Indycar: VeeKay uitgevallen. "Crash and Carry" zege voor Marcus Ericsson in Nashville
Twee rijders speelden in de Music City Grand Prix in Nashville de hoofdrol. Marcus Ericsson (Ganassi Racing) deed dit na een aanrijding met Sebastien Bourdais(A.J.Foyt Racing) in de openingsfase aanvankelijk ongewild en kwam door het vreemde wedstrijdverloop aan het slot met Colton Herta in de hoofdrol! In een chaotisch verlopen wedstrijd streden Herta en Ericsson in de slotfase fascinerend in de "Big Machine Music City Grand Prix" in Nashville om de hoofdprijs. Vijf ronden voor het einde vergde de Andretti Autosport-rijder iets teveel van zichzelf en eindigde na een fraai optreden in de betonnen muur en de bandenstapels. De wedstrijd in Nashville leverde een onwaarschijnlijke overwinning voor Ganassi-coureur Marcus Ericsson op. Voor Rinus VeeKay werd het in "Music City"Nashville een teleurstellende dag, nadat hij slachtoffer werd van een kettingbotsing waarbij hij zijn diffuser beschadigde.

Ericsson verslikt zich en klapt in de openingsfase achterop Sebastien Bourdais. Toch behaalde de Zweed zijn tweede Indycar-zege.
Tekst: Willem J. Staat
Foto's: Indycar
VeeKay uitgevallen. "Crash and Carry" zege voor Marcus Ericsson in Nashville
Verschillende incidenten in de vrije trainingen, kwalificatie en de warm-up wezen erop dat dit wel eens een knotsgekke wedstrijd zou kunnen worden. Op basis van zijn simulator-ervaringen verwachtte polesitter Colton Herta dit eigenlijk wel. De Andretti Autosport-coureur had veel tijd in de Honda-simulator doorgebracht die vrij nauwkeurig was.
Herta: "Het klopte wel, je kunt er nooit volledig op vertrouwen. Maar we kregen de hobbels zoals ze in het echt waren Maar we kregen het zelfs in het operatievenster waar we het nog leuk vonden ook." De realiteit is natuurlijk altijd anders. Er deden zich wel twee startincidenten voor maar de overige chaos bleef niet lang uit. De wedstrijd moest na twee ronden direct al met een Code Rood onderbroken worden. Voor Rinus VeeKay werd het een wedstrijd om snel te vergeten. Rondenlang speelde de jonge Colton Herta de hoofdrol in Nashville maar de gretigheid van de Andretti-rijder werd in de slotfase bestraft met een touché tegen de muur.
Even in een gesloten pitlane nieuwe neus halen. Bestraffing oplopen en toch winnen vanwege het chaotische wedstrijdverloop.
Voorafgaande aan de wedstrijd kozen Jack, Pato O'Ward, Will Power, Josef Newgarden, Graham Rahal, Helio Castroneves, Santino Ferrucci, Marcus Ericsson, Max Chilton, Scott McLaughlin en Takuma Sato voor de harde Firestone compound. De rest van het startveld, waaronder VeeKay opteerde voor de harde versie. Na twee crashes in de qualifying kon de Dallara Honda van Jimmie Johnson niet meer op tijd gerepareerd worden. Johnson kreeg voor de wedstrijd de beschikking over het reserve-chassis van Alex Palou.
In tegenstelling tot de verwachtingen een vlekkeloze start waarbij Colton Herta direct de leiding nam gevolgd door Rossi, Dixon, Grosjean, Rosenqvist, Pato O'Ward, Harvey, Pagenaud, Palou, Hinchcliffe. Omdat de auto van Dalton Kellett in de openingsronde vanwege een technisch probleem stilviel moest er direct al geneutraliseerd worden.

