Retro: Gijs van Lennep 70 jaar

Gijs van Lennep in de Porsche 917 tijdens de Porsche Rennsport Reunion van oktober vorig jaar
Vandaag, 16 maart, viert de Nederlandse “Coureur van de Eeuw” – waarmee uiteraard de 20e eeuw bedoeld wordt – Gijs van Lennep zijn 70e verjaardag. De jonkheer uit Aerdenhout was misschien wel een van de laatste echte ‘allrounders’ uit de Nederlandse autosport, want hij bracht het tot in de Formule 1, waar hij met inferieur materiaal toch WK-punten behaalde, hij won twee keer de 24 Uur van Le Mans en de Grand Prix van Mugello als fabrieksrijder voor Porsche, bovendien de laatste ‘echte’ Targa Florio en kwam, of beter nog: komt, ook met succes uit in rally’s, zoals enkele weken geleden nog, toen hij samen met zijn Britse navigator Iain Tullie voor de derde maal op rij de Winter Trial won.
Tekst: René de Boer
Foto's: Rebocar Automotive Productions
Uw verslaggever, jaargang 1973, is te jong om Gijs van Lennep nog actief te hebben zien racen. Na zijn tweede overwinning op Le Mans, samen met Jacky Ickx in de Porsche 936, zette Van Lennep in juni 1976 een punt achter zijn loopbaan als coureur. Maar dat betekent niet dat hij niet meer bij de sport betrokken was: allereerst binnen de organisatie van de Golf GTI Cup, en vanaf 1990 als rijderscoach in de merkencups van Citroën, eerst met de AX’en GT en GTI, later met de Saxo’s. In die hoedanigheid leerde ik als jonge journalist Gijs van Lennep goed kennen. We gingen met de AX’en en de Saxo’s nogal eens op reis: Zolder, Barcelona, Magny-Cours, Spa, Dijon, Oschersleben, Jerez en Monza. Volgens mij was het in Dijon dat we een keer bijna tegelijkertijd in een hotel incheckten. Ik noemde mijn naam (“De Boèr”, zodat de Fransman achter de balie het begreep), en kreeg mijn sleutel. Gijs volgde, noemde ook zijn naam, en de ogen van de uitbater lichtten op: “Aaaah, vous êtes monsieur Gies van Lennèp, deux fois vainqueur des Vingt-Quatre Heures du Mans!”, riep hij enthousiast uit. Als je Le Mans wint, dan ben je in Frankrijk iemand. Als je twee keer (of nog vaker) Le Mans wint, dan ben je in Frankrijk een held. Ik weet het niet meer, maar ik kan me zomaar voorstellen dat Gijs voor dat weekeinde de mooiste suite kreeg die ze in het bewuste hotel hadden.
"Lekker lullen over vroeger"
Genoemde reizen naar buitenlandse races werden ook vaak opgeluisterd door aangename diners in plezierige restaurants. We waren er tenslotte toch, en een mens moet tijdens een raceweekeinde ook af en toe eens eten. Daarbij was Gijs vaak goed voor mooie verhalen, die er bij mij als net zo groot liefhebber van het verleden als van het heden van de sport ingingen als koek. “Lekker lullen over vroeger”, noemt Gijs dat, en dat doet hij niet alleen graag, dat kan hij ook uitstekend. Anekdotes over races en rally’s, over teamgenoten en technici, over mensen en machines, over sponsors en situaties.

Na afloop van de race op Laguna Seca, met Brian Redman (midden) en Chris MacAllister
Nog steeds competitief in Californië
Ook nadat de Citroën-raceactiviteiten in Nederland stopten, kwam en kom ik Gijs gelukkig nog veelvuldig tegen. Op Le Mans, op Zandvoort, of bij diverse andere gelegenheden. Zo waren we in oktober van het afgelopen jaar samen bij de vierde editie van de Porsche Rennsport Reunion op het circuit van Laguna Seca in Californië. Daar bleek maar weer eens hoezeer hij ook bij de grote schare Porsche-liefhebbers wordt gewaardeerd: tijdens het weekeinde zette hij een ontelbaar aantal handtekeningen. En toonde bovendien aan, het racen nog niet verleerd te zijn. Hij reed er met de gele Porsche 917 met Sandeman-opschrift, in het bezit van de in Amerika wonende Duitse verzamelaar en hobbycoureur Christian Zügel, die de auto fantastisch liet restaureren door Kevin Jeanette (voor de liefhebbers: zoek maar eens op Youtube). Achter Brian Redman en de Schot Chris MacAllister werd Van Lennep in die race derde. Verliezen van Redman kon hij wel hebben, maar dat hij MacAllister in een van de twee 917’s in Gulf-kleuren van Bruce Canepa had voor laten gaan, was na afloop van de race enigszins frustrerend. Van Lennep: “Ik dacht dat het Canepa was, die is veel sneller, maar later bleek die met pech langs de baan te staan. Van die MacAllister had ik makkelijk kunnen winnen.”