Autosport.nl Hét autosport magazine op Internet
RETRO

Retro: Werner en Tandy scoren dubbel op drukbezochte Historic Grand Prix

hgp2022-fri-28

Marco Werner en Steve Tandy waren de dubbele winnaars in de vier grote Masters-races die centraal stonden in de Historic Grand Prix op Zandvoort. Die was na een jaar afwezigheid teruggekeerd op de kalender, nu in het juliweekend waarop vorig jaar de Zandvoort Race Classics als vervanger plaatsvonden. Ook voor een Nederlander was een hoofdrol weggelegd in een Formule 1-race: Michel Kuiper reed in de tweede HGPCA-race voor GP-auto's tot 1966 naar een sterke tweede plaats. Kuiper deed dat voor een volle hoofdtribune, waarna hij zijn trofee kreeg uitgereikt in een paddock dat eveneens van de bezoekers uitpuilde.

Tekst en foto's: Mattijs Diepraam

Maar liefst 25.000 betalende bezoekers waren er op de Historic Grand Prix afgekomen, méér dan tijdens de afgelopen raceweekenden voor de GT World Challenge Europe Sprint Cup en de ADAC GT Masters. Daarmee herleefden na twee zware coronajaren de tijden van de drukbezochte edities uit 2012, '13 en '14. In de paddock heerste een aangenaam opgewekte sfeer, waar de duizenden fans met hun neus dicht op de auto's konden komen en gesprekken konden aangaan met coureurs en teamleden. Ook neusden ze rond tussen de vooroorlogse auto's van de Dutch Vintage Revival en de diverse E-types, Dafjes, Porsches, BMW's en F1-auto's van FORCE die aan de demo's deelnamen. Ook de Ferrari 246 SP van Jason Wright, bestuurd door Arturo Merzario, was een enorme blikvanger.

De rijders uit de diverse klassen waren zonder uitzondering dolenthousiast en vertelden dat de aanwezigheid van al het publiek extra motivatie gaf. Ook de grotere teams waren redelijk tevreden: hun vrachtwagens konden weliswaar nog steeds niet achter het pitgebouw worden geparkeerd, maar de plek om de hoek in paddock 2 was een stuk beter te doen dan een parkeerplaats buiten het circuit, waarvan in de laatste jaren vóór corona sprake was.
  hgp2022-sat-14

De oude garde onder de bezoekers die graag veel van de actie op de baan had willen zien, had echter een andere ervaring. Zij voelden zich bekocht door het slechte zicht en de geringe bewegingsruimte. Vrijwel overal blokkeren de nieuwe FIA-hekken die nodig zijn voor de A-status het rechtstreekse uitzicht op het circuit, terwijl diverse delen van de baan voor het publiek waren afgesloten omdat die al in opbouw zijn voor de GP van Nederland. Alleen vanaf de hoofdtribune en het pitdak was het zicht in orde.

Ook (delen van) tribunes die voor de grote race in aanbouw zijn bleken ontoegankelijk, terwijl die juist de kans bieden om de baan goed te overzien. Het is voor het circuit wellicht een overweging waard om volgend jaar de tribunes juist éérder klaar te hebben, zeker met tienduizenden betalende bezoekers. Hetzelfde gebeurt tenslotte in bijvoorbeeld Monaco, waar historische en moderne liefhebbers binnen een maand tijd van dezelfde infrastructuur gebruikmaken. Daarnaast kan een goed toegankelijk buitengebied (met bijbehorende faciliteiten) bijdragen aan een prettiger kijkervaring.
  hgp2022-sun-1

Ook de media maakten hun eigen rel mee, nadat het circuit zich had verslikt in zijn accreditatiebeleid: diverse professionals waren bedeeld met een fotohesje met beperkte rechten, terwijl een overvloed aan liefhebbers en lifestyle-media de felbegeerde 'grijze hesjes' kreeg uitgereikt, hetgeen langs de baan tot diverse gevaarlijke situaties leidde. Het circuit toonde ruimhartig berouw, gaf zijn fouten toe en werkte nog tijdens het evenement constructief mee aan verbetering. Daarvoor valt het zeer te prijzen. Enkele beroeps keerden het circuit echter de rug toe en besloten daarop de volgende dagen weg te blijven – een merkwaardige opstelling voor professionals, die daarmee hun gekrenkte accreditatietrots blijkbaar belangrijker vinden dan de nieuwswaarde van het grootste Nederlandse autosportevenement na de GP van Nederland.

