Dragracing: Europese titels voor Mäkelä, Bellio, Ericsson en Ålund
Jan Ericsson
Open strijd
In de Pro Modified klasse lag de titelstrijd nog volledig open. Het verschil tussen Michael Gullqvist en Jan Ericsson bedroeg voor aanvang van de European Finals slechts vier punten, terwijl op drie en vier Jimmy Ålund en David Vegter ook nog niet kansloos waren.
Jimmy Ålund
In de kwalificatie ging het met name op de zaterdag extreem hard waarbij vele persoonlijke records sneuvelden. Ålund snelde naar een nieuw persoonlijk record van 5,780 seconden, zijn eerste 5,7 en goed voor de eerste kwalificatiepositie. Ericsson bleef daar met een nieuw persoonlijk record (en ook eerste 5,7) met 5,789 seconden maar een fractie bij achter.
David Vegter
In een sterke 5,817 seconden nestelde Vegter zich op plek drie, op vier gevolgd door Mats Eriksson in 5,89 seconden. Roger Johansson (5,92 seconden) en Kim Kristiansen (5,96 seconden) waren de volgende rijders die onder de 6 seconden doken, terwijl de Rus Dmitry Samorukov dit met 5,99 seconden zelfs voor het eerst deed.
John Tebenham
Met dikke persoonlijke record van 6,02 en 6,03 seconden maakten John Tebenham en Bobby Wallace de top negen vol. Pas op plek tien Gullqvist die het maar niet lukte om in de buurt van zijn normale tijden te komen. In tegenstelling tot Vegter verging het de twee andere Nederlanders in het veld minder goed.
Michel Tooren
Michel Tooren bleef door technische problemen steken op plek 16 en plaatste zich daarmee als laatste voor de eliminaties.
Marck Harteveld
Marck Harteveld kreeg het vermogen ook niet goed op de baan, moest genoegen nemen met plek 17 en stond daarmee naast de eliminaties.
Michael Gullqvist
Met zijn in de kwalificatie verdiende punten had Ericsson voor aanvang van de eliminaties de eerste plaats in het kampioenschap overgenomen van Gullqvist. In de eerste eliminatieronde was de verrassing compleet toen Gullqvist (6,06 seconden) werd uitgeschakeld voor Samorukov (5,98 seconden). De volgende verrassing leek ophanden toen Tooren Ålund bij het verspringen van de lichten op een flinke achterstand zette, maar vervolgens in de tweede versnelling geen vermogen vond, waardoor de Zweed alsnog de winst naar zich toe kon trekken. Ericsson liet zich niet verrassen en plaatste zich in 5,89 seconden ten koste van Nick Davies voor de tweede ronde.
Jan Ericsson
Met een overwinning in de kwartfinale tegen Samorukov zou Ericsson in het kampioenschap ook buiten bereik komen van Ålund en Vegter. Ericsson snelde naar 5,80 seconden en pakte daarmee de winst en de titel, zijn eerste FIA EK kampioenschap.
David Vegter
Vegter deed met winst tegen Kev Slyfield (5,82 seconden) en Kristiansen ook goede zaken en stond in de halve finale tegenover Ericsson.
Jean Dulamon
In de andere halve finale stuitte Ålund op de verrassing van de dag, Jean Dulamon. De Fransman klokte in de kwartfinale met 5,99 seconden zijn eerste 5 en liet een veel te traag op de lampen reagerende Eriksson in het stof bijten. In de halve finale was Ålund het volgende slachtoffer van Dulamon, want de Zweed trok een voor hem ongebruikelijk rood licht en was uitgeschakeld, terwijl de Fransman voor het eerst in zijn carrière doorschoof naar de finale van een FIA EK wedstrijd.
De halve finale met David Vegter en Jan Ericsson
Met winst in de andere halve finale zou Vegter ten koste van Ålund opklimmen naar de derde plaats in het kampioenschap. De Nederlander trok echter ook een rood licht waardoor Vegter ondanks een keurige 5,84 seconden de finaleplaats naar Ericsson zag gaan.
De finale met Jan Ericsson en Jean Dulamon
In de finale was het de beurt aan Dulamon om een rood licht te trekken, waardoor Ericsson zijn titel extra glans gaf met een overwinning. In het kampioenschap eindigde Gullqvist op plek twee, gevolgd door Ålund en Vegter.