Retro: F1 Herinneringen aan GP van Nederland 1977
Dit weekend de Grote Prijs van Nederland maar niet de Grote Prijs van Zandvoort zoals het vaak in de volksmond foutief gezegd wordt. De titel Grote Prijs van Zandvoort werd in het verleden altijd aan bijv. de Formule 2 toegewezen. Wat kleine fotografische en persoonlijke herinneringen aan de Grand Prix van Nederland die in 1977 door Niki Lauda met een Ferrari 312 T2 gewonnen werd. Het jaar van de wederopstanding van de man die na zijn zware crash op de Nordschleife als een Phoenix uit de as was herrezen.
Niki Lauda in Zandvoort op weg naar zijn tweede titel in 1977.
Tekst en Foto's: Willem J. Staat
F1 Herinneringen aan GP van Nederland 1977
De organisatie ontving maar liefst 34 inschrijvingen terwijl er op de startgrid maar plek was voor 26. Daarom vond er een week van tevoren een voorkwalificatie plaats waarbij uiteindelijk alleen Brett Lunger (USA) en Brian Henton (GB) met een BS McLaren M26 en een Ensign MNO4(ofwel de BoRo van de gebr. Hoogenboom erin slaagden om de sprong naar de wedstrijd te maken. Michael Bleekemolen hield tijdens die voorkwalificatie hele slechte herinneringen aan het team van John McDonald over. Hij kwalificeerde zich teleurstellend als laatste maar had nog nooit zoveel onkunde bij een team ervaren.
Waarschijnlijk de slechtste geprepareerde Formule 1 auto ooit.
McDonald zou tijdens het GP weekend nog de voorpagina's halen want de Zwitser Loris Kessel was een juridische procedure tegen de Brit gestart nadat hij zijn (financiële) verplichtingen niet was na gekomen. De Zwitserse Ferrari-dealer had na een Brabham-deal met McDonald alleen maar financieel malheur overgehouden. Nog tijdens de officiële kwalificaties werd de Brit gearresteerd en geboeid de toegangsweg uitgeleid. De media smulde van dit verhaal.
Michael Bleekemolen worstelt om zich te kwalificeren.
De voorkwalificatie betekende ook de voorlaatste voorstelling van BRM in het Grand Prix circus. Het ooit eens zo succesvolle uithangbordje van het Britse Empire ging in handen van teameigenaar Louis Stanley (die wel veel voor de veiligheid in de F1 gedaan heeft) roemloos ten onder. Vanwege Stanley's vele fratsen en gebrek aan succes had de Owen Organisation definitief afstand van het roemruchte team gedaan. Alleen de Australiër Larry Perkins wist in Zuid Afrika op vijf ronden achterstand nog de finishvlag te halen. En die kwam wel op heel bijzondere wijze aan deze deal zoals hij vorig jaar vertelde
Eén van de meest hopeloze teams in 1977 was de Stanley BRM. Hier met Teddy Pilette.
De story van Larry Perkins
Larry Perkins: " Het was in september 1975. Ik stond met mijn Cortina in Hyde Park, keek naar de eenden en at met mijn voeten uit het raam een banaan. Genoot van de Londense herfst en was in shit jeans gekleed. Opeens stopte er naast mij een Jaguar met dikke vent achterin die ik meteen herkende. Louis Stanley ofwel Lord(een titel die hij zeker niet had. red) Stanley. Op slechts anderhalve meter van mij zat hij daar in zijn Jaguar. Hoe gaat het Mr. Stanley?" zei ik tegen hem. Hij was duidelijk zichtbaar geschrokken en had er geen moment aan gedacht dat iemand hem zou herkennen. "Wie ben jij dan wel? " vroeg hij een beetje geïrriteerd. "Ik ben één van die coureurs en misschien ga ik wel in de Formule 1 racen in één van jouw auto's"
Perkins legde vervolgens uit dat hij net het Europees F3 kampioenschap had gewonnen maar eigenlijk verder ook op de keien stond.
Pilette stond met de BRM P207 voor een uiterst hopeloze taak.
Mr. Stanley was zo overdonderd dat Larry nog de volgende dag in het sjieke Londense Dorcherster werd uitgenodigd en zijn visitekaartje mocht uitgeven. Vervolgens ging Perkins de geschiedenisboeken in dat hij als laatste in een Grand Prix een BRM over de finish bracht. Larry Perkins: "Het was een goddelijke interventie die begon met het nuttigen van een banaan in Hyde Park" De gladde marketingjongens hadden nog niet helemaal hun intrede in de F1 gedaan.
Patrick Neve slaagde er niet in om zich te kwalificeren. Sir Frank stond in de paddock stickers te verkopen om de terugreis over het Kanaal te financieren.
