Autosport.nl Hét autosport magazine op Internet
Algemeen

Dragracing: EK Dragrace eindigt in thriller



De beste scenarioschrijver had het niet beter kunnen bedenken; twee FIA Europese Dragrace-titels die pas tijdens de laatste wedstrijd in de finale worden beslist in een rechtstreeks duel tussen de twee overgebleven titelkandidaten. Daarnaast werden er voor het oog van een record aantal bezoekers tijdens de European Finals op Santa Pod tijden gereden die tot voor kort in Europa nog niet voor mogelijk werden gehouden.

Tekst en Foto's: Remco Scheelings



4,645 seconden
Na de recordtijden van Gardermoen (Noorwegen) bestond er enige twijfel of Santa Pod nog wel de snelste baan van Europa zou zijn. Tijdens de Euro Finals werden al deze twijfels weggenomen. In meerdere klassen werd de snelste tijd ooit in Europa gereden op de klokken gezet. Absolute klappers waren de tijden van Kim Reymond en Roel Koedam. Tijdens de kwalificatie op zaterdag deed Reymond de klokken stilstaan op 4,645 seconden en 317 mph (511 km/u)!! Een buiten Amerika niet voor mogelijk gehouden prestatie. Het Europees record staat immers op 4,89 seconden terwijl de hoogst gemeten topsnelheid in Europa tot op dat moment 305 mph bedroeg. Reymond's persoonlijk record stond op 4,764 seconden (Gardemoen). Reymond is nu de eerste Europese dragracer die de grens van 500 km/u is gepasseerd. Een tijd wordt echter pas als officieel Europees record erkend als de rijder binnen hetzelfde raceweekend zijn tijd tot op 1% weet te benaderen. Reymond slaagde daar helaas niet in zodat zijn tijd alleen als 'snelste ooit' en niet als record de boeken ingaat. Voor een vergelijkbare prestatie tekende de Nederlander Roel Koedam. Tijdens de kwalificatie van de Top Fuel Bikes liet Koedam de klokken stilstaan bij 6,046 seconden en 235 mph. Het Europees record stond op 6,12 seconden terwijl de persoonlijke besttijd van Koedam 6,18 seconden bedroeg (Gardermoen). Koedam is daarmee nu de tweede snelste Top Fuel Bike- rijder ter wereld!



Titelstrijd
In de Top Fuel-klasse konden voor aanvang van de Euro Finals nog vier rijders aanspraak maken op de Europese titel, Smax Smith, Micke Kagered, Kim Reymond en Tommy Miller. In de eerste eliminatie-ronde viel Reymond uiterst verrassend als eerste af. De snelste man buiten Amerika kreeg in zijn run tegen Darryll Bradford het vermogen niet goed op het asfalt en zag Bradford als eerste de finishlijn passeren. Omdat Smith en Kagered de eerste ronde wel overleefden, kon Miller, ondanks zijn winst op John Webster, ook gaan aanspraak meer maken op de titel. Omdat in de halve finale Kagered Miller en Smith Bradford uitschakelden, stonden de twee resterende titelkandidaten tegenover elkaar in de finale. De winnaar van de finale mocht zich tevens de nieuwe FIA Europees Kampioen Top Fuel noemen. Kagered was iets eerder weg maar zag zijn kansen halverwege letterlijk in rook opgaan toen de motor explodeerde. Hoewel de Zweed het gas erop hield en in 5,64 seconden de finishlijn passeerde ging de winst naar Smith die in een nagenoeg probleemloze run in 5,05 seconden over de finishlijn ging. De excentrieke Engelsman veroverde daarmee in zijn eerste Top Fuel-seizoen direct de Europese titel.



Finale
Bij de Top Methanol Dragsters ging de strijd nog tussen Peter Schafer en Dave Wilson. Met 21 punten voorsprong ging Schafer de Euro Finals in. Een deel van zijn voorsprong zag de regerend Europees Kampioen echter in de kwalificatie verloren gaan. Wilson eindigde met een tijd van 5,478 seconden als eerste terwijl Schafer niet verder kwam dan een derde positie. Het zelfvertrouwen van het Duitse team liep tijdens de kwalificatie ook een letterlijke deuk op toen Schafer in een alles of niets poging de muur raakte. Tijdens de eliminaties herstelde de regerend Europees Kampioen zich sterk door op reactie-tijd de als tweede gekwalificeerde Rob Turner uit te schakelen. Ook hier moest de finale tussen Wilson en Schafer de beslissing brengen in de Europese titelstrijd. Met een nagenoeg identieke reactie-tijd stoof het tweetal richting finish waarbij Wilson aan het eind licht het voordeel pakte en als eerste (5,55 tegen 5,59 seconden!) de finishlijn passeerde. Wilson mag zich daarmee voor het eerst in zijn lange carriere Europees Kampioen noemen.




