Div: De moeder van… Meindert van Buuren Jr
In de serie 'De vader/moeder van...' belicht AUTOSPORT.NL een andere kant van de autosport: die van de allertrouwste volgers van de coureur. Hoe kijken ouders aan tegen de racecarrière van hun kind? Hoe beleven ze de spanning? Hoe helpen ze? En hoe gaan ze als gezin om met een leven in de autosport?
Ze is er bijna altijd bij. En hoewel Meindert van Buuren Sr zeven dagen per week de zakelijke en sportieve belangen van zijn zoon behartigt, stapt Junior net zo graag in de auto bij zijn moeder. En dan rijden ze met z'n tweetjes naar het circuit. Gezellig! Intussen begrijpt Barbara van Buuren-Schaake beter dan menig racemoeder wat het is om coureur te zijn: speciaal daarvoor haalde ze ooit haar racelicentie.
Tekst en foto's: Mattijs Diepraam
Als het gaat om bekende coureurs in de familie Van Buuren, is Barbara nu vooral 'de moeder van'. Maar jarenlang was ze 'de vrouw van'. Meindert van Buuren Sr had immers al een vruchtbare autosportcarrière voordat Meindert Jr voor het eerst in een kart stapte. "Senior begon met racen toen wij verkering hadden", vertelt Barbara in de paddock van Spa, op de donderdag voorafgaand aan het World Series by Renault-weekend. "Hij reed toen in de Renaults, dus dan ga je mee. En een vast uitstapje van ons was de GP van Portugal in Estoril."
Al snel nam Barbara een opmerkelijk besluit. "Meindert zat na elke race vol met verhalen over 'slipstreamen', 'liften' en 'doubleclutchen'. En ik snapte er niks van! Ik heb toen besloten om zelf mijn licentie te halen. In 1998 was dat. Ik heb er daarna niets meer mee gedaan, ik wilde puur begrijpen waar het spelletje om ging. Nu wist ik dat je inderdaad bekaf bent na een uur racen! Ik kan 't iedereen trouwens aanraden om je licentie te halen, puur voor het inzicht en de autobeheersing. Ik ben er veel beter door gaan rijden."
Tijdens een van die tripjes naar Portugal kondigde het volgende hoofdstuk in het autosportboek Van Buuren zich al aan. "Ik was hoogzwanger van Junior. Toen de F1-auto's langsraasden, werd meneer erg druk in mijn buik. Ik had zelfs blauwe plekken!"
Barbara en Meindert Sr beseften voor het eerst dat het serieus was toen Junior aan wedstrijdkarten begon en het clubkampioenschap won. "Ik weet nog dat we verhuisden en dat vlak voor de verhuizing de kart uit de schuur werd gestolen. Toen stond er 's ochtends vroeg een jongetje van zes naast het bed: 'Ik wil nú karten!' Dat gaat niet, Meindert, de kart is gestolen. 'Ja, maar ik wil nú karten!'..."
Dat het zover moest komen, verbaasde Barbara toen al niet meer. "Hij is natuurlijk grootgebracht op het circuit, Junior ging met de driewieler mee. Ik plakte altijd een teamsticker op z'n rug, dan konden ze 'm terugbrengen als hij weer eens te ver op avontuur was gegaan. Toen hij op zijn 15e zijn eerste tests in formuleauto's deed – eerst met een Formule BMW, daarna bij Frits van Amersfoort – was het hek echt van de dam."
Senior racete altijd in auto's met een dak erop, maar junior doorloopt vanaf het begin de formuleklasses. Vindt ze het een enger dan het ander? "Nee, het is hetzelfde voor mij. Ik vind formuleauto's niet enger dan toerwagens. Ik vind het gevaarlijker als hij gewoon over de weg naar Brussel rijdt. Er zijn zo veel gekken op de weg. Ik heb wel met 'm afgesproken dat hij na een crash altijd zijn hand opsteekt of even zwaait. Zoals afgelopen week in Monaco. Dan weet ik meteen dat-ie 't nog doet, zeg maar..."
Barbara speelt ook een verzorgende rol die verder gaat dan de reguliere moederlijke zorg. "Ik let op zijn voedingsschema. En ik ga één keer in de week met hem mee sporten. Bovendien ben ik sportmassage gaan leren. Zeker na de crash in Monaco kwam dat goed van pas! En thuis zijn we altijd voorbereid op een snel vertrek, zeker in de wintermaanden. Als de telefoon gaat voor een test, moet je wel even kunnen schakelen."
"En je pakt trouw mijn potje Nutella in!" roept Meindert Jr, die tot dan toe aandachtig mee heeft geluisterd. "Coureurs hebben altijd van die dingen. Je kunt Nutella overal ter wereld kopen, maar ik wil per se die van huis mee!"
