Retro: Volop strijd op Hockenheim Historic
Een brede variatie aan historische klasses verscheen afgelopen weekend aan de start op de Hockenheim Historic, ook wel bekend als de Jim Clark Revival. Een flinke afvaardiging kwam van Nederlandse bodem.
Tekst: Jan-Bart Broertjes
Foto's: Carlo Senten (Retro Racing Magazine)
BOSS GP
Met een veld van 22 auto's liet BOSS GP zien dat het in 2016 weer een gezonde serie is. Met name de Formule 1-auto's met V10-motoren brengen het publiek op de banken. Een natte kwalificatie zorgde ervoor dat een aantal snelle mannen achteraan startte en daarvan profiteerde Klaas Zwart door meteen de leiding te nemen en de eerste race onbedreigd te winnen in zijn Jaguar R5. Ingo Gerstl pakte na een mooie opmars van achteraf de tweede plaats in zijn Toro Rosso STR1. Gary Hauser won de Formula-klasse en was derde overall in zijn Dallara GP2, na een mooie strijd met Bernd Herndlhofer in zijn Benetton uit 1997. Frits van Eerd reed een strakke race in de Minardi PS04B en wist op te klimmen van P11 naar een zevende plaats aan de finish.
De tweede race begon chaotisch met twee onnodige startongevallen. Toen de safety car het veld uiteindelijk losliet, waren er nog minder dan 8 minuten racetijd over. Klaas Zwart nam de leiding, maar liet zich verrassen: eerst door Ingo Gerstl die hem voorbijging en even later door de finishvlag, die viel terwijl hij tweede lag. Bernd Herndlhofer pakte de derde plaats voor Gary Hauser, Frits van Eerd werd netjes vijfde.
MG & Triumph Competitions
Op de natte baan was het in de eerste ronde van race 1 dringen en daarvan werd Christian Graf von Wedel het slachtoffer: hij zag een mooie uitgangspositie in rook opgaan door een verkreukeld Healey-spatbord. Paul Conway greep de leiding in zijn Morgan +8, maar werd al snel uitgeremd door Philippe Vermast in de Triumph TR4. De Morganrijder kwam vervolgens onder vuur te liggen van Rainer Vorköper in de Jaguar E-type low-drag. Uiteindelijk slaagde die erin voorbij te gaan, maar vrijwel direct verremde hij zich in de Sachs Kurve en gleed de grindbak in. Vorköper kwam als derde weer terug op de baan, maar was zijn ritme kwijt en viel terug naar de vijfde plaats achter Vermast, Conway, Paul Lejeune (TR4) en Robert Hamilton (Marcos). Het MG-klassement werd overtuigend gewonnen door Kees Rozema in zijn MGA, op ruime afstand voor Ton Meijer. De eerste MGB-piloot was de fraai glijdende Melle van der Wal op plaats 3.
Op de vroege zondagochtend reden de Britse sportwagens op een kletsnatte baan een race van maar liefst 60 minuten, inclusief een verplichte pitstop. Het duo Vermast-Lübbert leidde van start tot finish in de Triumph TR4, Paul Lejeune werd tweede in eenzelfde auto en Paul Conway derde in zijn Morgan. Kees Rozema domineerde weer bij de MG's, hij finishte met maar liefst twee ronden voorspong op Alex de Boom en Theo van den Heuvel.
Youngtimer Touring Car Challenge
De beloofde volle bak van de YTCC was door allerlei afzeggingen en technisch malheur niet zo vol als verwacht, maar we kregen toch een aantal fraaie races voorgeschoteld. De eerste race voor de grote kanonnen werd ruimschoots gewonnen door Daniel Schrey in zijn Porsche 935, nadat Roger Bolliger in de eerste ronde zijn Pontiac Firebird TransAm achterstevoren zette in de Bernie Ecclestone Kurve. De Zwitser begon aan een inhaalrace die hem weer terugbracht naar de tweede plaats, maar schoot toen opnieuw van de baan. Hubert Färber werd zodoende tweede in zijn zwaar verbouwde Ford Mustang terwijl Alexandra Irmgartz er een volledig Duits podium van maakte in haar Porsche. De Nederlandse eer werd hooggehouden door Peter Stox (Porsche) op P4.
Race 2 was een kopie van race 1: Bolliger rukte weer op van de laatste plaats naar P2, maar kon niet bij Schrey komen. Gelukkig voor hem haalde hij de finish deze keer wel. Peter Stox wist Alexandra Irmgard voorbij te gaan en lag kortstondig tweede, maar hij moest achtereenvolgens de donderende TransAm, de strak sturende Jan Bot in de BMW M3 en even later ook Färber in de Mustang voorbij laten.
