Dragracing: European Finals zorgen voor afsluiting in stijl

Thomas Nataas

Rood
In de halve finale moest Nataas het opnemen tegen Andrews. Dat Andersen Racing goed werk had geleverd, bleek wel toen de Noor in 4,03 seconden als eerste over de finish snelde. De race was echter al bij de start beslist, omdat Nataas met een (voor hem zeldzaam) rood licht zichzelf had uitgeschakeld. Daarmee promoveerde Andrews met een magere 4,92 seconden alsnog naar de finale.


De halve finale tussen Thomas Nataas en Chris Andrews


En de halve finale tussen Stig Neergaard en Duncan Micallef

In de andere halve finale had Neergaard weer zijn vertrouwde snelheid gevonden en in 4,06 seconden liet de Deen Micallef (4,64 seconden) ruim achter zich.


Chris Andrews zet bij de start Stig Neergaard al op achterstand

Daarmee een finale tussen Andrews en Neergaard en hoewel de Deen al vaker in een finale stond, zou het voor allebei de eerste FIA EK-zege kunnen worden. Bij de start was Andrews iets eerder weg en toen vervolgens halverwege de run de motor van Neergaard in een vlammenzee de geest gaf, was de strijd in het voordeel van de Engelsman beslist. Andrews kwam uit op een tijd van 4,22 seconden, eiste zijn eerste FIA EK-zege op en gaf daarmee het thuispubliek voldoende reden tot juichen. Eens te meer bleek dat niet altijd de rijder met de snelste tijden wint, maar de rijder die op het juiste moment net hard genoeg gaat om een met problemen kampende tegenstander achter zich te houden.


Het winnende team met Chris Andrews als stralend middelpunt

In het kampioenschap ging de tweede plaats achter Nataas naar Mäkelä, terwijl Neergaard op drie de titelstrijd afsloot.