Column: Jaaroverzicht Jeroen Bleekemolen
Het raceseizoen 2011 zit erop. Tijd om nog een keer terug te blikken op een druk en succesvol seizoen, alvorens we ons weer vol gaan richten op 2012. 2011 was weer een druk seizoen. Ik reed totaal 42 races, pakte 19 pole positions, 14 overwinningen en 24 podiums. Genoeg reizen heb ik ook gemaakt. Ik maakte in totaal 99 vluchten en zat 396 uur in een vliegtuig. Dat is ongeveer 8 keer de wereld rond.
Mijn persoonlijke hoogtepunt van 2011 was de 24 uur van Le Mans. Ik kwam dit jaar weer uit in de hoogste klasse voor Rebellion Racing. Een zeer professioneel team, waar we goede resultaten mee moesten kunnen behalen. Tijdens mijn eerste race in Sebring hadden we nog kleine problemen met de auto. Toch kwamen we als 7e over de finish. In Le Mans verliep alles perfect. Uiteindelijk pakten we de 6e plaats algemeen en waren we de beste benzine aangedreven auto. Op de plekken 1 tot en met 5 waren de diesels van Audi en Peugeot geëindigd . Ik reed tijdens de race meer dan 10 uur, dus mijn aandeel in de race was groot. Ook deed ik de start, wat ontzettend mooi was om te doen. Ik reed tussen de Audi’s en Peugeots en er was niet van te merken dat het een 24-uurs race was. We gingen vol op de eerste bocht af alsof de finishvlag al na 1 ronde zou vallen. Ik kon een Peugeot inhalen en heb die bijna een ronde achter me kunnen houden.
Naast Le Mans deed ik ook mee aan de 24 uursraces van Dubai, Daytona en de Nurburgring. In Dubai waren we één van de topteams. Helaas brak de aandrijfas al vroeg in de race, waardoor we ver terug vielen. Toch zijn we nog 4e geworden en waren we de beste Porsche. In Daytona lagen we met nog 3 uur te gaan aan de leiding toen onze schokdemper brak. Helaas moesten we toen opgeven. Erg jammer, want de hele race waren we in gevecht om de leiding. Op de Nurburgring ging de stuurbekrachtiging kapot, waardoor we een klein half uur in de pits stonden. Toch werden we daar 6e algemeen. Zonder het probleem had ook daar een overwinning erin kunnen zitten. Maar 24-uurs races zijn nu eenmaal lang en als je wilt winnen mag er niets misgaan.
Verder was het seizoen in de American Le Mans Series weer een groot succes. We pakten een super overwinning tijdens Petit Le Mans, waar ik diep voor moest gaan. Het gevecht bleef doorgaan tot de laatste ronden en mijn laatste stint tot de finish duurde maar liefst 4 uur. Achteraf was het een geweldige race.
Ik heb 3 races moeten missen door andere verplichtingen, maar pakte toch nog de 3e plaats in het kampioenschap bij de rijders. Ook werd het team kampioen en mijn teamgenoot Tim Pappas werd kampioen bij de rijders. Natuurlijk was ook de race in Baltimore een hoogtepunt. Mijn moment daar kwam natuurlijk tijdens de kwalificatie toen ik mijn wiel verloor. Ik ben uitgestapt om hem te halen en pakte daarna toch de pole. Het filmpje is de hele wereld over gegaan en nog steeds vragen mensen mij naar die fantastische kwalificatie. Ik kwam dit jaar in 6 races uit voor Black Swan Racing, pakte 5 polepositions, 4 overwinningen en twee 2e plaatsen.
Mijn persoonlijke hoogtepunt van 2011 was de 24 uur van Le Mans. Ik kwam dit jaar weer uit in de hoogste klasse voor Rebellion Racing. Een zeer professioneel team, waar we goede resultaten mee moesten kunnen behalen. Tijdens mijn eerste race in Sebring hadden we nog kleine problemen met de auto. Toch kwamen we als 7e over de finish. In Le Mans verliep alles perfect. Uiteindelijk pakten we de 6e plaats algemeen en waren we de beste benzine aangedreven auto. Op de plekken 1 tot en met 5 waren de diesels van Audi en Peugeot geëindigd . Ik reed tijdens de race meer dan 10 uur, dus mijn aandeel in de race was groot. Ook deed ik de start, wat ontzettend mooi was om te doen. Ik reed tussen de Audi’s en Peugeots en er was niet van te merken dat het een 24-uurs race was. We gingen vol op de eerste bocht af alsof de finishvlag al na 1 ronde zou vallen. Ik kon een Peugeot inhalen en heb die bijna een ronde achter me kunnen houden.
Naast Le Mans deed ik ook mee aan de 24 uursraces van Dubai, Daytona en de Nurburgring. In Dubai waren we één van de topteams. Helaas brak de aandrijfas al vroeg in de race, waardoor we ver terug vielen. Toch zijn we nog 4e geworden en waren we de beste Porsche. In Daytona lagen we met nog 3 uur te gaan aan de leiding toen onze schokdemper brak. Helaas moesten we toen opgeven. Erg jammer, want de hele race waren we in gevecht om de leiding. Op de Nurburgring ging de stuurbekrachtiging kapot, waardoor we een klein half uur in de pits stonden. Toch werden we daar 6e algemeen. Zonder het probleem had ook daar een overwinning erin kunnen zitten. Maar 24-uurs races zijn nu eenmaal lang en als je wilt winnen mag er niets misgaan.
Verder was het seizoen in de American Le Mans Series weer een groot succes. We pakten een super overwinning tijdens Petit Le Mans, waar ik diep voor moest gaan. Het gevecht bleef doorgaan tot de laatste ronden en mijn laatste stint tot de finish duurde maar liefst 4 uur. Achteraf was het een geweldige race.
Ik heb 3 races moeten missen door andere verplichtingen, maar pakte toch nog de 3e plaats in het kampioenschap bij de rijders. Ook werd het team kampioen en mijn teamgenoot Tim Pappas werd kampioen bij de rijders. Natuurlijk was ook de race in Baltimore een hoogtepunt. Mijn moment daar kwam natuurlijk tijdens de kwalificatie toen ik mijn wiel verloor. Ik ben uitgestapt om hem te halen en pakte daarna toch de pole. Het filmpje is de hele wereld over gegaan en nog steeds vragen mensen mij naar die fantastische kwalificatie. Ik kwam dit jaar in 6 races uit voor Black Swan Racing, pakte 5 polepositions, 4 overwinningen en twee 2e plaatsen.