Indycar: Voorbeschouwing 2021. Aflossing van de wacht? Doorbraak VeeKay verwacht
A.s. weekend begint op Barber Motorsports Park het nieuwe Indycar-seizoen. De recente tests op de Texas Motor Speedway en Indianapolis hebben in ieder geval al een klein tipje van de sluier opgelicht. VeeKay is duidelijk hongerig naar succes en met de nieuwe generatie rijders is er een aflossing van de wacht gaande. Maar ook de oude generatie is nog steeds erg snel. Onder de elf snelste rijders op de Indianapolis Motor Speedway afgelopen week bevonden zich maar liefst zes voormalige Indy 500-winnaars. Bovendien verschijnen er dit jaar maar liefst negen voormalige winnaars op Memorial Day op de Brickyard aan de start.
Rinus VeeKay verwacht dit seizoen in de Top 6 van Indycar te eindigen.
Tekst Willem J. Staat
Foto's Indycar
Voorbeschouwing 2021. Aflossing van de wacht? Doorbraak VeeKay verwacht
Van het team van Ed Carpenter Racing mogen we het komende seizoen zeker succes verwachten. Tijdens de eerste testdag vorige week vrijdag gaven de beide ECR Dallara Chevrolets van teambaas Ed Carpenter en Conor Daly duidelijk de toon aan. Het team van ECR gaat op Indianapolis overigens altijd goed. Rookie Rinus VeeKay (Van Kalmthout) deed het in zijn debuutjaar met vijf top tien-resultaten, een pole en een podium (3e) meer dan uitstekend. Rinus eindigde als veertiende in het kampioenschap en hoopt dit jaar in de Top 6 te kunnen eindigen.
Rinus is duidelijk een ruwe ongeslepen diamant die nog verder geslepen moet worden. De crash op Indy vorige week donderdag was duidelijk een wake-up call. Achteraf gezien had Rinus beter misschien niet meteen als één van de eersten de baan op moeten gaan.
Penske debutant Scott McLaughlin hierover "Daar schrok ik wel even van maar het was ook de juiste beslissing van ons team om niet direct te gaan rijden." Het was overigens ook de enige crash gedurende de twee testdagen op de Brickyard vorige week.
Ed Carpenter heeft eigenlijk maar één droom. Het winnen van de Indy 500 en daar gaat hij altijd hard.
Teambaas Ed Carpenter rijdt traditioneel op de ovals terwijl Conor Daly dit jaar eveneens de Indy 500 rijdt maar voor de resterende ovalwedstrijden zijn stoeltje aan teambaas Ed afstaat. Vorig jaar werkte Daly bij ECR voor de road/streetcourses een volledig programma af. Voor insiders is het slechts een kwestie van tijd voordat VeeKay zijn allereerste Indycar-zege behaalt. Het team van Carpenter maakt zoals bekend gebruik van Chevrolet-motoren en was in het verleden voor jonge rijders vaak een doorgangshuis naar de topteams. Beste voorbeeld natuurlijk Josef Newgarden die na één seizoen ECR in 2016 al door het Penske Powerhouse werd opgepikt.
Tweevoudig Indycarkampioen Josef Newgarden is nu al zeker van een zitje voor 2022.
Team Penske
Ook bij Team Penske wordt er van Chevrolet-power gebruik gemaakt en beschikt men over een formidabele line-up van vier sterke rijders, bestaande uit tweevoudig kampioen Josef Newgarden, Will Power (39 Indycar overwinningen, 1 Indy 500 zege (2018) en één kampioenschap), Simon Pagenaud (kampioen 2015, 1 Indy 500 zege (2019)) en Scott McLaughlin.
