Chrono NK 2Takt: Genk, save the best for last.,
Want tsja met alle respect voor de kartbanen in Nederland, Genk blijft voor mij de beste baan van de BeNeLux en de apotheose van het NK 2016 kan niet beter eindigen dan hier.
De meeste deelnemers zullen er net zo over denken als ondergetekende, voor rijders maar ook de fans blijft Genk een mooie uitdagende baan met meerdere mooie plekken om in te halen onder het oog van de toeschouwers op de hoofdtribune.
Tekst: Raymond Lansink
Foto's: Michael Melis
En ingehaald werd er veelvuldig in de verschillende klassen, hierbij geholpen door de wisselende weersomstandigheden die van rijders en monteurs het uiterste vroeg. Plekken goedmaken of verliezen lag dit weekend op een heel dunne scheidslijn, kijk alleen eens naar de lapchart van race één bij de Micro Max. En dit is nog een overzichtelijke lapchart ook nog, en geeft aan hoeveel actie er gedurende alle wedstrijden dit weekend op de baan was.
We noemden al even de Micro Max, in deze klasse was voor het weekend eigenlijk één ding duidelijk. Coen Doorn leidde het kampioenschap en wel slechts 23 punten voor Donny Hoedt en 24 voor Chris Haanen en 32 voor Lucas Schoenmakers. Oftewel theoretisch konden al deze vier rijders nog kampioen worden maar waren ze wel afhankelijk van een off day van Coen Doorn. Na de kwalificatie zagen we Haanen, de Haan en Doorn aan de kop van het lijstje en vonden we Donny Hoedt terug op 6. In race één finished Coen Doorn als zesde maar zijn concurrenten staan nog echter hem zo is hij na de eerste race en de verrekening van de streep resultaten al virtueel Nederlands kampioen. Hij hoeft in de komende twee wedstrijden alleen maar zonder een DQ aan te komen.
Mocht u nu denken dat hiermee de strijd over was ziet u dat verkeerd. Deze jonge gastjes kennen geen half gas of politiek rijden er wordt altijd om de winst gestreden. Dag winnaar wordt Robert de Haan die als Rookie zijn visite kaartje dit seizoen afgegeven heeft. De laatste wedstrijd van de dag is een prooi voor Coen Doorn die daarmee in stijl als kampioen afsluit en tevens tweede wordt in de dag rangschikking, en als derde vinden we Dani van Ruiten terug op het podium die in het laatste race weekend van het NK van 2016 fraai race werk liet zien.
Bij de Mini Max is de spanning iets minder aanwezig. Koploper zonder streep is Mike van Vught echter door een DQ kan hij het kampioenschap niet meer pakken. De grootste kanshebber is Rivaldo vd Westelaken met 38 punten voorsprong op Kobe Pouwels. Rivaldo hoeft maar één wedstrijd in de top 10 te eindigen om verder het kampioenschap naar huis te brengen en dit doet Rivaldo dan ook professioneel. Hij streed niet mee om de winst maar berekenend en goed genoeg om zich Nederlands kampioen MiniMax 2016 te mogen noemen. Dag winnaar werd Rick Bouthoorn die met een overwinning afscheid neemt van de Mini Max. Dit voor Mike van Vught en Kobe Pouwels die beiden reden of ze nog kampioen konden worden en streden tot het bittere eind zoals het hoort.
Bij de Max Junioren een ongeveer zelfde scenario als bij de MiniMax. Leroy Jagesar die met 32 punten voorsprong in het kampioenschap leidt op zijn teamgenoot Tijmen van der Helm (de jongste deelnemer van het veld) en 41 punten op Glenn van Berlo. En Leroy had geleerd van de BNL waar hij ook als leider van het kampioenschap naar Genk kwam. Slim en bekeken sloeg hij zich door dit weekend. Ook liet hij zich niet van de wijs brengen door een mindere kwalificatie (11e) terwijl zijn twee grootste concurrenten van Berlo en vd Helm de wedstrijd vanaf de eerste startrij mochten aanvangen.
Aan het eind van de dag had Glenn van Berlo die volgens mij altijd snel is op Genk de dag overwinning te pakken met twee overwinningen op een natte baan. Tijmen van der helm met winst in de droge wedstrijd pakt de tweede plaats en Leroy Jagesar de laatste podium plek maar vooral belangrijk de titel Nederlands Kampioen.