Al konden niet alle fans er alles van zien wat ze wilden, de races waren zonder meer het aanzien waard. De twee Masters Racing Legends-wedstrijden voor F1-auto's van 1966 tot 1985 werden een prooi voor Marco Werner en de Lotus 87B van Chrome Cars. In de eerste race leidde de oud-Le Mans-winnaar van pole tot finish, waarbij hij aanvankelijk werd achtervolgd door landgenoot Frank Stippler, die met de Alfa Romeo 182 van Thomas Steinke de toeschouwers trakteerde op een ander geluid dan van een Cosworth V8. Toen de fragiele V12 het begaf, namen Michael Lyons (Lotus 92) en Steve Brooks (Lotus 91) het stokje over, om zo een geheel zwart-met-goudgekleurd podium te creëren.
  hgp2022-fri-38

In de tweede race met omgekeerde grid voor de eerste vijf werkte Werner zich naar voren, samen met teamgenoot Lyons, om daarna door een haperende DFV de kop kwijt te raken. Toen de 'misfire' op mysterieuze wijze verdween, kon de Duitser de orde herstellen. Lyons legde het door een opkomende vibratie vervolgens af tegen de Oostenrijker Lukas Halusa, die vanaf de laatste startrij een briljante race reed in zijn Williams FW08. De Amerikaan Jonathan Holtzman legde twee keer beslag op de pre-78-winst. Dat deed hij in zijn Tyrrell P34, de 'continuation' van de zeswieler die uitermate populair bleek onder het publiek.

Een ander hoofdonderdeel van het programma was de FIA Historic Formula 3 European Cup, die na twee jaar terugkeerde naar Zandvoort. Davide Leone pakte de pole in zijn March 783 en reed in de eerste race naar de overwinning, geholpen door het feit dat de grote concurrent Frédéric Rouvier (ook in een 783) na pech in de kwalificatie vanaf de derde rij moest komen en zijn Deense rivaal Michael Ringstrøm diens Martini MK42 in de openingsronde door het gras reed en terugviel. Rouvier vocht zwaar met de Monegask Frédéric Lajoux (March 793) en de Nederlandse troefkaart Patrick Andriessen (Ralt RT3), totdat er bij Andriessen een wielnaaf brak en de Ralt er in de Hans Ernstbocht afging. Na de safety car joeg Rouvier achter Leone aan, maar tevergeefs. Na afloop werd de Fransman echter gediskwalificeerd wegens een te grote doorsnee van zijn restrictor.
  hgp2022-fri-8

Ook de volgende dag had Andriessen pech: hij joeg door het hele veld naar de vierde plaats totdat zijn gasstang afbrak. Nog heldhaftiger ging Rouvier te werk: hij lag al vierde na één ronde, die hij als een Playstation-ronde beschreef, om vervolgens twee plaatsen op te schuiven nadat Ringstrøm zich verremde voor de Tarzan en vol over Lajoux heen reed. Na de herstart kon Leone Rouvier niet meer houden, maar Leone had genoeg gedaan om de Cup in de klasse tot 1979 te veroveren. David Thorburn reed in zijn Ralt RT3 naar twee vierde plaatsen en won daarmee de Cup voor auto's tot 1984. Die prestatie was des te opmerkelijker, want na de vrije training op vrijdag lag de hele zijkant nog van de auto af, nadat Thorburn er hard was afgegaan in de Arie Luyendijkbocht. Zijn team kreeg de auto zelfs nog op tijd klaar voor de kwalificatie. De auto waarmee hij verstrikt raakte, de Ralt RT1 van Keith White, was er nog erger aan toe, maar ook die auto wist de eerste race te halen.

Steve Tandy was intussen oppermachtig in Masters Endurance Legends, de categorie voor Le Mans-auto's uit 1995 tot 2017. Zijn Peugeot 90X reed twee keer bij de concurrentie weg. Op zaterdag werd die aangevoerd door een Norma M30 LMP3, waarvan het gebrek aan vermogen en downforce werd gecompenseerd door de vaardigheden van FIA F3-coureur Pepe Martí. Die hield de Lola-Lotus B12/80 (LMP2) van Marco Werner en de Zytek 90S (LMP1) van Keith Frieser achter zich. De Duitser en de Canadees draaiden op zondag de rollen om en verwezen de jonge Spanjaard terug naar de vierde plaats.
  hgp2022-fri-53

De spannendste race van het weekend was zonder meer de sportwagenwedstrijd van de Masters Sports Car Legends. Van pole voerde Tom Bradshaw lange tijd het veld aan in zijn Chevron B19, maar David Hart in de Lola T70 Mk3B verloor hem niet uit het oog. Dat was genoeg voor zoon Olivier om in het tweede deel het initiatief te grijpen en na een rondenlang duel met Bradshaw de kop te pakken en naar de overwinning te sturen. Het was een genoegen om de strijd te zien tussen de wendbare open Chevron en de bulderende Lola-coupé, met twee jonge coureurs die alles uit de auto's haalden.

