Dragracing: Vliegende start FIA EK met Santa Pod en Tierp Arena

Volledig open strijd
Na drie opeenvolgende FIA Pro Modified titels moest Michael Gullqvist vorig jaar de troon afstaan aan Jimmy Ålund. Maar het voorspellen van de kampioen wordt dit jaar uiterst moeilijk. Met 25 deelnemers uit acht verschillende landen is de Pro Modified klasse ook dit jaar weer de meest internationale en grootste klasse van The Main Event. Daarbij krijgt het Engelse publiek ook nog eens het sterkste veld in jaren voorgeschoteld. Zo'n twaalf van de 25 deelnemers zullen waarschijnlijk het hele FIA EK rijden en daarmee zal de strijd om de top drie posities dit jaar heftig worden.



Na tien FIA Pro Stock titels pakte Ålund afgelopen jaar meer dan verdiend zijn eerste FIA Pro Modified kampioenschap. De Zweed was met twee overwinningen, drie runner-up posities en een halve finaleplaats niet alleen snel, maar ook zeer constant. Tot halverwege het seizoen was ook Gullqvist nog in de race om de titel, maar na schade tijdens de tweede Tierp race liet de Zweed de laatste wedstrijd aan zich voorbijgaan en finishte als tweede in het kampioenschap. Jan Ericsson pakte toch enigszins verrassend de derde plaats.



De top drie van afgelopen seizoen zal echter vooral bevreesd zijn voor Andreas Arthursson. Met zijn turbo Chevelle zette de Zweed ongehoord snelle tijden op de klokken, won beide wedstrijden op Tierp en eindigde, ondanks dat hij aan slechts drie van de zes wedstrijden deelnam, op de vierde plaats. Arthursson rijdt dit jaar voor het eerst het volledige kampioenschap en is daarmee een regelrechte titelkandidaat.



David Vegter eindigde vorig jaar op de vijfde positie. Met zijn PedalToTheMetal Drag Racing '67 Camaro verbaasde de Nederlander vriend en vijand door op Alastaro niet alleen zijn persoonlijk record, maar ook het baanrecord te verpulveren. Een motorschade op Tierp maakte echter een voortijdig einde aan het seizoen van Vegter. Met een deze winter nieuw gekochte blower en een nieuw FuelTech ontstekingssysteem wil de Nederlander weer terugkeren in de top drie van het kampioenschap.



Roger Johansson (Zweden) en Kim Kristiansen (Denemarken) completeerden vorig jaar de top zeven en zijn er ook dit jaar weer het hele seizoen bij.



Andere kanshebbers op een overwinning en misschien zelfs wel de titel zijn Mats Eriksson, Fredrik Fagerström en Michel Tooren, die dit jaar voor het eerst het hele FIA EK hoopt te doen.



Datzelfde geldt voor Peter Kunc en Marcus Perman, terwijl Norbert Kuno, de nummer negen van vorig jaar, wellicht ook meer dan de vier races van 2018 op zijn kalender heeft ingevuld.



Nog twee rijders die een poging gaan doen om alle wedstrijden van het FIA EK te rijden zijn John Tebenham en Dmitry Samorukov. Tebenham kocht eind vorig jaar de (nu dus ex) Marco Maurischat Corvette, maar zal voor aanvang van The Main Event eerst nog zijn licentieruns moeten afronden. De Brit krijgt technische ondersteuning van Maurischat, diens oude crewchief alsmede Luke en Andy Robinson. Samorukov heeft Adam Flamholc als ervaren crewchief.



Rijders die niet aan het volledige FIA EK deelnemen maar bij de wedstrijden die zij rijden voor verrassingen kunnen zorgen zijn de Nederlander Marck Harteveld met zijn fraaie 1970 Plymouth Superbird en in mindere mate Marcus Hilt (Zwitserland) en Jean Dulamon (Frankrijk).



Van de acht Engelse Pro Mods die op Santa Pod aan de start verschijnen mogen de beste kansen op succes worden toegedicht aan Kev Slyfield, Philip Englefield en Bobby Wallace.



De Britse rijders zullen niet afreizen naar Tierp, maar in Zweden wordt het Europese veld weer aangevuld met diverse snelle Scandinavische Pro Mods, waaronder Åke Persson, Rolf Simonsson en Michael Joneskog. Nieuwkomers zijn de Zweed Per Magnusson, de Fin Jere Rantaniemi en de Noor Stian Rusånes.