Dragracing: Antti Horto pakt eerste titel, Bellio, Ericsson en Ålund op herhaling
Jan Ericsson
Jan Ericsson regeert (door)
De Pro Modified klasse was in Engeland met zestien deelnemers uit zeven verschillende landen opnieuw de best bezette en meest internationale klasse van het FIA EK. De beste titelkansen lagen bij regerend kampioen Jan Ericsson die ongeacht wat de concurrentie zou doen aan een zege in de tweede eliminatieronde genoeg had voor de titel.
Andres Arnover
De strijd om de plaatsen twee tot en met vijf lag met de Est Andres Arnover en het Nederlandse drietal David Vegter, Michel Tooren en Marck Harteveld nog volledig open. Ericsson maakte in de kwalificatie zijn bedoelingen al meer dan duidelijk door met 5.80 seconden de eerste kwalificatiepositie voor zich op te eisen. In zijn tweede run snelde Vegter naar 5,89 seconden en pakte daarmee de tweede positie, gevolgd door de verrassend sterke Bobby Wallace (5,910 seconden).
Michel Tooren
Tooren bleef daar in zijn tweede run met 5,914 seconden maar een fractie bij achter, maar deze tijd was wel goed voor een nieuw persoonlijk record en de vierde kwalificatiepositie. Op plek vijf was Roger Johansson de laatste rijder die met 5,94 seconden onder de 6 seconden dook. Op plek zes Arnover (6,00 seconden) terwijl ook Freddy Fagerström, Jean Dulamon en Bruno Bader nog onder de 6,06 seconden wisten te blijven.
Marck Harteveld
Harteveld moest genoegen nemen met een tiende positie (6,24 seconden). De Voodoo Hemi Racing rijder beschikte in Engeland over een nieuwe blower en had eigenlijk meer runs nodig om tot een goede afstelling te komen.
David Vegter
In de eliminaties ging Ericsson verder waar hij in de kwalificatie gebleven was. De Zweed snelde in de eerste eliminatieronde in een bye run naar 5,83 seconden om vervolgens in weer een 5,83 seconden Bruno Bader (5,87 seconden, persoonlijk record) te kloppen. Daarmee was de tweede titel op rij voor Ericsson definitief binnen. Op dat moment had de concurrentie het al laten afweten waardoor de Zweed hoe dan ook niets te vrezen had. In de eerste eliminatieronde brak bij Arnover de aandrijfas, waardoor de Est geklopt werd door Andy Robinson, Harteveld moest het in 6,26 tegen 6,05 seconden afleggen tegen Fagerström, terwijl Tooren in een hachelijke rit waarbij de Cuda tot twee keer toe op twee wielen belandde, nipt werd geklopt door Kev Slyfield. Voor Vegter viel het doek in de kwartfinale. De Nederlander reed met 5,85 seconden zijn snelste tijd van het seizoen, maar werd op reactietijd geklopt door Fagerström. Vegter was inmiddels wel Arnover in het klassement gepasseerd en eindigde de titelstrijd van 2022 daarmee op een keurige tweede plaats. Achter Arnover sloten Tooren en Harteveld het seizoen af op de plekken vier en vijf.
Bobby Wallace
In de halve finale rekende Ericsson in 5,80 seconden af met Slyfield en stond zo in de finale. Aan de andere kant van de ladder verraste Wallace door in 5,89 en 5,91 seconden Jon Webster en Robinson het nakijken te geven en vervolgens via een bye run (Fagerström kreeg in de halve finale zijn auto niet gestart) voor het eerst in een FIA EK finale te komen.
De finale
Ericsson reed echter zijn eigen wedstrijd want met 5,81 seconden klokte de Zweed zijn vierde 5,8 seconden van de dag en de zesde van het weekend, om ten koste van Wallace de winst te grijpen.
Sandro Bellio
Laatste run beslist
In de Top Methanol klasse pakte Sandro Bellio met een uiterst snelle 5,48 seconden de eerste kwalificatiepositie, gevolgd door Daniel Jedborn, die met 5,30 seconden een keurige tijd reed, maar door de 0,22 seconden handicap voor de dragsters ten opzichte van de Funny Cars toch op plek twee belandde.
Daniel Jedborn
Op drie de nummer twee in de titelstrijd Jonny Lagg, gevolgd door Linn Fløysvik. Bellio deed wat hij moest doen om zijn kansen op een tweede opeenvolgende titel in leven te houden door eerst Silvio Strauch te verslaan en vervolgens via een bye run naar de finale te rijden.
Jonny Lagg
Aan de andere kant van de ladder klopte Lagg Fløysvik en moest het vervolgens in de halve finale opnemen tegen Jedborn. Lagg versloeg zijn land- en teamgenoot, waardoor Bellio en Lagg in een rechtstreeks duel in de finale moesten gaan strijden om de Europese titel.
De finale
In een 'winner takes it all' finale noteerde Bellio 5,51 seconden en was Lagg (5,67 seconden) te snel af.
Podium
Daarmee pakte de Belg zijn tweede opeenvolgende Europese Top Methanol titel. In het kampioenschap eindigde Fløysvik achter Lagg op plek drie.