Special: Terugblik 2017 - René de Boer
Niet in de laatste plaats dankzij de parade op zaterdagavond is de Historic Grand Prix Zandvoort een geweldig evenement
Twee weken later was ik alweer op Zandvoort, ditmaal voor de Historic Grand Prix. Wat ik in de afgelopen jaren al schreef, kan ik hier alleen maar herhalen, het is een van de leukste evenementen van het jaar. Natuurlijk wierp het ongeval van de Fransman David Ferrer op zaterdag een schaduw over het evenement. Het was meteen al duidelijk dat het er niet goed uitzag en dat toonde maar weer eens aan dat onze geliefde sport niet zonder risico's is, wat sommige mensen nog wel eens willen vergeten. Daarbij moeten we echter altijd blijven bedenken dat coureurs die in de auto stappen, zich van dat risico bewust zijn (of dat in ieder geval zouden moeten zijn) en geheel vrijwillig deelnemen aan trainingen en wedstrijden. Uiteraard is het zinvol om er al het mogelijke aan te doen om dat zo veilig mogelijk te laten gebeuren, maar ik moet in alle eerlijkheid zeggen dat ik me wel eens erger aan sommige overdreven reacties als er eens een ongeval plaatsvindt. Historische autosport dan maar verbieden, zoals sommigen suggereren, is mijns inziens geen oplossing. Wereldwijd komen er jaarlijks bij het bergbeklimmen veel meer mensen om het leven dan bij de autosport, en volgens mij heeft nog nooit iemand het idee geopperd om bergbeklimmen dan maar te verbieden. Enige realiteitszin is hier naar mijn mening op zijn plaats.
Na de Historic Grand Prix volgde de DTM op de Nürburgring en de persdag van de IAA in Frankfurt, maar mijn geplande bezoek aan de FIA WEC-race in Austin moest ik afzeggen, omdat het in september meer en meer duidelijk werd dat mijn vader niet lang meer zou leven. Die overleed inderdaad later die maand, degene aan wie ik een groot deel van mijn autoliefde te danken heb en die mij voor het eerst meenam naar een rally (de Tulpenrally in 1982) en naar Zandvoort (Openingsraces 1990, met de première van de toenmalige Citroën AX GT Cup). Het is nooit meer overgegaan... Niettemin was ik het daaropvolgende weekeinde weer actief bij de DTM en Formule 3 op de Red Bull Ring in het Oostenrijkse Spielberg, met daarna een leuke reportage met coureur Lucas Auer bij de Oostenrijkse topkok Simon Taxacher, ook na te lezen op deze site.
Memorabel diner met Amerikaanse racevrienden in Asheville
De finale van het Amerikaanse IMSA-kampioenschap op Road Atlanta was mijn volgende klus. Heerlijk 'old school'-circuit en een geweldige tien-uursrace. Ook een erg gezellige avond met mijn al eerder genoemde Amerikaanse vrienden, die ik de maandag erna nog een keer trof in Asheville, waar één van hen, Michel, een uitstekend restaurant heeft. Ze hadden al talloze keren gevraagd wanneer ik ze een keer daar zou komen bezoeken en de race in Atlanta bood daartoe eindelijk de gelegenheid. Asheville bleek ook nog eens een erg leuke stad en het diner was memorabel. Een weekeinde erna was er de finale van de DTM op Hockenheim met de verassende beslissing in het voordeel van René Rast, die ik dit succes heel erg gun, nadat hij in de voorgaande jaren zo vaak op allerlei manieren buiten de boot viel. De demonstratie van de Japanse Super GT-auto's op Hockenheim was ook een gedenkwaardig moment. En op donderdag ervoor was ik betrokken bij de Duitse première van 'Dare To Be Different', een initiatief van ex-DTM-rijdster Susie Wolff om meer meisjes bewust te maken van de carrièremogelijkheden die de autosport in al zijn verschillende facetten biedt. Het was geweldig om het enthousiasme van die bijna 100 meisjes, allemaal in de leeftijd van 8 tot 12 jaar, van nabij mee te maken.
Bij de Duitse première van 'Dare To Be Different' bleek de vrouwelijke jeugd zeker enthousiast te krijgen voor de autosport