De pech van de zuiderburen
Onze zuiderbuur Teddy Pilette had de twijfelachtige eer om als laatste te proberen een BRM voor een Grand Prix-wedstrijd te kwalificeren. Het merk dat ooit zoveel aanzien had ging roemloos ten onder. Stiefdochter Bobby Neate schreef in 2012 een boek over de voormalige BRM teameigenaar (Conspiracy of Secrets) waarin fraudeur Louis Stanley er persoonlijk evenals zijn team niet best vanaf kwam.........
De coureurs konden zich die tijd niet of nauwelijks verbergen. Brett Lunger relaxt rustig liggend in de Tarzanbocht samen met zijn vrouw in de Tarzanbocht. Andere tijden.
Pilette's landgenoot Patrick Neve was voor het berooide team van Frank Williams niet door de kwalificatie heen gekomen. Sir Frank Williams stond berooid in de paddock stickers te verkopen om de terugreis naar Engeland te financieren. Omdat ik in die tijd van alles verzamelde kocht ik voor 10 gulden(wat best veel geld was in die tijd) een sticker van Frank. Twee jaar later hoefde Sir Frank geen stickers meer te verkopen. Met de Arabieren had hij een grote vis aan de hak geslagen. Ik zie noch Toto noch Horner in deze tijden persoonlijk merchandise verkopen.....
Het befaamde Hunt Andretti incident. Mario zet de aanval in.
De wedstrijd op Zandvoort ontaardde in een prachtig duel tussen Jacques Laffite en Niki Lauda die beiden in hun boeiende duel het gehele veld op een ronde hadden gereden. Met een miniem verschil versloeg Lauda Laffite die na de warming up (tja, dat had je in vroeger tijden) naar de reserve Ligier was overgestapt. Lauda was op titelkoers terwijl James Hunt en Mario Andretti elkaar in de Tarzanbocht elimineerden. Vanaf de tribune in de Tarzanbocht kon ik deze scene haarfijn vast leggen. Bij Hunt brak de waterpomp en hij viel direct uit. Andretti leek er zonder schade vanaf te komen maar viel na 14 ronden met motorschade uit.
Andretti zet hem er naast. Close Racing.....
In tegenstelling tot nu toe maakten beiden elkaar eigenlijk in verhouding wat lichte verwijten. Er waren geen lange vergaderingen van de "Stewards of Meeting" Veel werd in die tijd gewoon intern opgelost. Andere tijden zonder social media verwijten en bemoeienis.......James Hunt won dat jaar in Japan zijn allerlaatste Grand Prix terwijl Mario Andretti in 1978 wereldkampioen werd.
Hunt hield nog stand. Maar maakte kort na het maken van deze foto een luchtsprongetje en viel uit.
Niki Lauda in Zandvoort op weg naar zijn tweede titel in 1977.
Tekst en Foto's: Willem J. Staat
F1 Herinneringen aan GP van Nederland 1977
De organisatie ontving maar liefst 34 inschrijvingen terwijl er op de startgrid maar plek was voor 26. Daarom vond er een week van tevoren een voorkwalificatie plaats waarbij uiteindelijk alleen Brett Lunger (USA) en Brian Henton (GB) met een BS McLaren M26 en een Ensign MNO4(ofwel de BoRo van de gebr. Hoogenboom erin slaagden om de sprong naar de wedstrijd te maken. Michael Bleekemolen hield tijdens die voorkwalificatie hele slechte herinneringen aan het team van John McDonald over. Hij kwalificeerde zich teleurstellend als laatste maar had nog nooit zoveel onkunde bij een team ervaren.
Waarschijnlijk de slechtste geprepareerde Formule 1 auto ooit.
McDonald zou tijdens het GP weekend nog de voorpagina's halen want de Zwitser Loris Kessel was een juridische procedure tegen de Brit gestart nadat hij zijn (financiële) verplichtingen niet was na gekomen. De Zwitserse Ferrari-dealer had na een Brabham-deal met McDonald alleen maar financieel malheur overgehouden. Nog tijdens de officiële kwalificaties werd de Brit gearresteerd en geboeid de toegangsweg uitgeleid. De media smulde van dit verhaal.
Michael Bleekemolen worstelt om zich te kwalificeren.De voorkwalificatie betekende ook de voorlaatste voorstelling van BRM in het Grand Prix circus. Het ooit eens zo succesvolle uithangbordje van het Britse Empire ging in handen van teameigenaar Louis Stanley (die wel veel voor de veiligheid in de F1 gedaan heeft) roemloos ten onder. Vanwege Stanley's vele fratsen en gebrek aan succes had de Owen Organisation definitief afstand van het roemruchte team gedaan. Alleen de Australiër Larry Perkins wist in Zuid Afrika op vijf ronden achterstand nog de finishvlag te halen. En die kwam wel op heel bijzondere wijze aan deze deal zoals hij vorig jaar vertelde
Eén van de meest hopeloze teams in 1977 was de Stanley BRM. Hier met Teddy Pilette.
