Formule 1: Mick Schumacher met F2 en F3 titels in de voetsporen van zijn vader?
Afgelopen weekend behaalde Mick Schumacher de FIA F2 wereldtitel op het Sakhir circuit in Bahrein. De zoon van een legende die vanaf het begin een "natural" was. Ik ben als één van de weinigen in de gelukkige omstandigheid geweest om zowel Schumacher Sr. als Jr. vanaf het begin in hun autosportcarrière meegemaakt te hebben. Een grote naam geeft qua opvolging geen garanties op succes in wereldtitels.
Mick Schumacher en Peter Kaiser. De man die achter de schermen ervoor zorgde dat Mick zich omhoog kon werken.
Tekst en Foto's Willem J. Staat
Mick was leergierig genoeg. Hier in gesprek met één van zijn ingenieurs.
Mick Schumacher met F2 en F3 titels in de voetsporen van zijn vader?
Het doel van Mick Schumacher stond al jarenlang vast, zijn vader opvolgen in de F1. Waarschijnlijk hadden Leo Mansell, Greg Mansell, Philippe Siffert, Gian Maria Regazzoni, Geoff, Gary en David Brabham hetzelfde doel. Alleen die doelstellingen werden nooit bereikt. Zij strandden voortijdig of in de slangenkuil die F1 heet. Jacques Villeneuve en Damon Hill slaagden er echter wel in om in de voetsporen van hun illustere vaders te treden. Villeneuve werd weredkampioen, zijn vader werd het nooit, die wilde alleen maar elke ronde winnen zoals F1 auteur Nigel Roebuck het ooit zo mooi omschreef. Na het onheil dat de familie Hill met de vliegramp van diens vader Graham ongeveer exact 45 jaar geleden overkwam, geraakten zij in de financiële problemen.
Damon begon zijn carrière in de motorsport en vond via de Formula Ford en F3 zijn weg naar de F1. Daarbij een beetje geholpen door John Webb, de toenmalige directeur/eigenaar van Brands Hatch. Het was al een wonder dat Hill de F1 haalde en zelfs wereldkampioen werd. Een enorm doorzettingsvermogen van iemand die geen "natural" was maar een enorm harde werker waarmee je ook in deze sport ver kunt komen. Hill's zoon Josh had dit niet en gaf er een aantal jaren geleden in de F3 halverwege het seizoen gewoon de brui aan. Hij had er geen zin meer in en wilde zich op zijn muziek toeleggen.......Dit alles ter inleiding.
De F4 was vanuit de kart toch wel een behoorlijk moeilijk traject.
Door het ski-ongeval dat zijn vader overkwam kreeg Mick tijdens zijn kart-periode zoals in elk normaal gezin emotioneel nogal wat te verwerken. Hij gaf het nooit op. Enerzijds was er weinig aandacht op hem gericht omdat hij onder de achternaam van zijn moeder aan wedstrijden deelnam. Hij kwam pas echt goed in de publiciteit te staan toen hij bij het team van Frits van Amersfoort in 2015 op Oschersleben zijn F4 debuut maakte. Vooral in het begin probeerde men hem zoveel mogelijk van de media en fans af te schermen. De angst overheerste dat er teveel over de situatie van zijn vader naar buiten zou komen. Mick werd volledig van de buitenwereld afgeschermd.
De enigen die als zijn woordvoerders optraden waren Sabine Kehm en Peter Kaiser met wie Sr. al vanuit de kartwereld bevriend was. Het huidige succes van Mick Schumacher is voor een groot deel aan Peter Kaiser te danken. Vooral in de F3 periode wist die een goed onderscheid te maken tussen de serieuze en "papparazzi"- media. Denk dat ik één van de weinigen geweest ben die ooit wel eens een paar serieuze woorden met hem gewisseld heb.
Eerste podium bij Van Amersfoort.