Bij de Rotax Max senioren beloofde het vooraf al vuurwerk te worden. Van Berlo tijdens het Europees Kampioenschap op Genk al super snel had zich voorgenomen om de achterstand op Dennis Tijs te dichten. In de kwalificatie deed Kay van Berlo zich geen goede dienst door als 8e te trainen, 5 plekken achter Dennis Tijs. Echter in de eerste natte race van de dag zette van Berlo orde op zaken en won op fantastische wijze de wedstrijd dit nipt voor Rinus VK en ruim voor Dennis Tijs. In de tweede wedstrijd valt van Berlo uit met een vetgeslagen bougie door te langzaam oprijden. Een drama tekent zich af. Maar met een ware Houdini act pakt van Berlo in de eerste ronde van de derde wedstrijd van de dag 12 plekken en pakt hij in de laatste ronde Rinus VK en zo ook op miraculeuze wijze het kampioenschap. En met deze vechtlust een wel verdiend kampioenschap. De dag overwinning gaat naar Rinus VK voor Glenn van Parijs en de runner up in het kampioenschap Dennis Tijs die zich dus in de laatste race van 24 geslagen moest geven.
In de DD2 ging de strijd nog tussen William vd Kaaij, Rick Westerlaken en Joey Alders. William is het gehele seizoen al lekker op stoom en alleen in de regen had hij af en toe last van een zekere Dennis Kroes. Joey Alders had een hele sterke fase in het midden van het Seizoen en Rick Westerlaken was de constante factor. Geen uitschieters naar boven of beneden maar gewoon lekker constant meedraaien in de kop van het veld. Na de kwalificatie prijkte de naam van Joey Alders bovenaan de tijden lijst. Joey ging er nog eens lekker voor zitten. Maar na twee van de drie races was het duidelijk er was geen kruid gewassen tegen William vd Kaaij. Twee maal winst betekende de titel veilig, ook de winst in race drie van een ontketende Joey Alders die nummer twee vd Kaaij op 8 seconden reed kon hier geen verandering in brengen. William vd Kaaij Nederlands Kampioen DD2 2016.
In de DD2 Master was de kampioen van 2016 reeds bekend. Dennis Kroes werd dit seizoen onbedreigd kampioen en niemand kon hier dit weekend wat aan veranderen. Dennis gaat dit jaar voor de tigste maal naar de Rotax Max Grand Finals en gaat gemotiveerder dan ooit proberen de Master titel binnen te halen.
In de KZ2+ de nestors van de kartsport reed een dame naar pole position. Nathalie Kreitz legde alle mannen haar wil op, wat gaaf om dit te zien. De kampionschapsleider Guido Tenback en de achtervolgers Marco Tenback en Peter Mastenbroek lieten zich hier echter niet door van de wijs brengen. Deze oude rotten op de kartbaan en in het kartvak reden dit weekend om kampioen te worden. Damage control en geen gekke dingen doen. En dat deed Guido Tenback dan ook niet. Hij pakte de felbegeerde titel en de dag winst ging op Genk naar thuis piloot Eric Hellemans voor Floris Schouten en Ferdy Snijders.
18 punten zat er tussen kampioenschapsleider Guust Specken en achtervolger Finn Kooijman. Het hele seizoen al zijn deze twee racers aan elkaar gewaagd en ik durf te stellen dat de dit jaar internationaal opgedane ervaring (met winst in de laatste DKM) van Guust Specken hem het Kampioenschap gebracht heeft. Guust heeft dit jaar Nationaal en Internationaal mooie dingen laten zien en kwam naar Genk als The man to beat. Dit gebeurde ook maar niet door Finn Kooijman. Good old Joey Hanssen pakte twee fantastische overwinningen en de dag winst en Guust Specken werd drie keer tweede en pakte de beker met de grote oren. Finn Kooijman maakte indruk in de kwalificatie en met winst in race één maar kon het niet afmaken. Echter heeft Finn laten zien dat hij nog steeds een groot talent is en gruwelijk goed gas kan geven. Specken nam met dit kampioenschap (tijdelijk) afscheid van de actieve racerij, niets mooier dan stoppen op het hoogtepunt. Maar volgens mij deed Joey Hanssen dat twee jaar geleden ook. Oftewel we zien het na de winterstop. Op naar 2017.
