Div: Flying start, dag 3 – Het muntje begint te vallen
Na de ontgoochelende conclusie van cursusdag 2 valt het niet mee om met net zoveel enthousiasme naar dag 3 te gaan. Het is me goed uitgekomen dat er enkele weken tussen hebben gezeten, want daardoor kun je alles een beetje relativeren. Zou dat onderdeel van de cursus zijn? Ook de reacties van verschillende coureurs die ik spreek en mijn ervaringen horen zijn opbeurend; “Wat verwacht je dan, dat je meteen kunt racen? Iedereen is ooit zo begonnen.”
Enkele van mijn cursusgenoten, net voor de briefing.
Tekst en fotografie: Marco Antheunisse
Het glimlachje op hun gezicht vertelt me echter dat het hen, zonder uitzondering, toch iets van de erkenning geeft die ze vaak moeten ontberen. Michael Bleekemolen vertelt me tijdens de Autorai dat veel mensen autoracen onderschatten: “Ik hoor vaak genoeg mensen zeggen dat als ze maar de mogelijkheden hadden, dat ze dan ook zo vooraan zouden meerijden. Dat is echt een vorm van zichzelf overschatten, want binnen korte tijd bij de top meerijden is slechts een enkeling gegeven.”
KNAF Licentie
In de week naar dag drie toe bedenk ik me dat het licentie-examen dus al heel dichtbij is. Hoe het allemaal in zijn werk zal gaan weet ik eigenlijk niet precies. Ik heb bij de eerste dag een setje formulieren gekregen, die kijk ik nog eens goed door. Het blijken echter de documenten te zijn voor een medische keuring en voor de aanvraag van de licentie zelf, niet voor het examen. Een belletje met Race Planet maakt het echter duidelijk: De documenten die ik heb zijn om samen met de uitslag van het examen naar de KNAF te sturen. De aanvraag voor het examen kan ik nog zondag, bij dag 3 dus, invullen en inleveren bij Sophie Korteland. Zij is de coördinatrice van Bleekemolens Racing School en zorgt ervoor dat alles administratief gladjes verloopt.
Ritueel
Bij Danny van Dongen aangekomen blijkt dat er al sprake is van een soort ritueel. Als ik op de afgesproken tijd bij hem aankom is hij de auto en oplegger al klaar aan het zetten. Ik parkeer mijn fiets op de gebruikelijke plaats en samen rijden we naar het benzinestation om de auto af te tanken. Natuurlijk praten we over de vorige dag. Danny heeft mijn artikel op Autosport.nl gelezen en begrijpt wel wat ik beschreef. Maar ook hij vindt het onzin, mijn verwachtingen van mezelf zijn te hoog, zegt hij streng. Toch ben ik niet 100% overtuigd. Ik besluit dat niet te laten blijken en ga de dag weer met open vizier in.
Enkele van mijn cursusgenoten, net voor de briefing.
Tekst en fotografie: Marco Antheunisse
Het glimlachje op hun gezicht vertelt me echter dat het hen, zonder uitzondering, toch iets van de erkenning geeft die ze vaak moeten ontberen. Michael Bleekemolen vertelt me tijdens de Autorai dat veel mensen autoracen onderschatten: “Ik hoor vaak genoeg mensen zeggen dat als ze maar de mogelijkheden hadden, dat ze dan ook zo vooraan zouden meerijden. Dat is echt een vorm van zichzelf overschatten, want binnen korte tijd bij de top meerijden is slechts een enkeling gegeven.”
KNAF Licentie
In de week naar dag drie toe bedenk ik me dat het licentie-examen dus al heel dichtbij is. Hoe het allemaal in zijn werk zal gaan weet ik eigenlijk niet precies. Ik heb bij de eerste dag een setje formulieren gekregen, die kijk ik nog eens goed door. Het blijken echter de documenten te zijn voor een medische keuring en voor de aanvraag van de licentie zelf, niet voor het examen. Een belletje met Race Planet maakt het echter duidelijk: De documenten die ik heb zijn om samen met de uitslag van het examen naar de KNAF te sturen. De aanvraag voor het examen kan ik nog zondag, bij dag 3 dus, invullen en inleveren bij Sophie Korteland. Zij is de coördinatrice van Bleekemolens Racing School en zorgt ervoor dat alles administratief gladjes verloopt.
Ritueel
Bij Danny van Dongen aangekomen blijkt dat er al sprake is van een soort ritueel. Als ik op de afgesproken tijd bij hem aankom is hij de auto en oplegger al klaar aan het zetten. Ik parkeer mijn fiets op de gebruikelijke plaats en samen rijden we naar het benzinestation om de auto af te tanken. Natuurlijk praten we over de vorige dag. Danny heeft mijn artikel op Autosport.nl gelezen en begrijpt wel wat ik beschreef. Maar ook hij vindt het onzin, mijn verwachtingen van mezelf zijn te hoog, zegt hij streng. Toch ben ik niet 100% overtuigd. Ik besluit dat niet te laten blijken en ga de dag weer met open vizier in.