Dragracing: Titels voor Anita Mäkelä, Jimmy Ålund, Michael Gullqvist en Jonny Lagg

Michael Gullqvist

Rechtstreeks duel
In de Pro Modified klasse waren er nog drie titelkandidaten, waarbij het verschil tussen Michael Gullqvist en Bruno Bader zelfs minimaal was en Mats Eriksson moest hopen op missers van dit tweetal.


Mats Eriksson

In de kwalificatie maakte regerend kampioen Gullqvist zijn bedoelingen duidelijk door met 5,91 seconden de eerste positie voor zich op te eisen en zelfs als enige rijder onder de 6-seconden te duiken.


Johan Lindberg

Achter Johan Lindberg (6,00 seconden) zetten Eriksson (6,05 seconden) en Bader (6,06 seconden) de derde en vierde tijd op de klokken.


Marck Harteveld

Met een zesde plaats achter Andy Robinson en een uitstekende tijd van 6,18 seconden was Marck Harteveld de best geklasseerde Nederlander in het 17 auto's tellende veld. Michel Tooren schopte het met 6,19 seconden tot plaats acht, terwijl David Vegter nog wat afstellingsproblemen kende met de na de motorschade van Tierp in allerijl opgebouwde reservemotor en bleef steken op plaats dertien.


David Vegter

In de eerste eliminatieronde verbeterde Vegter zich tot 6,09 seconden maar het was niet genoeg om Bader (6,02 seconden) de voet dwars te zetten. Ook voor Harteveld viel het doek in de eerste ronde nadat de Nederlander bij de start geplaagd werd door tyre shake en van het gas moest.


Michel Tooren

Tooren verging het beter want de Pro Dutch Racing rijder zette met 6,005 seconden een nieuw persoonlijk record op de klokken, klopte daarmee Phil Englefield en plaatste zich voor de kwartfinales. En dan te bedenken dat Tooren in april zijn dragrace-debuut maakte om dan nu al, na een handvol races, bijna zijn eerste 5-seconden op de klokken te zetten! Maar ondanks dat viel ook voor de laatst overgebleven Nederlander in de kwartfinales het doek toen de Pro Dutch Cuda meteen na de start tyre shake kreeg.


Bruno Bader

De titelkandidaten denderden intussen gewoon door, waarbij vooral Gullqvist indruk maakte. Na een 5,89 seconden in de kwartfinale, moest de Zweed in de halve finale aantreden tegen Bader, waarbij de winnaar zich meteen Europees kampioen mocht noemen.


De beslissende halve finale, Bruno Bader en Michael Gullqvist

Bij de start was het tweetal nagenoeg gelijk weg, maar al snel werd duidelijk dat er dit weekend geen maat stond op Gullqvist. In 5,90 tegen 6,16 seconden pakte Gullqvist de overwinning en daarmee was titelprolongatie voor de Zweed een feit. Dat Gullqvist de titel ook werkelijk verdiende, bewees hij door in de finale met 5,88 seconden de snelste tijd van het weekend op de klokken te zetten, af te rekenen met Eriksson en ook de dagwinst voor zich op te eisen.


De finale tussen Michael Gullqvist en Mats Eriksson

Door zijn finaleplaats passeerde Eriksson Bader in het kampioenschap. Achter Lindberg is Vegter met een vijfde plaats de hoogst geklasseerde Nederlander. Harteveld en Tooren deden slechts aan drie van de zes races mee, maar eindigden in hun debuutseizoen in de Pro Modified klasse toch op een keurige (gedeelde) zevende respectievelijk tiende plaats.


Het Pro Mod podium met Mats Eriksson (links) en Michael Gullqvist