Retro: Jackie Stewart en de helende handen van zijn Nederlandse masseuse

Stewart in actie in 1973, het jaar dat hij met de titel afscheid van de F1 nam.

Goede timing
Hoewel hij ooit verklaarde tot zijn 40ste achter het stuur te blijven zitten, stopte Stewart in 1973 op 34-jarige leeftijd. De vele tragische ongelukken hebben meegespeeld in het nemen van deze beslissing. Al zegt-ie zelf: "Ik was net voor de derde keer wereldkampioen geworden en vond het mooi zo. Geloof mij, alles in het leven draait om een goede timing. Het was tijd om op te stappen.’’

Jackie bepaalt
Waarna Stewart de daad bij het woord voegt en eigenhandig een eind maakt aan het interview. Zijn timing is nog altijd perfect. Of zoals Willemien Diesbergen weet: "Jackie bepaalt wat er gebeurt.’’

Biografie
Het willen bepalen zal nooit verdwijnen bij Stewart. Toen hij in 2007 zijn biografie op de markt bracht, gaf de uitgeverij de suggestie om het boek ‘Driven’ te noemen. Stewart had daar echter zijn eigen idee over. Hij wilde dat ‘Winning is not enough’ de titel zou worden. Dit omdat volgens hem winnen alleen de moeite waard is als het gepaard gaat met integriteit. In ‘Winning is not enough’ vertelt de kleine Schot met het hoge stemmetje onder meer hoe het is om op hoge snelheid te racen, hoe het voelt om enorme crashes te overleven en hoe naar het was om tijdens zijn carrière meer dan vijftig vrienden (van wie de meeste coureurs) te verliezen.



Bovendien geeft Stewart aan dat hij zijn lagere schooltijd als een ware nachtmerrie heeft ervaren. Dit had puur te maken met het feit dat Stewart dyslectisch is. "Al kwam ik daar pas veertig later achter dat ik dit had’’, aldus Stewart. "Op school werd ik uitgemaakt voor stom, dom en dik. Het was verschrikkelijk.’’

Tegenslagen overwinnen
Hoewel Stewart zowel als sport- als zakenman bijzonder veel heeft gewonnen, heeft hij in het leven ook zo zijn tegenslagen gehad. Zo werd zijn zoon Paul in 2000 getroffen door darmkanker. "Jackie is een enorme familieman, dus dat was een enorme klap. Gelukkig is Paul uiteindelijk hersteld. Hetgeen voor iedereen een opluchting was’’, vertelt Willemien Diesbergen, die destijds op verzoek van Jackie tweemaal naar Engeland is gevlogen om Paul te behandelen. "Door de chemotherapie was Paul niet lekker. Ik heb gekeken hoe we aan hem konden sleutelen om zijn lichaam weer in balans te krijgen. Dat deed ik onder meer door hem te magnetiseren. Het is heel fijn dat Paul er weer bovenop is gekomen.’’