Sportscars: Wat Le Mans zo mooi maakt - verslag

De équipe van Audi nr. 2 en Audi-sportdirecteur Dr. Wolfgang Ullrich hadden wat te vieren
En daarom is Le Mans nou zo mooi. Wie had er, na het sterke optreden van de Toyota nr. 7 in de eerste 15 uur verwacht dat die niet eens de eindstreep zou halen? Wie had er verwacht dat na 20 uur een Porsche aan de leiding zou rijden? Wie had verwacht dat de nog zeer nieuwe Rebellion temidden van zo'n sterke concurrentie als vierde overall zou eindigen? En wie had er verwacht dat Audi, dat dit jaar nog geen WEC-race gewonnen heeft, ondanks het vermeende nadeel van de keuze voor de 2-megajoule-klasse en de berekende rondetijd in Le Mans die zo'n twee seconden langzamer zou zijn dan de concurrentie, uiteindelijk toch als winnaar uit de bus zou komen? Toch gebeurde juist dat allemaal. En dat zijn dan nog maar een paar verhalen rondom de 24 Uur van Le Mans. Voeg daarbij de strijd in de LMP2-klasse, die spannend bleef tot het einde. De overwinning van het Deense trio in de Aston Martin in de LMGTE-Am-klasse, een jaar na het noodlottige ongeval van Alan Simonsen. De prima prestatie van Ho Pin Tung, die eerder ondanks dan dankzij zijn Chinese teamgenoten als zevende in de LMP2-divisie eindigde. En de mooie Ferrari-zege met AF Corse in GTE-Pro. Ook dat is Le Mans, misschien wel de mooiste race ter wereld.
Tekst: René de Boer (vanuit Le Mans, Twitter: @renedeboer)
Foto's: Frits van Eldik
Opmerkelijk was dat alle drie de fabriekséquipes die na afloop van de race op het podium stonden, allemaal op enig moment in de race flink wat tijd verloren hadden. Dat begon al vroeg in de race voor de nr. 8-Toyota, die als derde eindigde, maar in de beginfase een dik halfuur verloor als gevolg van de flinke crash van Nicolas Lapierre in de regen op de Hunaudières. Dat zette zich voort met de nummer 2-Audi, die rond acht uur in de ochtend 24 minuten binnen stond vanwege het vervangen van de turbolader. En ook de nummer 1-Audi verloor tijd omdat eerst de brandstofinspuiting van de motor en daarna eveneens de turbolader moesten worden vervangen. De nummer 2-Audi bracht echter in totaal de minste tijd in de pits door, waardoor Marcel Fässler, Benoît Tréluyer en André Lotterer voor de derde maal na 2011 en 2012 als winnaars konden worden gehuldigd.

De uiteindelijke winnaar, de nummer 2-Audi
Dat Audi al voor de dertiende keer met de overwinning in Le Mans aan de haal ging, en daardoor recordhouder Porsche tot op drie zeges benaderde, was niet bepaald te voorzien. Zowel in de eerste twee FIA WEC-races van het seizoen als ook tijdens de testdag en de trainingen in Le Mans was Toyota duidelijk sneller, terwijl ditmaal ook de Porsches voor de Audi's in de startopstelling stonden. Niettemin geldt ook in Le Mans de oude autosportwijsheid dat je eerst maar eens moet aankomen, om als eerste te kunnen aankomen, en dat bleek dit jaar misschien wel meer dan ooit. "Toen ik hoorde dat de turbo moest worden vervangen, geloofde ik er al niet meer in, want normaal gesproken haal je een achterstand van vijf ronden nooit meer in", erkende André Lotterer. "Onze monteurs waren echter optimistisch en zeiden dat in Le Mans alles kan gebeuren. Dat is maar weer gebleken!" Er zit ook nog een Nederlands aspect aan de overwinning voor de Audi met startnummer 2, want onze landgenoot Erwin Houbraken is één van de technici op deze auto.