Direct bij zijn debuut op Oschersleben 2015 wemelde het van de belangstelling. Zeker toen Mick direct bij zijn debuut ook nog eens voor het team van Frits van Amersfoort een schitterende overwinning behaalde. Helaas gebeurde er daarna weinig meer. Hij behaalde nog één podiumresultaat en sloot zijn eerste autosportseizoen als tiende af. Aan de verbintenis met Van Amersfoort kwam al na één seizoen een einde. Anderzijds beschikte Mick over een talentvolle Australische teamgenoot in de persoon van Joey Mawson die hem eigenlijk "competely destroyed" zoals de Engelsen het zo mooi weten te omschrijven. En toch ging het mis met Mawson die in de F3 niet zijn draai wist te vinden en zich nu met moeite probeert in de diverse Porsche Cups het hoofd boven water te houden.
Bij Prema in de F4. Hier met teamgenoot Jüri Vips.
In de nog competitievere omgeving bij het team van Premapower Racing wist Mick zich in 2016 met vijf overwinningen en 12 podiums goed staande te houden. Buiten een excursie naar de MRF series was F3 met het Italiaanse team dat van de Ferrari Young Driver Academy de volgende stap. En in zijn eerste F3 jaar had Schumacher duidelijk moeite om resultaat te behalen. Evenals in zijn eerste Formule 4 jaar waren de resultaten povertjes. Zelfs minder dan een doorsnee resultaat. Meer dan een derde plek zat er op Monza dat seizoen niet in. Slechts twaalfde in de eindstand en derde beste rookie. Niet om over naar huis te schrijven dus. Als je de carriereladder van zijn vader vergelijkt was die in deze fase al een aanmerkelijke stap verder. Daarbij moet eerlijkheidshalve wel aangetekend worden dat die de steun van Mercedes en Jochen Neerpasch en Mercedes in zijn rug had. Mick kreeg dat in 2018 duidelijk van Jean Todt.
2018 Het jaar van de doorbraak.
2018 het jaar van de doorbraak
Het lijkt nog maar zo kort geleden maar in 2018 begonnen veel insiders toch een beetje aan de capaciteiten van Mick te twijfelen. Niet zonder reden eigenlijk. De doorbraak kwam er in het voorprogramma van de 24U van Francorchamps toen Mick op het circuit waar zijn vader zoveel geschiedenis schreef eindelijk zijn eerste overwinning wist te behalen. Daarna was er ook geen houden meer aan. Er volgden overwinningen in Silverstone, Misano en de Nürburgring. Vervolgens nog eens twee overwinningen in Spielberg. En tijdens het finale weekend in Hockenheim wist Mick pas in de tweede wedstrijd de titel definitief veilig te stellen. Tijdens de eerste wedstrijd kwam het tot een aanrijding met zijn teamgenoot Marcus Armstrong. Het was geen clevere move. De tweede wedstrijd leverde de felbegeerde titel en het paspoort naar de F2/F1 op. Mick eindigde achter zijn teamgenoot Jüri Vips als tweede. En ondanks de aanrijding met Armstrong in de eerste wedstrijd bleef Mick tijdens de voorbereidingen voor de tweede ijzig kalm.
Mooi moment. In gesprek met een brandweerman die niet wist wat hem overkwam slaat Mick zijn titelconcurrenten gade.
Terwijl zijn rivalen zich op de pre-grid op de Querspange in Hockenheim zich gedurende de voorbereidingen al lang van tevoren in de cockpit nestelden bleef Mick ijzig kalm en nam vrij onverwachts naast een dienstdoende brandweerman plaats van waaruit hij zijn titelrivalen gadesloeg en met deze persoon over van alles en nog wat kletste. Een moment wat ik van nabij beleefde en waarin hij bij mij behoorlijk veel respect afdwong. Vervolgens de stap naar de F2 en ook dat werd in 2019 een vrij moeilijk seizoen. Slechts één overwinning vanuit een omgekeerde grid waarin hij in Hongarije kon zegevieren. Met acht podiums en twee overwinningen sloot Schumacher het seizoen af. In de resultaten zie je eigenlijk de regelmaat van een endurance-rijder of van iemand die met zijn verstand rijdt. "Gaan voor de punten".
Grote vreugde bij zijn moeder Hockenheim 2018.
Met een F2 wereldtitel en F3 Eurotitel komt Mick met een behoorlijk zware bagage in 2021 bij het team van HAAS Racing. Het is een fout om Mick met zijn vader te vergelijken. Hij is Mick en niet Michael en een harde werker. Soms komen die verder dan natuurtalenten waarvan voorspeld werd dat ze de volgende wereldkampioen waren(Mike Thackwell bijv.) maar uiteindelijk toch ten onder gingen. De toekomst zal moeten uitwijzen of Mick echt in de voetsporen van zijn vader kan treden.
