Dragracing: Main Event van uitersten

Manty Bugeja

Snelste ooit
De Top Methanol Dragster klasse lijkt dit jaar, ondanks het ontbreken van regerend kampioen Fred Hanssen, een spannende aangelegenheid te worden, waarbij Malta wel eens een hoofdrol voor zich zou kunnen gaan opeisen. In de kwalificatie pakte de Maltees Manty Bugeja met de snelle tijd van 6,35 seconden de eerste plaats, op de voet gevolgd door Dave Wilson (5,36 seconden), Dennis Habermann (5,37 seconden), de Maltese debutant Chis Polidano (5,40 seconden) en Timo Habermann (5,43 seconden). In de eerste eliminatieronde maakte Timo Habermann zijn reputatie als snelle starter weer eens waar door op reactietijd de snellere Polidano met 0,003 seconde te kloppen. In de halve finale was de Duitser, ondanks een opnieuw snellere reactietijd, echter kansloos tegen de 5,292 seconden van Bugeja. Met deze tijd bleef de man uit Malta zelfs onder het bestaande Europees record van Wilson (5,298 seconden).


Dave Wilson

Deze Engelsman had in de andere halve finale afgerekend met Dennis Habermann en stond daarmee in de finale tegen Bugeja. Door zijn in de halve finale opgelopen motorschade kon Bugeja in de finale niet meer aantreden, waardoor de overwinning met Wilson in eigen huis bleef.


Danny Bellio

Eerste Belgische zege
De Top Methanol Funny Cars hadden duidelijk het meeste last van de hobbels in de baan, wat ook de absentie van de Zweedse rijders verklaarde. In de kwalificatie raakte het gedecimeerde veld Stephanie Milam kwijt, die tijdens haar eerste run een paar ribben kneusde. Met een tijd van 5,82 seconden eiste Danny Bellio, voor Rob Turner (6,27 seconden), de eerste kwalificatieplaats voor zich op. Tevreden was de snelle Belg echter allerminst, aangezien hij in zijn tweede run letterlijk handen en voeten nodig had om zijn Dodge op de baan te houden en zelfs niet in staat was om de parachutes te trekken. In de halve finale had Bellio zijn tweede momentje toen na zijn run van 5,76 seconden de parachutes niet uitgingen en de Belg voor de tweede keer aan het eind van de baan in het gras belandde.


Danny Bellio (voorgrond) klopt Rob Turner

Omdat alle ongeluk in drieën komt, was het in de finale tegen Turner bijna weer raak. Bellio trok een rood licht maar tegen het eind schoot Turner plotseling door het midden van de baan en raakte bijna de steeds verder naar de muur uitwijkende Belg. Gelukkig liep het opnieuw goed af en met zijn eerste FIA EK zege is Bellio ook de eerste Belgische dragracer die een FIA EK ronde op zijn naam schrijft.


Thomas Lindström (voorgrond) verslaat Michael Callin

Europees record Thomas Lindström
De Pro Stock klasse was na de kwalificaties ook al één deelnemer kwijt. Met zijn net uit Amerika gearriveerde Camaro deed Jimmy Alund twee pogingen om van de startlijn te komen. De zesvoudig Europees kampioen bleef echter beide keren met doordraaiende banden staan en beschadigde daarbij twee motoren. Voor de Zweed betekende dat inpakken en terug naar het hoge noorden. Daarentegen slaagden Michael Callin (6,72 seconden) en Thomas Lindström (6,73 seconden) er wel in om uitstekende kwalificatietijden op de klokken te zetten. In de halve finale verraste Lindström vervolgens met een supertijd van 6,659 seconden en een snelheid van 207,95 mph, goed door een nieuw Europees snelheidsrecord. In de finale liet de Zweed vervolgens zijn landgenoot Callin met een tijd van 6,71 seconden kansloos en pakte daarmee, iets minder dan een jaar na zijn debuut, zijn allereerste zege in het FIA EK.