1987: Geen show maar realiteit bij Zandvoorts Racefestival

We gaan 25 jaar terug in de tijd naar het Zandvoorts Racefestival waar de camera’s van de TROS de deelnemers enigszins van slag brachten. Wanneer het almachtige oog van de vaderlandse televisie op hen gericht is blijken heel wat coureurs tot grote concessies bereid. Zo ook de dames en heren die op een normale racedag op Zandvoort hun beste beentje al voorzetten om het publiek op wat spektakel te trakteren, maar voor de TROS er best een schepje bovenop wilden doen. Vooral bij de toerwagens begon het tijdens het racefestival al aardig te lijken op de getructe Amerikaanse wrestling shows. Maar voor showmaster is kennelijk niet iedereen in de wieg gelegd. Dat bleek al snel toen het echt menens werd.

Tekst: Gerrie Hoekstra, Hubert Winckers en Matthé IJzerman
Foto’s: Gerrie Hoekstra

Supertoerwagens
Arthur van Dedem was witheet en met recht. De hele training had hij gedomineerd en niets leek een overtuigende overwinning in de weg te kunnen staan. Maar voorafgaande aan de wedstrijd hadden de kopstukken van het groep A-veld de koppen bij elkaar gestoken. De televisie zou opnamen maken en het werd tijd de gebruikelijke eentonige opvoering eens drastisch opnieuw te regisseren. Men zou bij elkaar blijven en elkaar afwisselend de kop gunnen. Althans gedurende de eerste acht ronden.



En zo geschiedde. Piet Dam, Hans van der Beek, Evert Bolderheij, Jeroen Hin, Michael Bleekemolen en Arthur van Dedem maakten er een geweldige show van. Maar al na zes ronden werd het tempo drastisch opgeschroefd en na acht ronden was de strijd inderdaad in alle hevigheid losgebarsten. Na nog eens twee ronden was het hek echt van de dam.



Van Dedem was ontsnapt en alleen Bolderheij kon hem met de ongelooflijk snelle Sierra Cosworth enigszins bijhouden. Maar het gat werd zienderogen groter, een reden voor de Ford-rijder om drastische maatregelen te nemen. Veel te laat voor de Tarzanbocht remmend, alsof hij daarmee een gat van 50 meter kon dichten, liep hij vol op de achterkant van de BMW. Met twee rondtollende wagens tot gevolg en twee lachende derden, genaamd Hin en Bleekemolen. Dat Renault-rijder Bleekemolen zijn voordelige positie niet kon uitbuiten had hij aan Hin te danken. Die liet in het Scheivlak de neus van de Holden even in aanraking komen met de achterzijde van de Alpine en dat was voldoende om Bleekemolen de gecrashte Alfa van Rom van Vlimmeren op een haar na te laten missen. Voor Hin was het ontstane gat groot genoeg om de buit binnen te halen. Bolderheij en Van Dedem liepen in die volgorde binnen met een bijna geëxplodeerde BMW-rijder. “Het is hier geen Toyota-race”, brieste hij even later.