De Porsches kwamen sterk voor de dag, maar bleven uiteindelijk zonder tastbaar resultaat
Teleurstelling voor Toyota, pech voor Porsche
Naast de dubbelzege voor Audi was er voor Toyota een podiumplaats met de derde positie voor Lapierre, Buémi en Davidson, die daarmee hun voorsprong als leiders in het FIA WEC vergrootten, maar toch overheerste bij het Japanse team, dat als favoriet voor de overwinning naar Le Mans kwam, de teleurstelling over de nederlaag tegen Audi. "Geen twijfel over, nu we eraan gewend zijn om races te winnen is de derde plaats een teleurstelling voor ons", zei Anthony Davidson. "Dat we na de crash in de beginfase toch nog een podiumplaats hebben behaald, hebben we meer te danken aan de pech die anderen hadden." Daarbij ging het met name om de Porsches. Tot vier uur voor het einde was Porsche het enige merk dat nog alle auto's zonder al te grote problemen in de wedstrijd had, maar uiteindelijk werd geen van de beide 919 Hybrids geklasseerd, omdat je in Le Mans nu eenmaal rijdend over de eindstreep moet komen om in de uitslag te worden opgenomen. Problemen in de laatste uren (versnellingsbak voor de nr. 14, aandrijflijn voor de nr. 20) haalden een streep door de ambities van het merk uit Zuffenhausen, maar het feit dat de beide Porsches zo lang in de kopgroep van het veld konden meestrijden, belooft wel veel voor de komende jaren.
De zege in de LMP2-klasse ging uiteindelijk naar het Jota-team van Simon Dolan, die de auto samen met Oliver Turvey en debutant Harry Tincknell deelde. Daarbij wist Turvey op woensdagavond nog niet eens dat hij zou racen: hij zou oorspronkelijk met het team Millennium Racing van start gaan, maar nadat dit team zich in een laat stadium terugtrok, bleef hij thuis. Op woensdagavond, toen hij in de fitnessstudio onder de douche stond, kreeg hij het telefoontje dat hij de volgende dag in Le Mans werd verwacht, nadat Marc Gené de plaats van Loïc Duval bij Audi moest innemen. "Dat ik nu hier als winnaar op het podium sta, is wel heel bijzonder", aldus Turvey. Tincknell, die wordt begeleid door oud-Le Mans-winnaar Allan McNish, kan terugkijken op een bijzonder geslaagd Le Mans-debuut na zijn overstap vanuit de sportwagens. De Thiriet by TDS Racing-Ligier-Nissan (Thiriet/Badey/Gommendy) en de Signatech-Alpine (Chatin/Panciatici/Webb) eindigden op de plaatsen twee en drie, beide in dezelfde ronde. Met Ligier en Alpine kwamen twee legendarische Franse merknamen op het podium in de klasse. Ho Pin Tung werd met zijn teamgenoten David Cheng en Adderly Fong als zevende geklasseerd.

Laatste pitstop voor de ProSpeed-Porsche: Jeroen Bleekemolen eruit, Cooper MacNeil erin
In de GTE-Pro-klasse stelde het AF Corse-team met Gianmaria Bruni, Giancarlo Fisichella en Toni Vilander de overwinning veilig. "We hadden geen enkel probleem, afgezien van een beetje regen", zei Bruni na afloop van de race. Giancarlo Fisichella keek ook alvast even in de toekomst: "Het zou voor ons een droom zijn om hier met een Ferrari in de LMP1-klasse mee te strijden om de overallzege en eindelijk de Rolex te behalen. Ferrari-baas Luca di Montezemolo heeft er al vaker over gesproken en nu was ook Fernando Alonso dit weekeinde hier, dus er wordt bij Ferrari wel degelijk naar gekeken en over nagedacht." Het Ferrari-trio had een ronde voorsprong op de Corvette van Jan Magnussen, Antonio Garcia en Jordan Taylor, die de Europese racepremière van de nieuwe Corvette C7R gelijk met een podiumplaats bezegelden. Het Porsche-fabrieksteam, dat vorig jaar enigszins verrassend de dubbelzege in de klasse behaalde, had ditmaal de derde plaats voor het trio Marco Holzer, Fred Makowiecki en Richard Lietz als beste resultaat, op twee ronden van de winnaar.

Emotionele overwinning voor de Aston Martin met de Deense rijders
Het 'Deense' Aston Martin-team met David Heinemeier-Hansson, Kristian Poulsen en Nicki Thiim won de GTE-Am-klasse, wat een emotionele zege was na wat er vorig jaar met Alan Simonsen gebeurde. "Andere teams hadden veel problemen met de auto's, maar wij bleven zonder problemen en konden zo winnen", aldus Heinemeier-Hansson. De Proton Competition-Porsche met Christian Ried, Klaus Bachler en Khaled Al Qubaisi werd met twee ronden achterstand als tweede geklasseerd, de derde plaats ging naar de AF Corse-Ferrari nr. 61 met Luis Perez-Companc, Marco Cioci en Mirko Venturi.

Lotterer, Tréluyer en Fässler op het podium
Uitslag:
1. Fässler/Lotterer/Tréluyer, Audi R18 e-tron quattro, 379 r. in 24.01:59,380
2. Di Grassi/Gené/Kristensen, Audi R18 e-tron quattro, op 3 ronden
3. Davidson/Lapierre/Buémi, Toyota TS040-Hybrid, op 5 ronden
4. Prost/Heidfeld/Beche, Rebellion R-One-Toyota, op 19 ronden
5. Dolan/Tincknell/Turvey, Zytek Z11SN-Nissan, op 23 ronden (1e LMP2)
6. Thiriet/Badey/Gommendy, Ligier JS P2-Nissan, op 24 ronden
7. Chantin/Panciatici/Webb, Alpine A540b-Nissan, op 24 ronden
8. Rast/Charouz/Capillaire, Oreca 03R-Nissan, op 25 ronden
11. Cheng/Tung/Fong, Ligier JS P2-HPD, op 32 ronden (7e LMP2)
13. Bruni/Vilander/Fisichella, Ferrari 458 Italia, op 40 ronden (1e LMGTE-Pro)
17. Poulsen/Heinemeier-Hansson/Thiim, Aston Martin Vantage V8, op 45 ronden (1e GTE-Am)
31. Bleekemolen/MacNeil, Porsche 911 GT3 RSR, op 60 ronden (5e LMGTE-Pro)