Dragracing: Snelste man van Nederland maakt droom werkelijkheid!
De Nederlandse Top Fuel-coureur Lex Joon en zijn vrouw Gerda staan op het punt om een grote stap te zetten in het verwezenlijken van hun 'American Dream'. Het tweetal heeft nooit een geheim gemaakt van hun ultieme wens om een bestaan in Amerika op te bouwen en het daar op te nemen tegen de beste dragracers ter wereld in de National Hot Rod Association (NHRA) Mello Yello Drag Racing Series, het sterkste dragrace kampioenschap ter wereld. Deze droom wordt nu snel werkelijkheid voor het talentvolle en sympathieke tweetal.
Tekst en foto's: PR
Joon won in 2005 het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing in de Top Fuel klasse, eindigde in deze koningsklasse van de dragrace-sport in 2007 en 2008 als runner-up en is daarmee Nederlands meest succesvolle dragracer ooit. Top Fuel Dragsters zijn de snelst accelererende voertuigen ter wereld. Van 0 tot 160 km/uur gaat in 0,8 seconde en na 300 meter bedraagt de snelheid al meer dan 500 km/uur. De Nederlander hoopt deze succesreeks nu in Amerika voort te zetten. Joon heeft daarbij als grote voorbeeld zijn landgenoot Arie Luyendyk, die er ook alles voor over had om zijn droom waar te maken en in 1984 Nederland verliet om vervolgens in 1990 en 1997 de Indianapolis 500 op zijn naam te schrijven. Joon wil de volgende Nederlander worden die in zijn nieuwe thuisland een kampioenschap verovert en zijn doel is dan ook om in 2014 een volledig seizoen mee te draaien in de NHRA titelstrijd.
"In 2001 leerde ik mijn vrouw Gerda kennen en samen bezochten we de NHRA Finals in Pomona, Californië", legt Joon uit. "We waren allebei al bij de dragrace-sport betrokken, maar konden onze ogen niet geloven toen we dat daar zagen en meemaakten. Ik heb toen al tegen haar gezegd, er komt een dag waarop we hier zelf racen. Er is een groot verschil tussen er als toeschouwer of als deelnemer te zijn. Op die dag begon onze droom om ooit in Amerika te racen."
Joon vervolgt: "In 2009 kregen we de kans om onze Top Fuel-auto naar Amerika te verschepen en aan de NHRA wedstrijden in Las Vegas en Pomona mee te doen. We noemden het onze 'American Dream Tour', en een droom was het. De hartelijke ontvangst en de behulpzaamheid van de mensen, de inzet en toewijding van onze crew en het enthousiasme van de fans was overweldigend. Meteen wisten we, 'dit is het, dit is wat we willen'. Dat was het moment waarop we besloten onze droom waar te gaan maken."
In januari 2012 maakten Lex en Gerda Joon een begin met het moeizame proces dat moest leiden tot de verhuizing naar de Verenigde Staten. De eerste stap was het aanvragen van een permanente verblijfsvergunning of zogenaamde 'green card'. Met de hulp en ondersteuning van een immigratie-advocaat, werd in oktober 2012 een 'green card' aangevraagd onder de regeling die de immigratiedienst heeft voor 'sportmensen met een buitengewone staat van dienst'. Daaronder worden bijvoorbeeld verstaan atleten die een gouden Olympische medaille hebben gewonnen.
"Slechts drie dagen nadat we de papieren hadden ingestuurd kregen we al een telefoontje van onze advocaat dat onze aanvraag was goedgekeurd", aldus Joon. "Haar eerste reactie was, 'ik weet dat je aan een snelle sport doet, maar zo snel heb ik nog nooit goedkeuring op een aanvraag gehad.' We waren uiteraard dolgelukkig, maar het was pas de eerste van vele stappen die nog zouden volgen."
De volgende stap was een gesprek op de Amerikaanse ambassade in Amsterdam en een gezondheidsonderzoek door de enige door de Amerikaanse ambassade in Nederland goedgekeurde arts. Kort daarvoor waren Lex en Gerda Joon er al van op de hoogte gesteld dat de Amerikaanse wetgeving hun samenlevingscontract niet als huwelijk erkende en dat Gerda dus niet mee kon naar Amerika. In Nederland staat een geregistreerd partnerschap gelijk aan een huwelijk, maar de Amerikaanse immigratiedienst ziet dat anders en daarmee zou Gerda in Nederland moeten blijven. En dus trouwde het stel op 8 februari 2013. De internationale huwelijksakte werd naar de Amerikaanse ambassade gestuurd en vier dagen later kreeg Gerda een telefoontje van de ambassade waarin ze geluk gewenst werd met haar huwelijk en dat haar aanvraag was goedgekeurd.