Gaat Mick in de toekomst in de voetsporen van zijn vader treden?
Mick Schumacher en Peter Kaiser. De man die achter de schermen ervoor zorgde dat Mick zich omhoog kon werken.
Tekst en Foto's Willem J. Staat
Mick was leergierig genoeg. Hier in gesprek met één van zijn ingenieurs.
Mick Schumacher met F2 en F3 titels in de voetsporen van zijn vader?
Het doel van Mick Schumacher stond al jarenlang vast, zijn vader opvolgen in de F1. Waarschijnlijk hadden Leo Mansell, Greg Mansell, Philippe Siffert, Gian Maria Regazzoni, Geoff, Gary en David Brabham hetzelfde doel. Alleen die doelstellingen werden nooit bereikt. Zij strandden voortijdig of in de slangenkuil die F1 heet. Jacques Villeneuve en Damon Hill slaagden er echter wel in om in de voetsporen van hun illustere vaders te treden. Villeneuve werd weredkampioen, zijn vader werd het nooit, die wilde alleen maar elke ronde winnen zoals F1 auteur Nigel Roebuck het ooit zo mooi omschreef. Na het onheil dat de familie Hill met de vliegramp van diens vader Graham ongeveer exact 45 jaar geleden overkwam, geraakten zij in de financiële problemen.
Damon begon zijn carrière in de motorsport en vond via de Formula Ford en F3 zijn weg naar de F1. Daarbij een beetje geholpen door John Webb, de toenmalige directeur/eigenaar van Brands Hatch. Het was al een wonder dat Hill de F1 haalde en zelfs wereldkampioen werd. Een enorm doorzettingsvermogen van iemand die geen "natural" was maar een enorm harde werker waarmee je ook in deze sport ver kunt komen. Hill's zoon Josh had dit niet en gaf er een aantal jaren geleden in de F3 halverwege het seizoen gewoon de brui aan. Hij had er geen zin meer in en wilde zich op zijn muziek toeleggen.......Dit alles ter inleiding.
De F4 was vanuit de kart toch wel een behoorlijk moeilijk traject.
Door het ski-ongeval dat zijn vader overkwam kreeg Mick tijdens zijn kart-periode zoals in elk normaal gezin emotioneel nogal wat te verwerken. Hij gaf het nooit op. Enerzijds was er weinig aandacht op hem gericht omdat hij onder de achternaam van zijn moeder aan wedstrijden deelnam. Hij kwam pas echt goed in de publiciteit te staan toen hij bij het team van Frits van Amersfoort in 2015 op Oschersleben zijn F4 debuut maakte. Vooral in het begin probeerde men hem zoveel mogelijk van de media en fans af te schermen. De angst overheerste dat er teveel over de situatie van zijn vader naar buiten zou komen. Mick werd volledig van de buitenwereld afgeschermd.
De enigen die als zijn woordvoerders optraden waren Sabine Kehm en Peter Kaiser met wie Sr. al vanuit de kartwereld bevriend was. Het huidige succes van Mick Schumacher is voor een groot deel aan Peter Kaiser te danken. Vooral in de F3 periode wist die een goed onderscheid te maken tussen de serieuze en "papparazzi"- media. Denk dat ik één van de weinigen geweest ben die ooit wel eens een paar serieuze woorden met hem gewisseld heb.
Eerste podium bij Van Amersfoort.
Direct bij zijn debuut op Oschersleben 2015 wemelde het van de belangstelling. Zeker toen Mick direct bij zijn debuut ook nog eens voor het team van Frits van Amersfoort een schitterende overwinning behaalde. Helaas gebeurde er daarna weinig meer. Hij behaalde nog één podiumresultaat en sloot zijn eerste autosportseizoen als tiende af. Aan de verbintenis met Van Amersfoort kwam al na één seizoen een einde. Anderzijds beschikte Mick over een talentvolle Australische teamgenoot in de persoon van Joey Mawson die hem eigenlijk "competely destroyed" zoals de Engelsen het zo mooi weten te omschrijven. En toch ging het mis met Mawson die in de F3 niet zijn draai wist te vinden en zich nu met moeite probeert in de diverse Porsche Cups het hoofd boven water te houden.
