Dragracing: Main Event met ups en downs
Jimmy Alund (voorgrond) klopt in de finale Jonas Dantanus
Wie stopt Alund?
In de Pro Stock klasse schreef Jimmy Alund in de kwalificatie met zijn 6,694 seconden geschiedenis. De Zweed beschikt over een nieuwe en duidelijk zeer snelle motor. Dit in combinatie met zijn fenomenale reactietijden wordt Alund opnieuw de (niet) te kloppen man. Met tijden in de 6,7 en 6,80 seconden waren echter ook Michael Malmgren, Richard Sundblom, Jan Palmqvist en Magnus Hansson zeer snel. De verrassing van de eliminaties was echter Jonas Dantanus. Met de nieuwe ex Greg Anderson/Jason Line motor was de Zweed in de kwalificatie nog niet verder gekomen dan de zevende tijd. In de eliminaties dook Dantanus echter ook in de 6,77 seconden en klopte Malmgren en Tommy Leindahl. In de finale was Alund echter duidelijk een maatje te groot. Hoewel hij sneller was op de lichten moest hij met 6,78 tegen 6,87 seconden zijn meerdere erkennen in Alund die daarmee hard op weg lijkt naar een zesde opeenvolgende titel.
Patrik Wikstrom
Bader verrast
Ook in de Pro Modified klasse ongehoord snelle tijden. In de kwalificatie zetten zeven rijders een tijd onder de 6,21 seconden op het scorebord. Met 6,102 seconden spande Andy Robinson de kroon en pakte de eerste plaats. Daarachter Patrik Wikström in 6,11 seconden. De Zweed verspeelde in zijn eerste run een achteras en liet er vervolgens één invliegen om op maandag toch nog aan de start van de eliminaties te kunnen staan.
Bruno Bader
Grootste verassing was Bruno Bader die maar liefst 0,2 seconden van zijn persoonlijk record afsnoepte en in 6,12 seconden de derde plaats voor zich opeiste. De Zwitser die rijdt met een minimaal budget had geen nieuw materiaal maar de airflow van de blower naar eigen inzicht aangepast. Met constante tijden laag in de 6,1 seconden bombardeerde Bader zich direct tot één van de favorieten. Robert Joosten was zoals gezegd zesde en daarmee de beste Nederlander.
Marc Meihuizen
Marc Meihuizen kwam met zijn pas op donderdag afgebouwde ’68 Pontiac Firebird in zijn tweede run al tot 6,41 seconden en was daarmee twaalfde. Zoals mocht worden verwacht moest er nog gewerkt worden aan de afstelling van het onderstel zodat twee van de drie runs voortijdig moesten worden afgebroken. De Nederlander kreeg echter van zowel publiek als collega-rijders veel positieve reacties op zijn bijzonder fraaie auto.
Henri Joosten
Henri Joosten bleef steken op 7,27 seconden en eindigde daarmee op een 17de plaats. Helaas kreeg de Nederlander in de derde run te maken met een kapotte zuiger en moest daarmee afzien van een vierde poging.
Robert Koper
Ook Robert Koper had de nodige problemen, al was het bij hem de versnellingsbak die opspeelde. De man uit Heemskerk moest daardoor drie van de vier kwalificatieruns aan zich voorbij laten gaan en was met slechts één poging (8,08 seconden) in dit sterke veld bij voorbaat kansloos om zich voor de eliminaties te plaatsen.
Robinson constant en snel
Voor Joosten betekende de eerste eliminatieronde zoals eerder gezegd het einde, maar ook Meihuizen moest na een onrustige run in Lindahl zijn meerdere erkennen. Robinson maakte geen fouten en zette met een indrukwekkende serie van 6,11; 6,100 en 6,110 seconden mannen als Roger Johansson en Lindahl aan de kant. Aan de andere zijde van de ladder liet Bader zich in de halve finale, voor hem zeer ongebruikelijk, op reactietijd verrassen door Urban Johansson en miste zo de eindstrijd. De Zweed had in de kwartfinale al Wikström het nakijken gegeven. In de finale was Johansson echter niet opgewassen tegen het geweld van Robinson die in 6,106 seconden naar een dik verdiende zege reed.