Dragracing: European Finals zorgen voor afsluiting in stijl

Jonnie Lindberg

Drie man voor de titel
In de Top Methanol Funny Car klasse lag de titelstrijd weer helemaal open, omdat leider Adam Flamholc de voorkeur had gegeven aan de Amerikaanse ADRL Pro Modified race, waar de Zweed ook nog titelaspiraties had. Kansen waren er nu opeens voor de als tweede geplaatste titelverdediger Leif Andreasson en de broers Jonnie en (in iets mindere mate) Johan Lindberg. In de kwalificatie maakte Jonnie Lindberg met een tijd van 5,56 seconden, goed voor de eerste plaats, meteen zijn bedoelingen duidelijk. Met 5,62 seconden bleef Andreasson echter nog in zijn spoor, al zag de titelverdediger twee van zijn vier runs volledig mislukken.


Danny Bellio

Een fraaie prestatie leverde het team van Danny Bellio. De Belg verbeterde tot twee keer toe zijn persoonlijk record en bracht dit in de laatste run op 5,64 seconden, goed voor de derde kwalificatiepositie. Helaas liep in deze run de krukas schade op en omdat Bellio geen risico wilde nemen, zag het team af van deelname aan de eliminaties. Nadat het seizoen voor Bellio pas in augustus begon, heeft het team binnen drie races zoveel progressie geboekt en al zulke snelle tijden laten zien, dat nu al duidelijk is dat de Belg volgend seizoen weer om de koppositie in het kampioenschap kan meestrijden. De eindsnelheden van Bellio deden op Santa Pod niet onder voor die van recordhouder Jonnie Lindberg.


Leif Andreasson heeft problemen om het vermogen op het asfalt te krijgen

In de kwartfinale werd de titelstrijd, eerder dan verwacht, beslist. Via een bye-run en een weer snellere 5,51 seconden plaatste Jonnie Lindberg zich voor de halve finales. Zijn broer Johan sneuvelde echter na weer een mislukte run tegen Rob Turner, terwijl Andreasson uiterst verrassend werd uitgeschakeld door Gareth Ellis. Daarmee was de eerste titel voor Jonnie Lindberg een feit. Tijd voor de Zweed om (in eerste instantie alleen in sportief opzicht) alle remmen los te gooien.


Jonnie Lindberg, rijder en tuner. Winst, een titel en een wereldrecord

In de halve finale klokte Lindberg tegen Turner een winnende 5,46 seconden om daar in de finale een ongekende 5,426 seconden aan vast te knopen. Daarmee scherpte de net gekroonde kampioen zijn twee weken geleden in Tierp gereden wereldrecord van 5,437 seconden nog weer een fractie aan. Lindberg had in de finale zullen aantreden tegen Ellis, maar de Engelsman werd op de startlijn al stilgezet wegens een olielek.


Jimmy Alund

Dat is acht voor Alund
De uitsluitend uit Zweedse deelnemers bestaande Pro Stock klasse had in Engeland met slechts vier rijders een magere bezetting. Omdat de titelstrijd al nagenoeg in het voordeel van Jimmy Alund was beslist, hadden veel teams uit budgettaire overwegingen besloten niet naar de Euro Finals af te reizen. Zoals bijna gebruikelijk pakte Alund met een uiterst scherpe 6,537 seconden de eerste kwalificatiepositie en evenaarde daarmee bijna zijn onlangs op Tierp gereden Europees record van 6,534 seconden. Op twee en al bijna net zo traditioneel werd Alund gevolgd door de Thomas Lindström.


Jimmy Alund is in de finale Michael Malmgren weer te snel af

Met slechts vier deelnemers begonnen de eliminaties meteen met de halve finale en daarin liet Lindström zich op reactietijd verrassen door Michael Malmgren. Daarmee was de titel voor Alund definitief binnen. De Zweed plaatste zich ten koste van Magnus Petersson voor de eindstrijd en gaf daarin met een betere reactie- en runtijd Malmgren geen kans en pakte de overwinning. Voor Alund is de Europese titel van dit jaar al de achtste uit zijn Pro Stock carrière!