Dragracing: Belangrijke zege voor Lex Joon in Zweden

Andy Carter

Koploper was Andy Carter die met 4,732 seconden zelfs een nieuw Europees record in de boeken bracht en met 506 km/u een run later ook nog de hoogste eindsnelheid liet noteren. Op een tweede plaats Urs Erbacher met 4,808 seconden en 505 km/u. Na twee kwalificatieruns en nog slechts één poging te gaan stond Joon op een negende positie, niet voldoende om zich voor de eliminaties te plaatsen. De Nederlander benutte zijn laatste run echter bijna optimaal door met 4,816 seconden de derde tijd op het scorebord te zetten. Nog indrukwekkender was dat deze tijd op de klokken kwam met een eindsnelheid van slechts 452 km/u. Door onbalans moest Joon namelijk even van het gas en verloor voor de finish ook nog eens de blowerbelt. Uit de computergegevens kon worden opgemaakt dat de MPM Top Fueler op dat moment al een snelheid had van 510 km/u. Opvallende prestaties waren er voor Tommi Haapanen die al zijn runs rond de 4,9 seconden wist te rijden en (skispringer) Janne Ahonen die met een nieuw persoonlijk record van 4,88 seconden de zesde positie voor zich opeiste. Hoe sterk het Europese veld aan het worden is mag blijken uit het feit dat het verschil tussen de als tweede gekwalificeerde Erbacher en de als zevende gekwalificeerde Haapanen niet meer dan 0,08 seconden bedroeg. Van de voor de eliminaties geplaatste rijders bleef alleen nummer acht, Joran Persaker met 5,07 seconden boven de 5-seconden grens.


Urs Erbacher liet kostbare punten liggen

Gunstig
De eerste eliminatieronde leverde meteen een verrassing op doordat titelfavoriet Erbacher kort na de start in de problemen kwam en werd uitgeschakeld door Haapanen. Carter bevestigde zijn goede vorm en zette met weer een snelle tijd (4,74 seconden) Persaker aan de kant. Local hero Micke Kagered had na een goede kwalificatie weer tractie-problemen en moest in de eerste ronde zijn meerdere erkennen in titelkandidaat Thomas Nataas. Joon stuitte in de eerste ronde op Ahonen. De Nederlander was al bijna terug van zijn burn out toen het Finse team de dragster pas aan de praat kreeg. Toen Ahonen vervolgens ook nog een lange burn out maakte was dat voor de startofficial voldoende reden om de Fin te diskwalificeren. In de halve finale moest Joon het vervolgens opnemen tegen Haapanen. In een mooie run liet de Nederlander in 4,79 seconden ook de tweede Fin (4,89 seconden) achter zich en plaatste zich daarmee voor de finale. In de andere halve eindstrijd raakte Carter tijdens de burn out in de problemen toen de burst-panel het begaf en de Engelsman zijn auto moest laten uitrollen. Een walk-over derhalve voor Nataas. Voor Joon ontwikkelde de wedstrijd zich daarmee wel erg gunstig omdat zijn grootste belagers in de titelstrijd, Erbacher en Carter, aanzienlijk minder punten scoorden en hij daarbij in de finale niet hoefde aan te treden tegen de eerder zo snelle Carter.
 

Start van de finale. Lex Joon is al sneller weg

Meteen na de start van de finale konden de handen van het Nederlandse MPM-team al in de lucht. Terwijl Joon een uitstekende start maakte ging Nataas up in smoke en liet zijn dragster uitrollen. In een tijd van 4,95 seconden schreef de Nederlander de wedstrijd op zijn naam. Met zijn zege heeft Joon zich een goede uitgangspositie verworven om tijdens de laatste wedstrijd in Santa Pod de FIA EK-titel in de wacht te slepen. In 2005 veroverde Joon als eerste Nederlander in de geschiedenis ook al deze titel.