Eerste winst Larsen
Bij de Top Methanol Funny Cars was de titelstrijd al beslist in het voordeel van Urs Erbacher. De nieuwe Europees Kampioen had op Santa Pod echter voor het eerst dit seizoen te kampen met problemen. Tijdens de kwalificatie kwam de Zwitser niet verder dan de vijfde plaats, verspeelde een motor en werd tijdens de eliminaties in de halve finale uitgeschakeld. Een sterk weekend kende daarentegen Ulf Leanders. Zijn kwalificatie-tijd van 5,666 seconden was niet alleen goed voor een eerste plaats maar betekende ook de snelste run ooit in Europa gereden en zelfs de snelste Top Methanol Funny Car-run buiten Amerika. Hoewel Leanders nog een aantal runs in de 5,72 seconden liet optekenen, kwam de Zweed slechts 1/1000 seconde tekort om de 5,666 seconden ook als nieuw Europees Record te kunnen laten registreren. Het record blijft daarmee met 5,69 seconden in handen van Erbacher. Leanders wist in een sterk gereden eliminatie vervolgens ook tot de finale door te dringen en moest het daarin opnemen tegen Dan Larsen. De Deen reed ook een uitstekende wedstrijd door zich met een nieuw persoonlijke record van 5,72 seconden als tweede te kwalificeren. In de finale nam Leanders aan de startlichten een behoorlijke voorsprong maar kreeg kort voor de finish te maken met technische problemen waardoor Larsen de Zweed nog net kon passeren. De Deen behaalde daarmee zijn eerste Europese overwinning.



'Rising star'
In de Pro Stock-klasse had Michael Malmgren zijn titel in Hockenheim al geprolongeerd. Dit maakte de strijd er in Engeland niet minder spannend om. Gedurende het seizoen werd al duidelijk dat nieuwkomer Jimmy Alund het de gevestigde Pro Stock-orde knap lastig kon gaan maken. Op Santa Pod maakte Alund deze verwachtingen meer dan waar. In de halve finale schakelde Alund de regerend kampioen Malmgren uit en was daarbij goed voor een reactietijd van 0,402 seconden (perfect is 0,400)! In de finale was Alund vervolgens ook te sterk voor Magnus Hansson. Daarmee behaalde Alund zijn eerste Pro Stock-overwinning. Met zijn tijd van 6,98 seconden realiseerde Alund nog een door hemzelf gesteld doel voor dit seizoen, een run onder de 7 seconden.



Nederlanders
In het programma van de Euro Finals was ook de laatste ronde opgenomen van het NDRS Pro Modified kampioenschap. In deze met 20 deelnemers sterk bezette wedstrijd waren een tweetal Nederlanders actief. Beiden hadden echter te kampen met tegenslag. Henri Joosten kwam daardoor niet aan zijn persoonlijke toptijden. Met 6,86 seconden kwalificeerde Joosten zich als 15de. Robert Koper bleef steken op een 18de plaats. Beide Nederlanders werden in de eerste eliminatieronde uitgeschakeld. Hoe sterk het veld was, mag blijken uit de kwalificatie waarbij 16 rijders zich plaatsten binnen 0,5 seconden. De snelste tijd was daarbij met 6,37 seconden voor de Zweed Christer Jacobs. De wedstrijd werd uiteindelijk gewonnen door Roger Johansson die daarmee ook de officieuze Europese titel in de wacht sleepte.

Snel
De Nederlander Roel Koedam had op Hockenheim zijn Europese Top Fuel Bike-titel al veilig gesteld. Naast zijn absolute wereldtijd van 6,04 seconden was de Nederlander met tijden van 6,11 en 6,20 seconden goed voor nog een aantal zeer snelle runs. Omdat Koedam er niet in slaagde de 6,04 seconden tot op 1% te benaderen, gaat zijn 6,11 seconden als nieuw Europees record de boeken in. Toch kende ook Koedam de nodige problemen. In zijn (overigens gewonnen) halve finale tegen Ian King explodeerde de motor waardoor de Nederlander in de finale niet meer aan de start kon verschijnen. Pech kende ook Joey Bon. In het sterk bezette veld realiseerde de Nederlander in een persoonlijke recordtijd van 6,71 seconden een prachtige vijfde kwalificatie-positie. In de halve finale moest de Nederlander echter opgeven toen zich bij het opstarten van de motor problemen voordeden.



Pels tweede
In de klasse Super Twin Top Fuel konden nog drie rijders kampioen worden. Onder hen de Nederlander Ton Pels. Met een prachtige 6,60 seconden reed de Nederlander zich naar de eerste kwalificatie-positie. In de halve finale moest Pels echter met een minimaal verschil zijn meerdere erkennen in Stefan Junerud . Omdat Per Bengtsson de halve finale wel overleefde, veroverde de Zweed daarmee ook de Europese titel. Pels is daarin nu op een tweede plaats geëindigd. Bij de Pro Stock motoren was de titel al in handen van Roger Pettersson. Zoals bijna gebruikelijk snelde de Zweed ook op Santa Pod naar de overwinning.
Autosport.nl Hét autosport magazine op Internet