Herta was een klasse apart maar miste in de slotfase gewoon de finishing touch.
VeeKay had inmiddels al twee posities goed gemaakt. Direct na de herstart reed de Zweed Marcus Ericsson vol achter op de auto van Sebastien Bourdais en had daarbij het grote geluk dat zijn Dallara Honda niet achterover sloeg....Voor de Fransman was het dit seizoen de derde maal dat hij bij een soortgelijk incident betrokken was. Bij Ericsson moest alleen maar een beschadigde neus vervangen worden.
Wel kreeg de Zweed een "Drive-through" voor zijn actie opgelegd en "illegale" pitstop voor het vervangen van de neus opgelegd. In die 1.5 ronde wedstrijd had VeeKay inmiddels vijf posities goed gemaakt. De tweede herstart volgde in de 10e ronde. Contact tussen Ed Jones en Scott McLaughlin in de 16e ronde zorgde voor een derde neutralisatie.
Palou, Hinchcliffe, Newgarden, Hunter-Reay, Chilton Castroneves en Daly maakten van de gelegenheid gebruik om voor vers rubber en brandstof naar binnen te gaan.De herstart leverde chaos op toen de beide Penske-teamgenoten Will Power en Simon Pagenaud elkaar raakten. Het leidde tot een opstopping waarbij VeeKay door Takumo Sato van achteren werd aangereden. De wedstrijdleiding had geen andere optie dan met een Code Rood te onderbreken. Zowel de auto's van VeeKay als Takuma Sato verdwenen voor reparaties achter de muur. Vanwege werkzaamheden aan de auto onder een rode vlag situatie werd Johnson helaas gediskwalificeerd.
Voor VeeKay werd het een wedstrijd om snel te vergeten.
Op het moment van de crash bestond de Top 12 uit Herta, Rossi, Dixon, Grosjean, Rosenqvist, Pato O'Ward, Jack Harvey, Graham Rahal, Will Power, Santino Ferrucci, Ed Jones, Marcus Ericsson. Na de derde herstart nam Colton Herta opnieuw de leiding. VeeKay kwam kort daarna op zeven ronden ronden achterstand terug in de wedstrijd maar verdween voor de tweede keer in de bandenstapels waardoor er opnieuw geneutraliseerd moest worden. Voor VeeKay betekende het eigenlijk definitief einde wedstrijd.

Will Power beukte zijn teamgenoten Simon Pagenaud en Scott McLaughlin eraf. Geen beste beurt.
Stand 30e ronde: Herta, Rossi, Dixon, Grosjean, Rosenqvist, O'Ward, Rahal, Power, Ferrucci, Ericsson. Veel mensen kwamen na het VeeKay-incident voor vers rubber en brandstof naar binnen. In de 37e ronde volgde de herstart met Marcus Ericsson aan de leiding. De Zweed "profiteerde" van zijn eerder opgelopen straf door op een alternatieve strategie te rijden. Achter Ericsson volgde het Andretti-kwartet Ryan Hunter Reay, Herta, Rossi, Hinchcliffe.
Stand 40e ronde: Ericsson, Herta, Rossi, Hunter-Reay, Hinchcliffe, Newgarden, Daly, Harvey, Dixon, Grosjean. Voor de tweede maal zorgde Power voor een incident met een teamgenoot. Ditmaal was Scott McLaughlin het slachtoffer evenals Dalton Kellett. Beiden moesten opgeven. Zowel Rossi, Ericsson, Dixon als Hinchcliffe besloten in deze situatie voor brandstof naar binnen te gaan. Achteraf gezien een juiste beslissing die zich ook in de einduitslag weerspiegelt. Vocht op de baan zorgde bovendien ook nog voor het nodige oponthoud.