Bij Prema in de F4. Hier met teamgenoot Jüri Vips.
In de nog competitievere omgeving bij het team van Premapower Racing wist Mick zich in 2016 met vijf overwinningen en 12 podiums goed staande te houden. Buiten een excursie naar de MRF series was F3 met het Italiaanse team dat van de Ferrari Young Driver Academy de volgende stap. En in zijn eerste F3 jaar had Schumacher duidelijk moeite om resultaat te behalen. Evenals in zijn eerste Formule 4 jaar waren de resultaten povertjes. Zelfs minder dan een doorsnee resultaat. Meer dan een derde plek zat er op Monza dat seizoen niet in. Slechts twaalfde in de eindstand en derde beste rookie. Niet om over naar huis te schrijven dus. Als je de carriereladder van zijn vader vergelijkt was die in deze fase al een aanmerkelijke stap verder. Daarbij moet eerlijkheidshalve wel aangetekend worden dat die de steun van Mercedes en Jochen Neerpasch en Mercedes in zijn rug had. Mick kreeg dat in 2018 duidelijk van Jean Todt.
2018 Het jaar van de doorbraak.
2018 het jaar van de doorbraak
Het lijkt nog maar zo kort geleden maar in 2018 begonnen veel insiders toch een beetje aan de capaciteiten van Mick te twijfelen. Niet zonder reden eigenlijk. De doorbraak kwam er in het voorprogramma van de 24U van Francorchamps toen Mick op het circuit waar zijn vader zoveel geschiedenis schreef eindelijk zijn eerste overwinning wist te behalen. Daarna was er ook geen houden meer aan. Er volgden overwinningen in Silverstone, Misano en de Nürburgring. Vervolgens nog eens twee overwinningen in Spielberg. En tijdens het finale weekend in Hockenheim wist Mick pas in de tweede wedstrijd de titel definitief veilig te stellen. Tijdens de eerste wedstrijd kwam het tot een aanrijding met zijn teamgenoot Marcus Armstrong. Het was geen clevere move. De tweede wedstrijd leverde de felbegeerde titel en het paspoort naar de F2/F1 op. Mick eindigde achter zijn teamgenoot Jüri Vips als tweede. En ondanks de aanrijding met Armstrong in de eerste wedstrijd bleef Mick tijdens de voorbereidingen voor de tweede ijzig kalm.
Mooi moment. In gesprek met een brandweerman die niet wist wat hem overkwam slaat Mick zijn titelconcurrenten gade.
Terwijl zijn rivalen zich op de pre-grid op de Querspange in Hockenheim zich gedurende de voorbereidingen al lang van tevoren in de cockpit nestelden bleef Mick ijzig kalm en nam vrij onverwachts naast een dienstdoende brandweerman plaats van waaruit hij zijn titelrivalen gadesloeg en met deze persoon over van alles en nog wat kletste. Een moment wat ik van nabij beleefde en waarin hij bij mij behoorlijk veel respect afdwong. Vervolgens de stap naar de F2 en ook dat werd in 2019 een vrij moeilijk seizoen. Slechts één overwinning vanuit een omgekeerde grid waarin hij in Hongarije kon zegevieren. Met acht podiums en twee overwinningen sloot Schumacher het seizoen af. In de resultaten zie je eigenlijk de regelmaat van een endurance-rijder of van iemand die met zijn verstand rijdt. "Gaan voor de punten".
Grote vreugde bij zijn moeder Hockenheim 2018.
Met een F2 wereldtitel en F3 Eurotitel komt Mick met een behoorlijk zware bagage in 2021 bij het team van HAAS Racing. Het is een fout om Mick met zijn vader te vergelijken. Hij is Mick en niet Michael en een harde werker. Soms komen die verder dan natuurtalenten waarvan voorspeld werd dat ze de volgende wereldkampioen waren(Mike Thackwell bijv.) maar uiteindelijk toch ten onder gingen. De toekomst zal moeten uitwijzen of Mick echt in de voetsporen van zijn vader kan treden.
Gaat Mick in de toekomst in de voetsporen van zijn vader treden?