"Op 11 maart gingen we voor ons gesprek naar Amsterdam", vertelt Joon. "De zenuwen gierden door onze keel nu we zo dicht bij het realiseren van onze droom waren. Aan het eind van het gesprek moesten we een gelofte afleggen. De laatste stap was vervolgens dat we binnen een jaar naar Amerika moesten voor een gesprek met de Amerikaanse immigratiedienst. Op 15 april arriveerden we in Chicago en voor het eerst hoefden we niet in de rij bij de 'visitor's customs', maar mochten we door de douane voor Amerikaanse ingezetenen. Dat was wel heel gaaf. Het voelde bijna als 'thuiskomen'. Na het gesprek moesten we onze vingerafdrukken afgeven en werd ons verteld dat we binnenkort onze 'green cards' via de post zouden ontvangen. Op 13 mei belde onze advocaat dat de 'green cards' binnen waren. Die dag zullen we nooit meer vergeten, ook al omdat het op Gerda haar verjaardag was. Dat was het mooist denkbare cadeau dat we ons hadden kunnen wensen."
Het is momenteel hard werken voor Lex en Gerda Joon. Als succesvol zakenman is Joon al sinds zijn 18de als zelfstandig ondernemer werkzaam. Toen het vertrek naar Amerika duidelijk werd, zette Joon zijn zaak, Autobedrijf Lex Joon, een garagebedrijf in Zaandam, te koop en inmiddels is het bedrijf verkocht. Al sinds zijn 17de werkt en racet Lex Joon met auto's, dus het repareren en verkopen van Amerikaanse pick-up trucks en zogenaamde 'muscle cars' paste goed bij zijn ambities. Verder moet ook de huisraad, raceauto en alle toebehoren worden ingepakt voor vertrek. Inmiddels is er ook al een woning gevonden in Brownsburg, Indiana. Naast al het werk, is er natuurlijk ook nog de emotionele kant van het vertrek, zoals afscheid nemen van familie, vrienden en bekenden.
"Ons bestaan in Nederland opgeven en een nieuw leven in Amerika beginnen is een beslissing die je niet zomaar neemt", legt Joon uit. "We wisten dat er veel bij kwam kijken en er ook tranen zouden vloeien. Het moeilijkste was om het mijn zoons en Gerda haar ouders te vertellen. We wilden het zo lang mogelijk uitstellen, maar wisten ook dat we eerlijk moesten zijn en het ze op tijd moesten vertellen, zodat ze aan het idee konden wennen. Hun reactie en steun heeft ons verbaasd. Ze wisten dat dit op een dag kon gebeuren en waren erg blij voor ons. Ze kunnen nu niet meer wachten op het moment om straks de Kerstdagen in Amerika te kunnen vieren. Nu het moment van vertrek nadert, dringen bepaalde zaken pas echt door en moeten er moeilijke beslissingen worden genomen. Zo hebben we besloten het paard van Gerda in Nederland te laten. Hij is te oud om de vliegreis naar Chicago te maken en dus krijgt hij zijn welverdiende rust. De dag dat ze samen hun eerste titel behaalden, zal ik nooit vergeten. Cha Cha, onze hond gaat wel mee en vliegt samen met ons naar Chicago. Ze luistert naar Engelse commando's en ik weet zeker dat ze het leuk zal vinden op de circuits".
"Veel vrienden en klanten bewonderen ons besluit om dit risico te nemen en alles achter te laten. Onze filosofie is heel simpel, als je iets doet, zorg dan dat je het goed doet en doe het anders niet. Uiteindelijk krijg je meer spijt van de dingen die je niet gedaan hebt. Bepaalde zaken sluiten we nu af in Nederland, in de wetenschap dat we die nooit meer zullen doen of zien, maar voor deuren die je in Nederland dichttrekt, openen zich weer andere in Amerika", besluit Joon.
Lex en Gerda Joon verlaten dan weliswaar Nederland en sluiten het leven dat ze kennen af, maar vol goede moed en optimisme beginnen ze aan een nieuw leven. Op 1 oktober 2013 zal hun 'American Dream' niet langer een droom, maar werkelijkheid zijn.