De meeste deelnemers zullen er net zo over denken als ondergetekende, voor rijders maar ook de fans blijft Genk een mooie uitdagende baan met meerdere mooie plekken om in te halen onder het oog van de toeschouwers op de hoofdtribune.
Tekst: Raymond Lansink
Foto's: Michael Melis
En ingehaald werd er veelvuldig in de verschillende klassen, hierbij geholpen door de wisselende weersomstandigheden die van rijders en monteurs het uiterste vroeg. Plekken goedmaken of verliezen lag dit weekend op een heel dunne scheidslijn, kijk alleen eens naar de lapchart van race één bij de Micro Max. En dit is nog een overzichtelijke lapchart ook nog, en geeft aan hoeveel actie er gedurende alle wedstrijden dit weekend op de baan was.
We noemden al even de Micro Max, in deze klasse was voor het weekend eigenlijk één ding duidelijk. Coen Doorn leidde het kampioenschap en wel slechts 23 punten voor Donny Hoedt en 24 voor Chris Haanen en 32 voor Lucas Schoenmakers. Oftewel theoretisch konden al deze vier rijders nog kampioen worden maar waren ze wel afhankelijk van een off day van Coen Doorn. Na de kwalificatie zagen we Haanen, de Haan en Doorn aan de kop van het lijstje en vonden we Donny Hoedt terug op 6. In race één finished Coen Doorn als zesde maar zijn concurrenten staan nog echter hem zo is hij na de eerste race en de verrekening van de streep resultaten al virtueel Nederlands kampioen. Hij hoeft in de komende twee wedstrijden alleen maar zonder een DQ aan te komen.
Mocht u nu denken dat hiermee de strijd over was ziet u dat verkeerd. Deze jonge gastjes kennen geen half gas of politiek rijden er wordt altijd om de winst gestreden. Dag winnaar wordt Robert de Haan die als Rookie zijn visite kaartje dit seizoen afgegeven heeft. De laatste wedstrijd van de dag is een prooi voor Coen Doorn die daarmee in stijl als kampioen afsluit en tevens tweede wordt in de dag rangschikking, en als derde vinden we Dani van Ruiten terug op het podium die in het laatste race weekend van het NK van 2016 fraai race werk liet zien.
Bij de Mini Max is de spanning iets minder aanwezig. Koploper zonder streep is Mike van Vught echter door een DQ kan hij het kampioenschap niet meer pakken. De grootste kanshebber is Rivaldo vd Westelaken met 38 punten voorsprong op Kobe Pouwels. Rivaldo hoeft maar één wedstrijd in de top 10 te eindigen om verder het kampioenschap naar huis te brengen en dit doet Rivaldo dan ook professioneel. Hij streed niet mee om de winst maar berekenend en goed genoeg om zich Nederlands kampioen MiniMax 2016 te mogen noemen. Dag winnaar werd Rick Bouthoorn die met een overwinning afscheid neemt van de Mini Max. Dit voor Mike van Vught en Kobe Pouwels die beiden reden of ze nog kampioen konden worden en streden tot het bittere eind zoals het hoort.
Bij de Max Junioren een ongeveer zelfde scenario als bij de MiniMax. Leroy Jagesar die met 32 punten voorsprong in het kampioenschap leidt op zijn teamgenoot Tijmen van der Helm (de jongste deelnemer van het veld) en 41 punten op Glenn van Berlo. En Leroy had geleerd van de BNL waar hij ook als leider van het kampioenschap naar Genk kwam. Slim en bekeken sloeg hij zich door dit weekend. Ook liet hij zich niet van de wijs brengen door een mindere kwalificatie (11e) terwijl zijn twee grootste concurrenten van Berlo en vd Helm de wedstrijd vanaf de eerste startrij mochten aanvangen.
Aan het eind van de dag had Glenn van Berlo die volgens mij altijd snel is op Genk de dag overwinning te pakken met twee overwinningen op een natte baan. Tijmen van der helm met winst in de droge wedstrijd pakt de tweede plaats en Leroy Jagesar de laatste podium plek maar vooral belangrijk de titel Nederlands Kampioen.