Julian Thomas en Calum Lockie gaven de volgende dag een masterclass GT-racen, toen ze met hun Shelby Cobra Daytona Coupé hun Nederlandse tegenstrevers op hun nummer zetten. De Britten wonnen na 90 minuten met maar liefst twee minuten en 28 seconden voorsprong – ruim meer dan een ronde dus – op de Cobra Daytona van Bernhard van Oranje en Tom Coronel. De Bizzarrini 5300 GT van David & Olivier Hart werd derde na oponthoud door een langzaam leeglopende band, maar ook zij hadden Thomas en Lockie niet kunnen bedreigen. Thomas – nota bene de amateur van de twee – reed tijdens zijn stint twee seconden per ronde sneller dan Coronel en Hart Jr, nadat Lockie al een enorm gat had geslagen.
  hgp2022-sat-2

In de tegelijk meelopende uursrace van de Masters Pre-66 Touring Cars ging de overwinning naar de Ford Falcon van oud-BTCC-coureur Sam Tordoff. Hij versloeg de Falcon van Julian Thomas (die daarin reed terwijl Lockie vooraan de Cobra bestuurde) en Andy Wolfe. Richard Dutton, de teambaas van Fortec Motorsport, werd derde in een Lotus Cortina. Bas Jansen en Jac Meeuwissen vormden de Nederlandse afvaardiging en werden vijfde in hun Mustang.

Meer Formule 1 was te zien in de beide races van de Historic Grand Prix Car Association, die zorgdraagt voor de GP-auto's tot 1966. De eerste race werd een benefietwedstrijd voor Will Nuthall, die met zijn Cooper-Climax T53 de veel jongere Cooper T79 van Michael Gans voorbleef. Gans was slecht weggekomen en probeerde het aanvankelijk wel, maar gaf op na enkele tegenvallers in het verkeer.
  hgp2022-fri-59

Michel Kuiper, de enige Nederlander in deze klasse, had zijn Brabham BT4 op de eerste rij gezet, naast teamgenoot Nuthall, maar kwam slecht weg. Hij viel terug naar de 11e plaats en wist daarna niet meer dan de zesde plaats te bereiken. De volgende dag revancheerde Kuiper zich door tweede te worden, waarbij hij de Lotus 18 van veelvoudig Goodwood-winnaar Andy Middlehurst van het lijf hield. De zege ging naar Rüdi Friedrichs, ook in een Cooper T53, die daarbij profiteerde van het feit dat zowel Nuthall als Gans door technische problemen niet kon vertrekken.

Een Toro Rosso en een Sauber waren de F1-auto's in een zeer mager Maxx Formula-veld, dat werd aangevuld door diverse GP2- en FR3.5-auto's. De Toro Rosso STR8 verdween na de vrije training al uit beeld, zodat de Sauber C29 van Peter Göllner het moest doen. Die moest twee races lang de Dallara GP2-11 van Felix Grosse-Aschhoff van zich afhouden, wat hem beide malen nét lukte, al werd hij in de eerste race door een tijdstraf van tien seconden naar de derde plaats teruggezet.
  hgp2022-fri-15

David en Olivier Hart wonnen intussen met hun Ferrari 512 BBLM met overmacht elk een NK GTTC-race. De Ferrari reed rondjes om de vloot van zeven Porsche 911 Carrera's van de Duitse familie Pohl, de Westermans, Hans de Graaf, Gerd Rijper en Lex Proper, die op hun beurt alleen werden bedreigd door de Escorts van Marcel Frijlink, Freddy Van Sprundel en kampioen Jan Willem Oosterhagen. De Morgan Plus 8 van Ad van der Kroft, de BMW 3.5 CSL van Eric Holthausen, maar ook de Kadett B van Ruben de Bruijn konden zich nog in de strijd om de top-tien mengen.

De Deen Steffen Lykke Gregersen (BMW M3) en Ko Koppejan (Mercedes 190 2.3-16) kenden geen concurrentie in de twee NK HARC 82-90-races, behalve nog enigszins van gastrijder Hans de Graaf in zijn Carrera RS. In de rest van het Groep A-veld bleef Pieter Bikker zonder tegenstand: twee keer bleef hij de overige E30 325i's ruim voor. In de eerste race werden de achtervolgers aangevoerd door Bira van Haver en Robert Westerman, in de tweede race door Bart Westerman en Reinier van Abbe. Yannick Rehorst won twee keer de race van de Mazda's.
  hgp2022-thu-15

De afsluitende race van zondag kwam op een merkwaardige manier ten einde, toen na drie ronden achter de safety car een BMW E30 325i Groep N opeens auto's begon in te halen en tot overmaat van ramp bij het uitkomen van de Hugenholtzbocht tegen de safety car aanreed. De wedstrijd werd meteen afgebroken en niet meer hervat. Een bizar slot van een zonovergoten historisch weekend waarover de meningen verdeeld zullen blijven.

Later in de week doen we zoals gebruikelijk op AUTOSPORT.NL uitgebreid de groeten uit Zandvoort, met vele beelden van achter de schermen.
Autosport.nl Hét autosport magazine op Internet