderfiguur te slaan, vaardigde ‘Europa’ in 1958 de speciaal daarvoor gebouwde Maserati Eldorado Special af (met Stirling Moss) en drie aangepaste Ferrari’s. Los van twee D-types (sportwagens dus) kwam Lister met deze tot monoposto omgebouwde sportwagen voor Jack Fairman op de proppen. Geen F1-auto dus en ook geen Grand Prix-auto, want de Race of Two Worlds was geen WK-evenement. Dat in het huidige HGPCA-veld ook een Kurtis 500C meerijdt – een heuse Indy-roadster dus – is dan weer wél volgens de ruimere Grand Prix-gedachte: Indianapolis stond immers tot en met 1960 op de WK-kalender.
Intussen bewijst dit ‘mondkapje’ voor de Cooper T53 hoe fris het nog was.
Nog meer Americana in de HGPCA: de Scarab-Offenhauser van Mark Shaw. Dit is trouwens wél een echte F1, alleen de motor is niet meer de originele krachtbron van eigen Scarab-makelij, maar een Offy zoals we die ook uit de Indycars kennen.
Het blijft een tot de verbeelding sprekende auto, die doorgaans rondjes rijdt om de andere auto’s met de motor voorin. Destijds was het echter een mislukking, vooral omdat hij twee tot drie jaar te laat was: de Scarab legde het af tegen de nieuwe generatie F1’s met middenmotor.
Handig, zo weten we meteen wat we stelen!
Julian Bronson ontdekt bij toeval dat er een ‘buitenboord-tv’ in zijn motorhome zit!
Gary Spencer werkt intussen aan deze Big Healey van Alasdair Coates. Tevergeefs overigens, want de auto werd dezelfde donderdag nog teruggetrokken.
Het exemplaar van Richard Hywel Evans bleef het wel gewoon doen.