Indycar: Analyse Indy 500 2021

Start van de 105e editie vanuit een ander perspectief.

De meimaand van 2021
Gedurende de gehele maand mei werd het duidelijk dat het team van Meyer Shank weleens een factor voor een goede eindklassering zou kunnen worden. Helio Castroneves tekende voor dit seizoen een contract voor slechts zes wedstrijden omdat hij bij Team Penske plaats moest maken voor de jongere generatie. Roger Penske gaf hem de afgelopen jaren meermaals de kans voor een vierde historische overwinning maar het wilde lukken. Bij het team van Meyer Shank slaagde Castroneves daar dit jaar wel in. Helio kwalificeerde zich als achtste en het werd in de openingsfase al snel duidelijk dat de Braziliaan weleens een factor zou kunnen worden. In de 37e ronde nam hij voor de eerste maal de leiding evenals in de 126e ronde.

Vanaf de 172e ronde vocht Castroneves een schitterend duel met de Spanjaard Alex Palou(Arrow SP) uit en ging in de 198e ronde onder luid gejuich van het waanzinnige publiek definitief richting zijn vierde overwinning waarmee hij in de voetsporen van A.J. Foyt, Al Unser Sr en Rick Mears trad. Tevens de vierde oudste coureur die op de Speedway wist te winnen.(A.J. Foyt, Al Unser, Emerson Fittpaldi). Deze zege heeft Castroneves nu tot een levende legende gemaakt. Voor het team van Meyer Shank Racing(MSR) betekent dit een nieuw hoofdstuk in hun geschiedenis. Naast een uitgebreid sportscar programma waagde men zich in 2017 voor het eerst bescheiden richting Indycar. De Brit Jack Harvey kwalificeerde zich als 24e en eindigde als 18e. Bij de oud Brits F3 kampioen hebben we de afgelopen maand wel progressie gezien maar zit zeker niet op het niveau van VeeKay.


Prachtig om al die legendes voor de wedstrijd nog een keer in actie te zien. Mario Andretti reed met de Eagle uit 1968 waarmee Bobby Unser in 1968 won. Mario heeft hier zelf niet in gereden.

Het team van Ed Carpenter heeft de afgelopen maand gewoon de aansluiting bij de powerhouses van Penske en Ganassi gevonden en zit nu vrijwel op hetzelfde niveau. Zeker als je naar de kwalificatie en wedstrijdresultaten kijkt. Hoe het team van MSR zich verder in Indycar gaat ontwikkelen moet worden afgewacht maar dit heeft zeker voor een "moral boost" gezorgd waardoor ze de rol van ECR in de Indycar-wereld op termijn weleens over zouden kunnen nemen. Er is duidelijk een verschuiving aan de gang.

Met een tweede plek redde de Spanjaard Alex Palou de eer voor het team van Chip Ganassi dat zijn eerste pion Scott Dixon al snel ten onder zag gaan na een trage stop. Chip heeft altijd een goede neus voor talent gehad. Ondanks een crash tijdens de kwalificaties vorige week beschikte de Spanjaard over voldoende zelfvertrouwen om de strijd met een ervaren rot als Castroneves aan te gaan. Achteraf moest de Spanjaard toegeven dat het toch wel enorm pijn deed om hier tweede te worden.


De prachtige Colt Ford van Al Unser uit 1970. In totaal reed Al dat seizoen 1570 ronden aan de leiding in de Indycar-series en won behalve de Indy 500 ook de titel.

Het kleurenschema van zijn door NTT Data gesponsorde bolide roept veel associaties op met dat van het fameuze Player's team eind negentiger/begin millenniumjaren. De wedstrijd van Scott Dixon behoeft geen nadere introductie. Voor een "one-off" deed Tony Kanaan het met een tiende plek uitstekend. Eigenlijk was Tony vrijwel de gehele wedstrijd onzichtbaar. Maar uit het niets eindigde hij in de Top 10. Zijn team collega Marcus Ericsson hoeft zich voor zijn elfde plek niet te schamen.


Susie Wheldon was met haar beide zoontjes ook bij de openingsceremonie op de Speedway aanwezig.