Retro 1990: De laatste titelbeslissingen zorgen voor spannende races tijdens de Finaleraces op Zandvoort
NK Productietoerwagens 1300-2000cc: Winst voor Wout van Reenen
Tijdens de finaleraces viel er in de 2-liter divisie weer veel te genieten. Paul van Splunteren (Alfa 75) had in de voorlaatste wedstrijd zijn titel al veilig gesteld, maar daarachter lag alles nog open. Veteraan Van Reenen was er het gehele seizoen op gebrand de door de importeur ingezette Alfa's 75 het vuur aan de schenen te leggen. Dat lukte gedeeltelijk: Van Reenen behaalde twee dagzeges, eentje meer dan grote concurrent Frans Vörös.
Nadat in de openingsfase Frank Caron zijn fel geel gekleurde Peugeot 405 aan de kop zijn positie zag verliezen aan de Opel van Evert Bolderheij, zag Wout van Reenen zijn kans schoon.
"Ik heb gewacht totdat Bolderheij wegliggingsproblemen zou krijgen. Zo'n Kadettje gaat na verloop van tijd immers altijd dweilen en toen heb ik toegeslagen", aldus een overgelukkige Wout van Reenen, die tevens tweede in het kampioenschap finishte nadat Frans Vörös door Robby Nobels was geëlimineerd.
Alfa-collega Salvatore Santisi, die na de Tarzan op een voor hem ongewilde wijze de baan verliet tekende eveneens protest tegen het rijgedrag van de Toyota-rijder aan, die vervolgens uit de uitslag werd geschrapt.
Robby Nobels werd uit de uitslag gehaald wegens roekeloos rijgedrag
Eindstand na negen races:
1. Paul van Splunteren 105
2. Wout van Reenen 85
3. Frans Vörös 65
4. Nick van 't Hoff 62
5. Frank Caron 55
6. Evert Bolderheij 52
7. Egbert Top 50
8. Robby Nobels 34
9. Salvatore Santisi 29
10. Rob Happe 26
NK Productietoerwagens -1300cc: Zevenklapper voor Suzuki
Het seizoen bij de kleintjes in de Productiewagen-categorie stond geheel in het teken van de Suzuki Swift. De rappe wagentjes, geprepareerd door Van Deinum, wonnen liefst zeven keer hun klasse. Met Roger Ciapponi en Berend Oeberius Kapteijn verzamelde het Japanse merk zoveel punten, dat het Alfa Romeo versloeg in de merkencup voor constructeurs. Het was vanaf het begin duidelijk dat de strijd zou gaan tussen de ervaren Oeberius Kapteijn en nieuwkomer Ciapponi, die de rol van underdog kreeg toebedeeld. Ciapponi begon met een zege, maar kwam toen tweemaal zonder punten te staan, terwijl zijn tegenstander uit dezelfde stal tweemaal het volle puntentotaal pakte. Vanaf de race op het Luxemburgse Colmarberg sloeg Ciapponi echter driemaal toe, waarmee hij de basis legde voor zijn kampioenschap. Oeberius legde in de laatste finalewedstrijd beslag op de eerste plaats, maar had 17 punten af te trekken van zijn totaal en kon zijn merkgenoot de titel niet meer afhandig maken. Daarachter slaagde Kees Kreijne (Peugeot 205 Rally) nog het beste in de kansloze missie om de Swift's nog het leven zuur te maken en wist in de eindfase van het kampioenschap op Zolder en op Zandvoort, klasse-overwinningen te boeken.
Eindstand na negen races:
1. Roger Ciapponi 115
2. Berend Oeberius Kapteijn 105
3. Kees Krijne 97
4. Paul Broos 71
5. Ron Nobels 71
6. Fred de Jong 64
7. Don van der Vaart 56
8. Peter Koopman 36
9. Gerrit Vink 22
10. Jo Brouwer 19