Matige dag voor Alex Palou.
Stand 50e ronde: Herta, Newgarden, Daly, Harvey, Grosjean, Pagenaud, Ericsson, Rossi, O'Ward, Hinchcliffe. In deze ronde volgde tevens de herstart en was er direct contact tussen O'Ward en Rossi waardoor opnieuw een neutralisatie volgde. Zowel Herta als Newgarden gingen voor banden en brandstof naar binnen. Bij de herstart in de 53e ronde nam Grosjean opnieuw de leiding gevolgd door Ericsson, Hinchcliffe, Dixon, Ryan Hunter Reay, Rosenqvist, Herta, Ware en Jones. Ware ging helaas direct achterstevoren en liet de motor afslaan. Het betekende weer een wedstrijdonderbreking.

Rosenqvist eindelijk weer eens een keer in de punten.
Stand 60e ronde: Ericsson, Dixon, Hinchcliffe, Ryan Hunter Reay, Herta, Rosenqvist, Rahal, Jones, Palou, Ferrucci. Herta wist al snel weer posities goed te maken door zijn Andretti-teamgenoten te verschalken. Zowel Herta als Dixon bevonden zich op de harde compound en Ericsson op de rode compound. Met een fameuze "move" passeerde Colton in de 62e ronde Scott Dixon. Daarna zette hij de aanval op Marcus Ericsson in. Vier ronden voor het einde eiste Herta gewoon iets teveel van zichzelf en parkeerde zijn Andretti Dallara Honda in de muur. Het betekende een tweede Code Rood.
Bij de laatste herstart nam Ericsson direct de leiding gevolgd door zijn teamgenoot Scott Dixon, James Hinchcliffe, Ryan Hunter Reay, Graham Rahal, Felix Rosenqvist, Ed Jones, Alex Palou, Helio Castroneves en Josef Newgarden. Ericsson behaalde in Nashville zijn tweede seizoensoverwinning. Na het incident met Sebastien Bourdais in de openingsfase had hier niemand meer opgerekend. De eerste wedstrijd op Nashville speelde voor veel deelnemers scherprechter. Alex Palou behoudt met 410 punten de leiding in de tussenstand van het kampioenschap. Rinus VeeKay bezet de negende plek met 263 punten.

Winnaar Marcus Ericsson had zelf niet meer op zo'n verrassende zege gerekend.
Uitslag:
1. Marcus Ericsson Dallara Honda 80 ronden
2. Scott Dixon Dallara Honda 80 ronden
3. James Hinchcliffe Dallara Honda 80 ronden
4. Ryan Hunter Reay Dallara Honda 80 ronden
5. Graham Rahal Dallara Honda 80 ronden
6. Ed Jones Dallara Honda 80 ronden
7. Alex Palou Dallara Honda 80 ronden
8. Felix Rosenqvist Dallara Chevrolet 80 ronden
9. Helio Castroneves Dallara Honda 80 ronden
10. Josef Newgarden Dallara Chevrolet 80 ronden

Ericsson verslikt zich en klapt in de openingsfase achterop Sebastien Bourdais. Toch behaalde de Zweed zijn tweede Indycar-zege.
Tekst: Willem J. Staat
Foto's: Indycar
VeeKay uitgevallen. "Crash and Carry" zege voor Marcus Ericsson in Nashville
Verschillende incidenten in de vrije trainingen, kwalificatie en de warm-up wezen erop dat dit wel eens een knotsgekke wedstrijd zou kunnen worden. Op basis van zijn simulator-ervaringen verwachtte polesitter Colton Herta dit eigenlijk wel. De Andretti Autosport-coureur had veel tijd in de Honda-simulator doorgebracht die vrij nauwkeurig was.
Herta: "Het klopte wel, je kunt er nooit volledig op vertrouwen. Maar we kregen de hobbels zoals ze in het echt waren Maar we kregen het zelfs in het operatievenster waar we het nog leuk vonden ook." De realiteit is natuurlijk altijd anders. Er deden zich wel twee startincidenten voor maar de overige chaos bleef niet lang uit. De wedstrijd moest na twee ronden direct al met een Code Rood onderbroken worden. Voor Rinus VeeKay werd het een wedstrijd om snel te vergeten. Rondenlang speelde de jonge Colton Herta de hoofdrol in Nashville maar de gretigheid van de Andretti-rijder werd in de slotfase bestraft met een touché tegen de muur.