Barbara vertelt hoe het raceleven hun ritme bepaalt. "Nee, driekwart jaar van tevoren onze campingvakantie boeken zit er voor ons niet in. Maar zo zijn we ook niet. We doen alles sowieso last-minute. Hebben we even tijd voor vakantie? Dan gaan we morgen weg. En desnoods onderbreken we 'm. Junior is al eens als 17-jarige alleen vanuit Miami naar Europa gevlogen voor een test. Ja, daar moesten we speciaal voor tekenen. En twee jaar geleden moest Meindert de wintersport in Oostenrijk afbreken voor een test met Pons op Valencia. We hebben 'm toen halsoverkop in Innsbruck op het vliegtuig naar Rotterdam gezet. Snel thuis spullen ophalen en meteen door naar Spanje."
Volgt ze Meindert als fan of als moeder? "Als moeder natuurlijk! Als ik thuis ben, sta ik voor de tv, met mijn vingers gekruist, en de live timing ernaast. Maar ik ben er ook vaak bij, hoor. Al moet er dan wel wat te beleven zijn. Ik ga vaak met onze jongste zoon Marijn op zaterdag iets anders doen, zodat het echt een uitje voor het hele gezin is. In Barcelona of Boedapest gaan we samen de stad in, hier in Spa gaan we naar het museum in Stavelot of pakken we een terrasje in Malmédy. Maar Junior en ik doen ook dingen samen rondom een raceweekend. Gisteren zijn we met z'n tweeën hiernaartoe gereden, omdat we eerst in Maasmechelen wilden shoppen. Gezellig!"
"Gelukkig geniet Marijn ook van de racedagen. We doen 't als gezin, alleen dan is 't vol te houden. We hebben allemaal dezelfde humor, dat scheelt. Je moet ons thuis soms horen praten: 'Ja, pap zit even in de limiter'. Of: 'Junior moet even uit de pitstraat starten'."
"Het hangt er ook van af uit welk gezin je komt", zegt Meindert Jr tot slot. "We zijn een echt autosportgezin. De familie Panis is ook zo'n gezin. Olivier is er altijd bij. Mijn vader heeft weliswaar geen ervaring met formuleauto's, maar hij weet wel wat het is om met 250 km/u over het circuit te gaan. Ik weet nog goed hoe ik als achtjarig jochie op de kartbaan te horen kreeg dat ik mijn lijnen niet goed reed. Dat kon ik vrij moeilijk accepteren! Totdat mijn vader erbij kwam. 'Je rijdt je lijnen niet goed!' was het eerste wat hij zei. En van je vader neem je 't toch meteen aan..."
Ze is er bijna altijd bij. En hoewel Meindert van Buuren Sr zeven dagen per week de zakelijke en sportieve belangen van zijn zoon behartigt, stapt Junior net zo graag in de auto bij zijn moeder. En dan rijden ze met z'n tweetjes naar het circuit. Gezellig! Intussen begrijpt Barbara van Buuren-Schaake beter dan menig racemoeder wat het is om coureur te zijn: speciaal daarvoor haalde ze ooit haar racelicentie.
Tekst en foto's: Mattijs Diepraam
Als het gaat om bekende coureurs in de familie Van Buuren, is Barbara nu vooral 'de moeder van'. Maar jarenlang was ze 'de vrouw van'. Meindert van Buuren Sr had immers al een vruchtbare autosportcarrière voordat Meindert Jr voor het eerst in een kart stapte. "Senior begon met racen toen wij verkering hadden", vertelt Barbara in de paddock van Spa, op de donderdag voorafgaand aan het World Series by Renault-weekend. "Hij reed toen in de Renaults, dus dan ga je mee. En een vast uitstapje van ons was de GP van Portugal in Estoril."
Al snel nam Barbara een opmerkelijk besluit. "Meindert zat na elke race vol met verhalen over 'slipstreamen', 'liften' en 'doubleclutchen'. En ik snapte er niks van! Ik heb toen besloten om zelf mijn licentie te halen. In 1998 was dat. Ik heb er daarna niets meer mee gedaan, ik wilde puur begrijpen waar het spelletje om ging. Nu wist ik dat je inderdaad bekaf bent na een uur racen! Ik kan 't iedereen trouwens aanraden om je licentie te halen, puur voor het inzicht en de autobeheersing. Ik ben er veel beter door gaan rijden."
Tijdens een van die tripjes naar Portugal kondigde het volgende hoofdstuk in het autosportboek Van Buuren zich al aan. "Ik was hoogzwanger van Junior. Toen de F1-auto's langsraasden, werd meneer erg druk in mijn buik. Ik had zelfs blauwe plekken!"
