Retro: Groeten van de Spa Six Hours 2015
Net zo mooi: de E-type van Julian Thomas, Nigel Greensall en Chris Harris.
Klein maar beresterk: de TVR Griffith van de McInerneys.
Marcos komt bij van een zware nacht.
Geen Six Hours-deelnemers, maar wel de Nederlandse vertegenwoordiging in de Gentlemen Drivers-race op zondagmiddag: Robert Jan 't Hoen en Cor Visser. "Op Zandvoort heb ik voor het eerst weer gereden", vertelde 't Hoen. "Ik had hartproblemen, maar daar ging het eigenlijk prima: bloeddruk en hartslag waren na afloop perfect. De 90 minuten van de Gentlemen Drivers is een mooie lengte. We doen normaal mee met de MG Triumph Competitions en met Bravo hier in België, maar misschien gaan we volgend jaar een heel jaar Masters Gentlemen Drivers doen."
Een stukje verder: de Spa Six Hours is ook vriendelijk voor enthousiaste hobbyfotografen. Hier ontmoeten we de Nederlandse liefhebbers John van der Horst en Noël Meerman van The Loose Screw.
De eerste F1-race staat voor de deur. "Ik sta op pole, maar het verschil met Christophe [d'Ansembourg] is gering", aldus thuisfavoriet Loïc Deman over zijn landgenoot. "Hij kent het circuit net zo goed als ik en zijn Williams is erg snel." Deman won dit jaar al zes races, maar staat nog steeds niet aan kop van het kampioenschap. Dat komt doordat de punten per klasse worden uitgedeeld. "Het is eigenlijk niet eerlijk: Andy Wolfe wint steeds in de klasse voor auto's vanaf 1983, die met de vlakke bodems. Maar daar doen maar drie auto's aan mee. Ik moet in mijn 'ground effect'-klasse soms 25 auto's verslaan. En toch krijgen we evenveel punten! Dus zelfs als ik alle races win, kan ik Andy nooit inhalen als hij ook blijft winnen."
D'Ansembourg was ook blij dat hij zo kort op Deman zat. Dat lukte 'm dit seizoen nog niet. "Ja, ik ben zeer tevreden met de tweede tijd. Het was écht een goed rondje." Het blijft overigens verwarrend met die Belgen. De graaf met de Franse achternaam spreekt uitstekend Nederlands, terwijl Deman een Brusselaar is die geen woord Vlaams kent...
En daar is Andy Wolfe. Twee paar identieke ogen...
Andere F1-auto's waren intussen op de baan te zien in de eerste HGPCA-race, zoals deze legendarische Lotus 18 waarmee Stirling Moss in 1961 de GP van Monaco won. Miles Griffiths leek weer op de zege af te stevenen, totdat hij hortend en stotend door Eau Rouge kwam. "Nee, geen misfire, ik kwam vast te zitten in de vijfde versnelling." Wat? Dat gebeurde op Zandvoort óók al, Miles! "Ik weet 't! Ik ga straks mijn monteur een enorme klap verkopen!"
Wat? Een Indycar in de race! De Kurtis 500C van Geraint Owen was een bijzondere toevoeging aan het HGPCA-veld ...
Wie kwam daar nou met zijn Nikon het beeld verstoren? Ah, het is topfotograaf Jayson Fong. Dan is 't niet erg, zijn resultaat is waarschijnlijk toch beter.
D'Ansembourg en teamgenoot Mike Wrigley zijn er klaar voor.