Dragracing: Tierp Internationals maakt alles goed

Snelle tijden, spannende runs en terechte en oprecht blije winnaars, de Tierp Internationals had het allemaal. In de Top Fuel klasse kon Duncan Micallef eindelijk zijn belofte inlossen en pakte op overtuigende wijze de eerste overwinning uit zijn carrière. Een eerste overwinning was er ook voor Sandro Bellio, net zo overtuigend, maar wel unieker want de Belg deed het meteen bij zijn debuutwedstrijd in de Top Methanol klasse van het FIA Europees Kampioenschap. In de Pro Modified klasse ging de winst naar Michael Gullqvist, die daarbij in de finale ook nog eens een nieuw Europees record op de klokken zette. Met een fraaie halve finaleplaats en een serie van vijf runs in de 5,9 seconden deed David Vegter het in Zweden opnieuw meer dan uitstekend. De Pro Stock klasse werd een prooi van Bengt Ljungdahl, die daarmee nog nadrukkelijker zijn kandidatuur stelde voor een eerste Europese titel.

Tekst: Remco Scheelings
Foto's: Remco Scheelings

Na de toch ietwat valse start met de door regen voortijdig afgebroken aftrap op Santa Pod, heeft het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing zich bij de tweede ronde op Tierp Arena volledig gerevancheerd. Volle velden, snelle tijden, kleine onderlinge verschillen en daarmee in de eliminaties veel spannende runs. Dat daarbij het Zweedse zomerweer veel beter uitpakte dan de voorspellingen aangaven en niet één run ten prooi viel aan de regen, was mooi meegenomen.


Duncan Micallef

Eerste winst Duncan Micallef
In de Top Fuel klasse doken maar liefst vier rijders onder de 4-secondengrens. Drie daarvan kwamen uit de stal van Rune Fjeld Motorsport, waarmee dit team bevestigde dat de op Santa Pod getoonde vorm geen toeval was.


Antti Horto

De eerste positie was na de vrijdagkwalificatie in handen van Antti Horto, waarbij de Fin op de tweede kwalificatiedag met 3,99 seconden onder de vier seconden dook. Vervolgens was het Duncan Micallef die met 3,95 seconden zijn Finse RFM-stalgenoot van de troon stootte.


Liam Jones

In de laatste sessie dook Liam Jones met een nieuw persoonlijk record van 3,91 seconden daar nog eens flink onderdoor. Lang kon de Britse RFM-piloot niet van dit succes genieten want een paar minuten later snelde Anita Mäkelä naar 3,900 seconden en eiste daarmee de eerste kwalificatiepositie definitief voor zich op.


Anita Mäkelä

Dat een hoge kwalificatiepositie in het huidige Top Fuel veld niet meteen inhoudt dat je in de eerste eliminatieronde een makkelijke tegenstander treft, merkte de top twee. Regerend FIA Europees Top Fuel kampioen Mäkelä moest het namelijk in de eerste eliminatieronde opnemen tegen Stig Neergaard, de runner-up van vorig seizoen.


Stig Neergaard

Na een problematische kwalificatie was de Deen niet verder gekomen dan de achtste positie. In een uiterst spannende run klopte Neergaard de regerend kampioen op reactietijd en plaatste zich voor de halve finale. Jones stuitte in de eerste ronde op routinier Michael Kågered en terwijl de Engelsman zijn motor letterlijk in rook zag opgaan, snelde de Zweed naar een nieuw persoonlijk record van 3,95 seconden en een plaats in de halve finale. Horto verbeterde zich tot 3,96 seconden en liet daarmee Timo Lehtimäki kansloos, terwijl Micallef een alles behalve probleemloze run kende (4,38 seconden) maar zijn tegenstander Stefan Gunnarsson met nog veel grotere problemen zag afhaken.


Duncan Micallef

In de halve finale deed de auto van Micallef weer wat hij moest doen en in een fraaie 3,93 seconden plaatse de Maltees zich ten koste van Kågered voor de finale. In de andere halve finale had Horto met 4,09 seconden geen kind aan de naar tractie zoekende Neergaard en daarmee was een volledige Rune Fjeld Motorsport finale een feit.


Duncan Micallef alleen aan de start van de finale

Helaas had de motor van Horto in de halve finale zoveel schade opgelopen dat de Fin niet meer terug kon komen voor de finale en daarmee was de eerste Top Fuel overwinning van Micallef een feit. De Maltees is nu ook de nieuwe leider in de tussenstand van het kampioenschap, met Horto op twee en Neergaard op drie.


Duncan Micallef en Antti Horto