Bij de Rotax Max senioren beloofde het vooraf al vuurwerk te worden. Van Berlo tijdens het Europees Kampioenschap op Genk al super snel had zich voorgenomen om de achterstand op Dennis Tijs te dichten. In de kwalificatie deed Kay van Berlo zich geen goede dienst door als 8e te trainen, 5 plekken achter Dennis Tijs. Echter in de eerste natte race van de dag zette van Berlo orde op zaken en won op fantastische wijze de wedstrijd dit nipt voor Rinus VK en ruim voor Dennis Tijs. In de tweede wedstrijd valt van Berlo uit met een vetgeslagen bougie door te langzaam oprijden. Een drama tekent zich af. Maar met een ware Houdini act pakt van Berlo in de eerste ronde van de derde wedstrijd van de dag 12 plekken en pakt hij in de laatste ronde Rinus VK en zo ook op miraculeuze wijze het kampioenschap. En met deze vechtlust een wel verdiend kampioenschap. De dag overwinning gaat naar Rinus VK voor Glenn van Parijs en de runner up in het kampioenschap Dennis Tijs die zich dus in de laatste race van 24 geslagen moest geven.
In de DD2 ging de strijd nog tussen William vd Kaaij, Rick Westerlaken en Joey Alders. William is het gehele seizoen al lekker op stoom en alleen in de regen had hij af en toe last van een zekere Dennis Kroes. Joey Alders had een hele sterke fase in het midden van het Seizoen en Rick Westerlaken was de constante factor. Geen uitschieters naar boven of beneden maar gewoon lekker constant meedraaien in de kop van het veld. Na de kwalificatie prijkte de naam van Joey Alders bovenaan de tijden lijst. Joey ging er nog eens lekker voor zitten. Maar na twee van de drie races was het duidelijk er was geen kruid gewassen tegen William vd Kaaij. Twee maal winst betekende de titel veilig, ook de winst in race drie van een ontketende Joey Alders die nummer twee vd Kaaij op 8 seconden reed kon hier geen verandering in brengen. William vd Kaaij Nederlands Kampioen DD2 2016.
In de DD2 Master was de kampioen van 2016 reeds bekend. Dennis Kroes werd dit seizoen onbedreigd kampioen en niemand kon hier dit weekend wat aan veranderen. Dennis gaat dit jaar voor de tigste maal naar de Rotax Max Grand Finals en gaat gemotiveerder dan ooit proberen de Master titel binnen te halen.
In de KZ2+ de nestors van de kartsport reed een dame naar pole position. Nathalie Kreitz legde alle mannen haar wil op, wat gaaf om dit te zien. De kampionschapsleider Guido Tenback en de achtervolgers Marco Tenback en Peter Mastenbroek lieten zich hier echter niet door van de wijs brengen. Deze oude rotten op de kartbaan en in het kartvak reden dit weekend om kampioen te worden. Damage control en geen gekke dingen doen. En dat deed Guido Tenback dan ook niet. Hij pakte de felbegeerde titel en de dag winst ging op Genk naar thuis piloot Eric Hellemans voor Floris Schouten en Ferdy Snijders.
18 punten zat er tussen kampioenschapsleider Guust Specken en achtervolger Finn Kooijman. Het hele seizoen al zijn deze twee racers aan elkaar gewaagd en ik durf te stellen dat de dit jaar internationaal opgedane ervaring (met winst in de laatste DKM) van Guust Specken hem het Kampioenschap gebracht heeft. Guust heeft dit jaar Nationaal en Internationaal mooie dingen laten zien en kwam naar Genk als The man to beat. Dit gebeurde ook maar niet door Finn Kooijman. Good old Joey Hanssen pakte twee fantastische overwinningen en de dag winst en Guust Specken werd drie keer tweede en pakte de beker met de grote oren. Finn Kooijman maakte indruk in de kwalificatie en met winst in race één maar kon het niet afmaken. Echter heeft Finn laten zien dat hij nog steeds een groot talent is en gruwelijk goed gas kan geven. Specken nam met dit kampioenschap (tijdelijk) afscheid van de actieve racerij, niets mooier dan stoppen op het hoogtepunt. Maar volgens mij deed Joey Hanssen dat twee jaar geleden ook. Oftewel we zien het na de winterstop. Op naar 2017.