Voorafgaande aan de wedstrijd kozen Jack, Pato O'Ward, Will Power, Josef Newgarden, Graham Rahal, Helio Castroneves, Santino Ferrucci, Marcus Ericsson, Max Chilton, Scott McLaughlin en Takuma Sato voor de harde Firestone compound. De rest van het startveld, waaronder VeeKay opteerde voor de harde versie. Na twee crashes in de qualifying kon de Dallara Honda van Jimmie Johnson niet meer op tijd gerepareerd worden. Johnson kreeg voor de wedstrijd de beschikking over het reserve-chassis van Alex Palou.
In tegenstelling tot de verwachtingen een vlekkeloze start waarbij Colton Herta direct de leiding nam gevolgd door Rossi, Dixon, Grosjean, Rosenqvist, Pato O'Ward, Harvey, Pagenaud, Palou, Hinchcliffe. Omdat de auto van Dalton Kellett in de openingsronde vanwege een technisch probleem stilviel moest er direct al geneutraliseerd worden.

Herta was een klasse apart maar miste in de slotfase gewoon de finishing touch.
VeeKay had inmiddels al twee posities goed gemaakt. Direct na de herstart reed de Zweed Marcus Ericsson vol achter op de auto van Sebastien Bourdais en had daarbij het grote geluk dat zijn Dallara Honda niet achterover sloeg....Voor de Fransman was het dit seizoen de derde maal dat hij bij een soortgelijk incident betrokken was. Bij Ericsson moest alleen maar een beschadigde neus vervangen worden.
Wel kreeg de Zweed een "Drive-through" voor zijn actie opgelegd en "illegale" pitstop voor het vervangen van de neus opgelegd. In die 1.5 ronde wedstrijd had VeeKay inmiddels vijf posities goed gemaakt. De tweede herstart volgde in de 10e ronde. Contact tussen Ed Jones en Scott McLaughlin in de 16e ronde zorgde voor een derde neutralisatie.
Palou, Hinchcliffe, Newgarden, Hunter-Reay, Chilton Castroneves en Daly maakten van de gelegenheid gebruik om voor vers rubber en brandstof naar binnen te gaan.De herstart leverde chaos op toen de beide Penske-teamgenoten Will Power en Simon Pagenaud elkaar raakten. Het leidde tot een opstopping waarbij VeeKay door Takumo Sato van achteren werd aangereden. De wedstrijdleiding had geen andere optie dan met een Code Rood te onderbreken. Zowel de auto's van VeeKay als Takuma Sato verdwenen voor reparaties achter de muur. Vanwege werkzaamheden aan de auto onder een rode vlag situatie werd Johnson helaas gediskwalificeerd.

Op het moment van de crash bestond de Top 12 uit Herta, Rossi, Dixon, Grosjean, Rosenqvist, Pato O'Ward, Jack Harvey, Graham Rahal, Will Power, Santino Ferrucci, Ed Jones, Marcus Ericsson. Na de derde herstart nam Colton Herta opnieuw de leiding. VeeKay kwam kort daarna op zeven ronden ronden achterstand terug in de wedstrijd maar verdween voor de tweede keer in de bandenstapels waardoor er opnieuw geneutraliseerd moest worden. Voor VeeKay betekende het eigenlijk definitief einde wedstrijd.