De story van Larry Perkins
Larry Perkins: " Het was in september 1975. Ik stond met mijn Cortina in Hyde Park, keek naar de eenden en at met mijn voeten uit het raam een banaan. Genoot van de Londense herfst en was in shit jeans gekleed. Opeens stopte er naast mij een Jaguar met dikke vent achterin die ik meteen herkende. Louis Stanley ofwel Lord(een titel die hij zeker niet had. red) Stanley. Op slechts anderhalve meter van mij zat hij daar in zijn Jaguar. Hoe gaat het Mr. Stanley?" zei ik tegen hem. Hij was duidelijk zichtbaar geschrokken en had er geen moment aan gedacht dat iemand hem zou herkennen. "Wie ben jij dan wel? " vroeg hij een beetje geïrriteerd. "Ik ben één van die coureurs en misschien ga ik wel in de Formule 1 racen in één van jouw auto's"
Perkins legde vervolgens uit dat hij net het Europees F3 kampioenschap had gewonnen maar eigenlijk verder ook op de keien stond.
Pilette stond met de BRM P207 voor een uiterst hopeloze taak.
Mr. Stanley was zo overdonderd dat Larry nog de volgende dag in het sjieke Londense Dorcherster werd uitgenodigd en zijn visitekaartje mocht uitgeven. Vervolgens ging Perkins de geschiedenisboeken in dat hij als laatste in een Grand Prix een BRM over de finish bracht. Larry Perkins: "Het was een goddelijke interventie die begon met het nuttigen van een banaan in Hyde Park" De gladde marketingjongens hadden nog niet helemaal hun intrede in de F1 gedaan.
Patrick Neve slaagde er niet in om zich te kwalificeren. Sir Frank stond in de paddock stickers te verkopen om de terugreis over het Kanaal te financieren.
De pech van de zuiderburen
Onze zuiderbuur Teddy Pilette had de twijfelachtige eer om als laatste te proberen een BRM voor een Grand Prix-wedstrijd te kwalificeren. Het merk dat ooit zoveel aanzien had ging roemloos ten onder. Stiefdochter Bobby Neate schreef in 2012 een boek over de voormalige BRM teameigenaar (Conspiracy of Secrets) waarin fraudeur Louis Stanley er persoonlijk evenals zijn team niet best vanaf kwam.........
De coureurs konden zich die tijd niet of nauwelijks verbergen. Brett Lunger relaxt rustig liggend in de Tarzanbocht samen met zijn vrouw in de Tarzanbocht. Andere tijden.
Pilette's landgenoot Patrick Neve was voor het berooide team van Frank Williams niet door de kwalificatie heen gekomen. Sir Frank Williams stond berooid in de paddock stickers te verkopen om de terugreis naar Engeland te financieren. Omdat ik in die tijd van alles verzamelde kocht ik voor 10 gulden(wat best veel geld was in die tijd) een sticker van Frank. Twee jaar later hoefde Sir Frank geen stickers meer te verkopen. Met de Arabieren had hij een grote vis aan de hak geslagen. Ik zie noch Toto noch Horner in deze tijden persoonlijk merchandise verkopen.....
Het befaamde Hunt Andretti incident. Mario zet de aanval in.
De wedstrijd op Zandvoort ontaardde in een prachtig duel tussen Jacques Laffite en Niki Lauda die beiden in hun boeiende duel het gehele veld op een ronde hadden gereden. Met een miniem verschil versloeg Lauda Laffite die na de warming up (tja, dat had je in vroeger tijden) naar de reserve Ligier was overgestapt. Lauda was op titelkoers terwijl James Hunt en Mario Andretti elkaar in de Tarzanbocht elimineerden. Vanaf de tribune in de Tarzanbocht kon ik deze scene haarfijn vast leggen. Bij Hunt brak de waterpomp en hij viel direct uit. Andretti leek er zonder schade vanaf te komen maar viel na 14 ronden met motorschade uit.
Andretti zet hem er naast. Close Racing.....
In tegenstelling tot nu toe maakten beiden elkaar eigenlijk in verhouding wat lichte verwijten. Er waren geen lange vergaderingen van de "Stewards of Meeting" Veel werd in die tijd gewoon intern opgelost. Andere tijden zonder social media verwijten en bemoeienis.......James Hunt won dat jaar in Japan zijn allerlaatste Grand Prix terwijl Mario Andretti in 1978 wereldkampioen werd.
Hunt hield nog stand. Maar maakte kort na het maken van deze foto een luchtsprongetje en viel uit.