Retro: In memoriam Henri Greder (1930-2012)

Henri Greder startte ondermeer zeven keer in Le Mans, maar was een echte all-rounder

Gisteren overleed in het Belgische Doornik de Fransman Henri Greder, die van 1967 tot en met 1975 deelnam met Corvettes aan de 24 Uur van Le Mans, maar wiens carrière vooral opviel door veelzijdigheid: Greder startte in 73 circuitraces, 202 rally’s en 23 bergklims. Hij was in de loop van zijn carrière fabrieksrijder voor achtereenvolgens Alpine, Ford, Alfa Romeo en General Motors (Opel en Corvette). Met General Motors-producten behaalde hij ook diverse successen als tuner. Na zijn actieve loopbaan trad hij op als adviseur voor tal van teams, met name uit de Verenigde Staten, waarheen hij was geëmigreerd. Greder werd 81 jaar.

Tekst: René de Boer
Foto's: Archief HC Media, Opel, Rebocar


Greder reed graag met grote auto's, hier met de Ford Falcon van Ford France tijdens de Rallye Charbonnières 1964

Greders eerste wedstrijd was de Rallye de Lorraine in 1953. Een goede tien jaar later, inmiddels officieel coureur voor Ford France, begon zijn echte succesreeks met drie opeeenvolgende Franse rallytitels in de toerwagen-categorie van 1964 tot en met 1966. In 1965 schreef hij samen met journalist Johnny Rives met een Ford Mustang de Marathon de la Route op de Nürburgring op zijn naam. Van 1963 tot en met 1966 reed Greder ook vier keer met Ford in de Tulpenrally, die hij in 1963 met een Ford Falcon wist te winnen. Het jaar erop eindigde hij als tweede algemeen en 1e in zijn klasse, beide malen met Delalande als navigator. In 1968 startte hij opnieuw in de Tulpenrally, ditmaal met een Opel Kadett, waarmee hj de toerwagenklasse won. In 1974 werd Greder Frans toerwagenkampioen op het circuit met Opel.


Samen met Marie-Claude Beaumont (2e van rechts) maakte Greder (geheel links) deel uit van het Opel-diesel-wereldrecordteam in 1972

Met ondersteuning van Bob Lutz succesvol met General Motors
Het eerste contact met Opel ontstond voor Greder al eind jaren zestig. Aanvankelijk was hij sceptisch, maar eerste tests met de Commodore overtuigden hem van het potentieel van de auto en onder de vlag van zijn eigen Greder Racing vanuit een werkplaats in Genevilliers zette hij diverse Opels in voor races en rally’s, zowel voor zichzelf als voor zijn vaste rijdster Marie-Claude Beaumont. Het blauw-wit-rode logo met strepen van Greder Racing werd een vertrouwde verschijning en Greder kreeg volop ondersteuning van GM-topman Bob Lutz. In 1970 wonnen Beaumont/Fouquet met een door Greder geprepareerde Opel GT de damesklasse in de Tulpenrally, waarin ze vijfde algemeen werden. Met Beaumont reed Greder ook vier keer samen tijdens de 24 Uur van Le Mans, telkens met een Corvette, waarmee ze in 1973 en 1974 hun klasse wonnen en respectievelijk als twaalfde en 18e overall eindigden. Andere successen waren een klasse-overwinning met een Opel Commodore tijdens de 24H van Spa-Francorchamps 1972.


De Corvette-première van Greder op Le Mans in 1968, samen met Umberto Maglioli voor de Scuderia Filipinetti. Later zou Greder dezelfde auto tot en met 1975 onder eigen regie gebruiken, met tweemaal een klassezege als resultaat

Adviseur voor Chrysler en anderen
Vanaf medio jaren negentig was Greder als adviseur voor Chrysler nauw betrokken bij de eerste raceprojecten met de Dodge Viper. Voor Chrysler en enkele teams organiseerde hij een aantal jaren lang de hele logistiek rondom de deelname in Le Mans, inclusief hotels, restaurants, transport, catering en de contacten met de ACO. Ook voor de teams Robinson Racing, Skea Racing, Mike Colucci Racing en The Racer’s Group was hij als adviseur actief. Enkele jaren geleden verscheen bij Editions les Palmiers zijn autobiografie onder de titel ‘Only one life, mine’ (ondanks de Engelse titel een Franstalig boek).



Greder (met strohoed) signeert zijn boek tijdens Le Mans Classic in 2010