Barbara en Meindert Sr beseften voor het eerst dat het serieus was toen Junior aan wedstrijdkarten begon en het clubkampioenschap won. "Ik weet nog dat we verhuisden en dat vlak voor de verhuizing de kart uit de schuur werd gestolen. Toen stond er 's ochtends vroeg een jongetje van zes naast het bed: 'Ik wil nú karten!' Dat gaat niet, Meindert, de kart is gestolen. 'Ja, maar ik wil nú karten!'..."
Dat het zover moest komen, verbaasde Barbara toen al niet meer. "Hij is natuurlijk grootgebracht op het circuit, Junior ging met de driewieler mee. Ik plakte altijd een teamsticker op z'n rug, dan konden ze 'm terugbrengen als hij weer eens te ver op avontuur was gegaan. Toen hij op zijn 15e zijn eerste tests in formuleauto's deed – eerst met een Formule BMW, daarna bij Frits van Amersfoort – was het hek echt van de dam."
Senior racete altijd in auto's met een dak erop, maar junior doorloopt vanaf het begin de formuleklasses. Vindt ze het een enger dan het ander? "Nee, het is hetzelfde voor mij. Ik vind formuleauto's niet enger dan toerwagens. Ik vind het gevaarlijker als hij gewoon over de weg naar Brussel rijdt. Er zijn zo veel gekken op de weg. Ik heb wel met 'm afgesproken dat hij na een crash altijd zijn hand opsteekt of even zwaait. Zoals afgelopen week in Monaco. Dan weet ik meteen dat-ie 't nog doet, zeg maar..."
Barbara speelt ook een verzorgende rol die verder gaat dan de reguliere moederlijke zorg. "Ik let op zijn voedingsschema. En ik ga één keer in de week met hem mee sporten. Bovendien ben ik sportmassage gaan leren. Zeker na de crash in Monaco kwam dat goed van pas! En thuis zijn we altijd voorbereid op een snel vertrek, zeker in de wintermaanden. Als de telefoon gaat voor een test, moet je wel even kunnen schakelen."
"En je pakt trouw mijn potje Nutella in!" roept Meindert Jr, die tot dan toe aandachtig mee heeft geluisterd. "Coureurs hebben altijd van die dingen. Je kunt Nutella overal ter wereld kopen, maar ik wil per se die van huis mee!"
Barbara vertelt hoe het raceleven hun ritme bepaalt. "Nee, driekwart jaar van tevoren onze campingvakantie boeken zit er voor ons niet in. Maar zo zijn we ook niet. We doen alles sowieso last-minute. Hebben we even tijd voor vakantie? Dan gaan we morgen weg. En desnoods onderbreken we 'm. Junior is al eens als 17-jarige alleen vanuit Miami naar Europa gevlogen voor een test. Ja, daar moesten we speciaal voor tekenen. En twee jaar geleden moest Meindert de wintersport in Oostenrijk afbreken voor een test met Pons op Valencia. We hebben 'm toen halsoverkop in Innsbruck op het vliegtuig naar Rotterdam gezet. Snel thuis spullen ophalen en meteen door naar Spanje."
Volgt ze Meindert als fan of als moeder? "Als moeder natuurlijk! Als ik thuis ben, sta ik voor de tv, met mijn vingers gekruist, en de live timing ernaast. Maar ik ben er ook vaak bij, hoor. Al moet er dan wel wat te beleven zijn. Ik ga vaak met onze jongste zoon Marijn op zaterdag iets anders doen, zodat het echt een uitje voor het hele gezin is. In Barcelona of Boedapest gaan we samen de stad in, hier in Spa gaan we naar het museum in Stavelot of pakken we een terrasje in Malmédy. Maar Junior en ik doen ook dingen samen rondom een raceweekend. Gisteren zijn we met z'n tweeën hiernaartoe gereden, omdat we eerst in Maasmechelen wilden shoppen. Gezellig!"
"Gelukkig geniet Marijn ook van de racedagen. We doen 't als gezin, alleen dan is 't vol te houden. We hebben allemaal dezelfde humor, dat scheelt. Je moet ons thuis soms horen praten: 'Ja, pap zit even in de limiter'. Of: 'Junior moet even uit de pitstraat starten'."
"Het hangt er ook van af uit welk gezin je komt", zegt Meindert Jr tot slot. "We zijn een echt autosportgezin. De familie Panis is ook zo'n gezin. Olivier is er altijd bij. Mijn vader heeft weliswaar geen ervaring met formuleauto's, maar hij weet wel wat het is om met 250 km/u over het circuit te gaan. Ik weet nog goed hoe ik als achtjarig jochie op de kartbaan te horen kreeg dat ik mijn lijnen niet goed reed. Dat kon ik vrij moeilijk accepteren! Totdat mijn vader erbij kwam. 'Je rijdt je lijnen niet goed!' was het eerste wat hij zei. En van je vader neem je 't toch meteen aan..."