Will Power beukte zijn teamgenoten Simon Pagenaud en Scott McLaughlin eraf. Geen beste beurt.
Stand 30e ronde: Herta, Rossi, Dixon, Grosjean, Rosenqvist, O'Ward, Rahal, Power, Ferrucci, Ericsson. Veel mensen kwamen na het VeeKay-incident voor vers rubber en brandstof naar binnen. In de 37e ronde volgde de herstart met Marcus Ericsson aan de leiding. De Zweed "profiteerde" van zijn eerder opgelopen straf door op een alternatieve strategie te rijden. Achter Ericsson volgde het Andretti-kwartet Ryan Hunter Reay, Herta, Rossi, Hinchcliffe.
Stand 40e ronde: Ericsson, Herta, Rossi, Hunter-Reay, Hinchcliffe, Newgarden, Daly, Harvey, Dixon, Grosjean. Voor de tweede maal zorgde Power voor een incident met een teamgenoot. Ditmaal was Scott McLaughlin het slachtoffer evenals Dalton Kellett. Beiden moesten opgeven. Zowel Rossi, Ericsson, Dixon als Hinchcliffe besloten in deze situatie voor brandstof naar binnen te gaan. Achteraf gezien een juiste beslissing die zich ook in de einduitslag weerspiegelt. Vocht op de baan zorgde bovendien ook nog voor het nodige oponthoud.

Matige dag voor Alex Palou.
Stand 50e ronde: Herta, Newgarden, Daly, Harvey, Grosjean, Pagenaud, Ericsson, Rossi, O'Ward, Hinchcliffe. In deze ronde volgde tevens de herstart en was er direct contact tussen O'Ward en Rossi waardoor opnieuw een neutralisatie volgde. Zowel Herta als Newgarden gingen voor banden en brandstof naar binnen. Bij de herstart in de 53e ronde nam Grosjean opnieuw de leiding gevolgd door Ericsson, Hinchcliffe, Dixon, Ryan Hunter Reay, Rosenqvist, Herta, Ware en Jones. Ware ging helaas direct achterstevoren en liet de motor afslaan. Het betekende weer een wedstrijdonderbreking.

Rosenqvist eindelijk weer eens een keer in de punten.
Stand 60e ronde: Ericsson, Dixon, Hinchcliffe, Ryan Hunter Reay, Herta, Rosenqvist, Rahal, Jones, Palou, Ferrucci. Herta wist al snel weer posities goed te maken door zijn Andretti-teamgenoten te verschalken. Zowel Herta als Dixon bevonden zich op de harde compound en Ericsson op de rode compound. Met een fameuze "move" passeerde Colton in de 62e ronde Scott Dixon. Daarna zette hij de aanval op Marcus Ericsson in. Vier ronden voor het einde eiste Herta gewoon iets teveel van zichzelf en parkeerde zijn Andretti Dallara Honda in de muur. Het betekende een tweede Code Rood.
Bij de laatste herstart nam Ericsson direct de leiding gevolgd door zijn teamgenoot Scott Dixon, James Hinchcliffe, Ryan Hunter Reay, Graham Rahal, Felix Rosenqvist, Ed Jones, Alex Palou, Helio Castroneves en Josef Newgarden. Ericsson behaalde in Nashville zijn tweede seizoensoverwinning. Na het incident met Sebastien Bourdais in de openingsfase had hier niemand meer opgerekend. De eerste wedstrijd op Nashville speelde voor veel deelnemers scherprechter. Alex Palou behoudt met 410 punten de leiding in de tussenstand van het kampioenschap. Rinus VeeKay bezet de negende plek met 263 punten.

Winnaar Marcus Ericsson had zelf niet meer op zo'n verrassende zege gerekend.
Uitslag:
1. Marcus Ericsson Dallara Honda 80 ronden
2. Scott Dixon Dallara Honda 80 ronden
3. James Hinchcliffe Dallara Honda 80 ronden
4. Ryan Hunter Reay Dallara Honda 80 ronden
5. Graham Rahal Dallara Honda 80 ronden
6. Ed Jones Dallara Honda 80 ronden
7. Alex Palou Dallara Honda 80 ronden
8. Felix Rosenqvist Dallara Chevrolet 80 ronden
9. Helio Castroneves Dallara Honda 80 ronden
10. Josef Newgarden Dallara Chevrolet 80 ronden