WTCR: Foto-terugblik op de unieke carrière van Gabriele Tarquini
ETCC, WTCC, DTM, WTCR: Gabriele Tarquini behaalde talloze overwinningen
"De auto weet niet hoe oud je bent", luidt een van de Cruyffiaanse wijsheden die Jan Lammers ooit debiteerde. Dat geldt zeker ook in het geval van Gabriele Tarquini. De Italiaan, inmiddels 59 jaar, leek van geen ophouden te weten en vond ieder jaar opnieuw niet alleen een competitief zitje in een goed aangeschreven toerwagencompetitie, maar slaagde er bovenal vrijwel ieder seizoen - tot op de dag van vandaag - in om races te winnen. Afgelopen weekeinde, tijdens zijn thuisrace van de FIA WTCR - World Touring car Cup op Adria Raceway in Italië, kondigde Tarquini dan toch aan, aan het einde van dit seizoen een punt te zetten achter zijn meer dan indrukwekkende loopbaan, die zich over vier decennia uitstrekt. AUTOSPORT.NL-fotograaf Willem J. Staat dook in zijn omvangrijke archief en zorgt voor een terugblik in beeld op Tarquini's succesvolle carrière.
Tekst: René de Boer (Twitter: @renedeboer)
Foto's: Willem J. Staat
Tarquini's vader had een tankstation en daarnaast bevond zich een kartbaan, zodat Gabriele al op jonge leeftijd voor het eerst op een kart zat. Hij had duidelijk talent en toen hij eenmaal de juiste leeftijd had, doorliep hij de diverse formulewagenklassen. Hij bracht het tot in de Formule 1, maar strandde niet minder dan 40 keer in de kwalificatie of zelfs in de voor-kwalificatie, want met inferieur materiaal van ondergefinancierde teams als AGS, Osella of Coloni kon hij zijn kwaliteiten niet echt tonen. Het bleef bij één mager WK-punt uit de 38 keer dat hij zich wel wist te kwalificeren. De foto is een opname uit de Formule 3000, op het circuit van Spa-Francorchamps in 1985.
In de toerwagensport werd Tarquini een heel grote. In 1993 nam Alfa Romeo hem als fabriesksrijder onder contract voor het Italiaans toerwagenkampioenschap, waarin hij als derde eindigde. Het jaar erop won hij met Alfa Romeo de titel in het toen fel bevochten British Touring Car Championship, waarin destijds negen fabrikanten officieel vertegenwoordigd waren.
Tarquini (hier in het midden met teamgenoot Giampiero Simoni en de kampioen van 1993, Joachim Winkelhock) was een van de smaakmakers in het BTCC.
In 1996 reed Tarquini in het International Touring car Championship (ITC), de toenmaige internationale variant van de DTM onder auspiciën van de FIA. Hier onderaan links, bij een groepsfoto op de Nürburgring, met verder nog op de voorste rij land- en merkgenoten Nannini en Larini, Christian Danner en een nog heel jonge Giancarlo Fisichella. Op de rij erachter van links naar rechts Michael Bartels, JJ Lehto, Bernd Schneider, Jan Magnussen en Hans-Joachim Stuck.
Met de 'Step 1'-Alfa, ingezet door het voor 1996 nieuw geformeerde JAS-team van Alessandro Mariani, was Tarquini niet altijd even succesvol. De techniek liet hem vaak in de steek. Op Diepholz echter verraste hij met de derde tijd in de kwalificatie. In de race beleefde hij vervolgens een ijzingwekkende crash, een van de spectaculairste ongevallen in de DTM-historie, maar hij bleef ongedeerd. Een maand later, tijdens het volgende raceweekeinde, behaalde hij op Silverstone met een nieuw opgebouwde auto zijn eerste en enige overwinning in de DTM.