De eerste race voor de kleine divisie had een Porsche-feestje moeten zijn, maar dat werd wreed verstoord door een Belgische jongeman in een auto die eruitziet als een simpele BMW 325i. Bas van Elderen had in de training nog Tijn Jilesen in de Porsche 944 voor moeten laten gaan, maar hij sloeg na de start meteen een gat. Om de tweede plaats werd gedurende de gehele race fel gestreden, eerst door vader en zoon Tjarco en Tijn Jilesen in hun Porsches, daarna door Jilesen sr. en Chris van Schuppen. Van Schuppen wist na lang aandringen met zijn Porsche 964 de tweede plaats te pakken, maar spinde vervolgens bij het opgaan van het rechte stuk, waardoor het podium bemand werd door Van Elderen, Jilesen sr en Jilesen jr. De seventies-klasse werd gewonnen door oude rot Koge van der Woude (Porsche 911 RSR), voor Gust van Haelst (Mazda RX3) en nog een oude rot, Dirk Waaijenberg in de Ferrari 308. De sixties-klasse was een gemakkelijke prooi voor Albert Westerman in de Trabant, want hij had geen concurrentie.
Tjarco Jilesen begon de tweede race voortvarend, maar Van Elderen stelde al snel orde op zaken. De strijd om de tweede plaats was heftig tussen vader en zoon Jilesen en Erik den Dekker in een Porsche 944. Daarachter vocht een groep bestaande uit Gust van Haelst, Chris van Schuppen, Dirk Waaijenberg, Hans de Graaf (Porsche 911) en Jannis Bernd (Mercedes 190 2.3-16). Den Dekker lag lange tijd tweede, maar Tjarco Jilesen pakte de plek twee ronden voor het einde terug. Tijn probeerde het in de laatste ronde, maar Den Dekker gooide de deur resoluut dicht. Van Schuppen had zich weten los te rukken van het groepje en werd vijfde. Van Haelst won deze keer seventies-klasse, voor Hans de Graaf en Ottokar Krust (Porsche). Westerman was opnieuw de man in de sixties-klasse.
FIA Lurani Trophy for Formula Junior Cars
De juniors rijden met hun 1100 cc-motortjes veel volgas op Hockenheim, met nogal wat uitval als gevolg. Voor de eerste race was de baan droog maar glad en het aantal pirouettes, met name voor de Mercedes Tribune, was daardoor enorm. De mannen vooraan hadden alles echter goed onder controle en het was Richard Smeeton in de Wainer die de leiding pakte. Pierre Tonetti (Brabham BT6) en Manfredo Rossi di Montelera (Lotus 22) zaten hem op de hielen en dit drietal leverde een enerverende strijd die uiteindelijk door Tonetti gewonnen werd, voor Rossi en Smeeton. De andere klassen werden gewonnen door Ivo Goeckmann in de Jolus en Cristopher Drake in de Terrier. Als tweede in de front-engined categorie eindigde Floris-Jan Hekker in de unieke Cooper Rayberg.
De tweede race was lang zo spannend niet, Rossi leidde van start tot finish. Tonetti lag lange tijd tweede, maar werd op de valreep verslagen door de spectaculair rijdende Bruno Weibel in een Lotus 20. De Zwitser zocht op de natte baan steeds de grenzen van de grip op en won tevens de klasse voor oudere auto's. Drake was weer de snelste bij de frontmotoren, voor Hekker.
Scuderia Alfa Classico
Bij ons beter bekend als de Alfa Challenge, maar dat maakt de Alfa-racers niet uit, zij komen diverse keren per jaar uit heel Europa bijeen voor een potje racen. Voor Jan Leuvelink duurde dat helaas maar kort, hij raakte kort na de start van race 1 van de baan, met een safetycar als gevolg. Leider René Hadorn (Alfasud Sprint) zat bij de herstart te slapen en dat gaf de winst op een presenteerblaadje aan Bart den Hartog (147 GTA Cup). Nadorn werd nog wel tweede voor Cédric Richard in een GT Nuova. Frank de Hek (Bertone) had heel snel getraind, maar kreeg straf en moest van P38 starten. Hij eindigde na een inhaalrace op een mooie zestiende plaats.
Op zondag was het Bart den Hartog all the way, voor Cédric Richard die de gehele 15 ronden lang de tweede plaats bezette. De derde podiumplaats was één ronde in handen van Hadorn, maar daarna was het 14 ronden lang Walter Mehring in zijn 147 GTA.
Formel Vau
Het waren geen races maar regularities, maar het genieten was er niet minder om, zowel bij de rijders als het publiek. De Historische Formel Vau Europa e.V. bracht maar liefst 53 eenzitters met VW-aandrijving in de baan, variërend van de vroegste 1200 cc Apals uit 1965 tot de laatste Oostblok-Vee's uit deze eeuw. Daaronder waren Rob van Hoorn en Mark Spanbroek met Kaimanns en Bart Kuipers met een Beach Mk.5b. Het is duidelijk dat de Vees zich in een sterk groeiende populariteit mogen verheugen. Nu alleen nog racen met die dingen!