Dragracing: Titels voor Anita Mäkelä, Jimmy Ålund, Michael Gullqvist en Jonny Lagg

Pas in de halve finales van de laatste race-dag van het seizoen vielen op Santa Pod de beslissingen in de strijd om de titels in het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing. Nadat Anita Mäkelä haar halve finale had verloren, lag de weg open voor Stig Neergaard om de Top Fuel-titel voor zich op te eisen. De Deen ging echter in dezelfde ronde ook ten onder en daarmee belandde het kampioenschap bij de Finse. In de Pro Modified klasse klopte Michael Gullqvist in de halve finale in een rechtstreekse confrontatie Bruno Bader en stelde daarmee zijn titel veilig. In de Pro Stock klasse had Jimmy Ålund in de halve finale aan een overwinning genoeg om voor de tiende keer de titel voor zich op te eisen. In een eerder stadium konden Jonny Lagg (Top Methanol Dragster) en Johnny Oksa (Top Methanol Funny Car) al tot kampioen worden gekroond. Bij de motoren was er Nederlands succes met Europese titels voor Gert-Jan Laseur (Pro Stock Bike) en Martijn de Haas (Super Twin Bike).

Tekst: Remco Scheelings
Foto's: Remco Scheelings

De European Finals op Santa Pod Raceway vormden het slotstuk van het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing. Met in twee van de vijf klassen de titelstrijd nog volledig open, beloofde de laatste race van het seizoen een spannende afsluiter te worden. En dat werd het ook waardoor het op zondag massaal opgekomen publiek een ware thriller kreeg voorgeschoteld. Dat de zaterdag volledig verregende en de teams twee kwalificaties misten, was daarmee snel vergeten, want op het asfalt van Santa Pod werden weer snelle en spannende runs neergelegd.

Anita Mäkelä en Stig Neergaard

Anita Mäkelä of Stig Neergaard
In de Top Fuel klasse maakten Anita Mäkelä en Stig Neergaard nog kans op de titel. In de eerste kwalificatierun was het echter Liam Jones die verraste met 3,98 seconden en 306 mph en de eerste plaats voor zich opeiste. De Engelsman sloot daarmee een moeilijk en wisselvallig seizoen toch nog goed af.


Liam Jones

Stig Neergaard reed naar de tweede kwalificatieplaats, terwijl Mäkelä achter uittredend kampioen Michael Kågered bleef steken op plaats vier. De Top Fuel teams kregen helaas maar één serieuze kwalificatiekans aangezien de zaterdag (zoals voorspeld) volledig verregende en de tweede kwalificatiesessie van vrijdag pas 's avonds verreden werd. De nitro-vlammen in het donker zijn misschien leuk voor het publiek, maar op de koude baan kwam niemand tot een goede run en in een kampioenschap waar ieder punt beslissend kan zijn, mag dat eigenlijk niet gebeuren.


De halve finale tussen Anita Mäkelä (voorgrond) en Duncan Micallef

In de eerste eliminatieronde verraste de als achtste gekwalificeerde Duncan Micallef door met 3,89 seconden de snelste Top Fuel-tijd van het seizoen op de klokken te zetten en Jones uit te schakelen. Kågered klopte op reactietijd Tethys en stond daarmee ook in de halve finale. Omdat zowel Mäkelä (4,03 seconden in een bye run na het wegvallen van Steve Ashdown) als Neergaard (4,05 seconden tegen Urs Erbacher) hun kwartfinales wonnen, werd de beslissing in de titelstrijd minimaal een ronde uitgesteld. Mäkelä kende bijna iedere run motorische problemen en moest het in de halve finale opnemen tegen de snelle Micallef. Wat al gevreesd werd gebeurde. Terwijl Mäkelä problemen kreeg, snelde Micallef naar weer een 3,89 seconden (met een eindsnelheid van 312,18 mph, 502 km/u) en schakelde daarmee de leider in het kampioenschap uit. Voor het tweede jaar op rij leek Mäkelä daarmee de titel in de laatste runs van het seizoen door de vingers te glippen. Met een overwinning in de andere halve finale op Kågered zou Neergaard de leiding overnemen en voor het eerst in zijn carrière de Europese titel pakken.


De halve finale tussen Stig Neergaard (voorgrond) en Michael Kågered

Maar ook Neergaard kreeg motorische problemen en tot grote opluchting van de crew van Mäkelä passeerde Kågered als eerste de finish, lag Neergaard eruit en was de titel voor de Finse. In de finale had Kågered moeten aantreden tegen Micallef, maar omdat de Maltees in de halve finale een flinke motorschade had opgelopen en er bij het opwarmen van de nieuw ingebouwde motor een probleem werd ontdekt, moest Micallef in de eindstrijd verstek laten gaan en verviel de overwinning aan Kågered.


Michael Kågered

De kampioen van 2014 en 2015 sloot het seizoen daarmee goed af en eindigde in de titelstrijd achter Mäkelä en Neergaard op plaats drie.


Het podium met Duncan Micallef (links) en Michael Kågered