De Fransman Pagenaud was voor zijn Indy 500-overwinning in 2019 gedurende lange tijd niet zeker van een stoeltje bij Penske maar wist dit na zijn succes op de Brickyard te behouden. Interessant gegeven is dat de beide veteranen Power en Pagenaud slechts over een éénjarig contract lijken te beschikken. De combinatie Newgarden en McLaughlin lijkt voor 2022 nu al zeker maar Roger Penske "The Captain" zal dit jaar zeker een aantal jonge wolven nauwlettend volgen.
Scott McLaughlin is wel het meest onorthodoxe verhaal in de line-up eigenlijk. Van de Australische Supercars naar de Indycars. De geschiedenis gaat eigenlijk terug naar 2014 toen Volvo zijn debuut in de Supercars maakte en McLaughlin na een alles of niets duel met zevenvoudig kampioen Jamie Whincup tweede in Adelaide werd. Vanaf toen wilde Roger Penske maar één ding, deze man binnenhalen. Er werd een samenwerking met het team van DJR aangegaan waarbij McLaughlin maar liefst drie titels in de Supercars binnenhaalde.
Bij Team Penske heeft men enorm veel in McLaughlin geïnvesteerd.
Voor "The Captain" voldoende om McLaughlin naar de Indycars te halen. Roger Penske ziet in McLaughlin dezelfde overeenkomsten als bij Indycar-legende Mark Donohue die ooit ook in de toerwagens begon... Een feit dat vorige week nog eens onderstreept werd door Supercar-coureur Shane van Gisbergen die de vraag kreeg voorgeschoteld waarom hij nu zoveel wint. "Scotty has f...d off to Team Penske after he raised the standards here." Van een rivaal is dit nogal een compliment. Het is nu aan McLaughlin om te bewijzen of hij de legendarische Mark Donohue bij Team Penske de komende jaren inderdaad weet te evenaren.
Scott Dixon is ook dit jaar duidelijk favoriet voor de titel.
Ganassi Racing
Het Powerhouse van Chip Ganassi heeft gedurende de wintermaanden ook de nodige veranderingen ondergaan. Regerend kampioen Scott Dixon (40) behoeft geen nadere introductie en is ook dit jaar zeker gezien zijn enorme ervaring duidelijk titelfavoriet. De plek van Felix Rosenqvist is gedurende de wintermaanden ingenomen door de Spanjaard Alex Palou die vorig jaar voor het team van Dale Coyne Racing uitkwam en op Road America als derde wist te eindigen. Op de ovals was Palou wat minder overtuigend eigenlijk.
De Zweed Marcus Ericsson blijft ook dit jaar deel van het team uitmaken maar een twaalfde plek in de eindstand van het kampioenschap mag best wel teleurstellend genoemd worden. En dan heeft men bij Chip Ganassi Racing nog twee veteranen die waarschijnlijk eerder als uithangbord voor het team zullen fungeren. Gezien hun leeftijd zal het binnenhalen van prijzen wat lastiger zijn.
Het iconische startnummer 48 wordt door Tony Kanaan en Jimmie Johnson gedeeld.
Van het 45-jarige NASCAR-icoon Jimmie Johnson mag men geen al te hoge verwachtingen hebben. Het was altijd een droom van Johnson om ooit nog een keer Indycar te rijden. De open cockpits hebben hem daar lang van weten te weerhouden maar Arrow McLaren SP-directeur Zak Brown wist hem vorig jaar over te halen om dit te gaan doen. De introductie van de "aeroscreen" wist Johnson te overtuigen om voor de stratencircuits en roadcourses in te stappen. In een gesloten cockpit lijkt de zevenvoudige NASCAR-kampioen zich naar eigen zeggen wat veiliger te voelen. Zonder aeroscreen was hij waarschijnlijk niet ingestapt.
De iconische no 48-Dallara Honda wordt afwisselend door Tony Kanaan en JJ gedeeld. Oud-Indy 500-winnaar Tony Kanaan vervangt Johnson voor vier wedstrijden op de ovals. Ook Kanaan bevindt zich inmiddels in de nadagen van zijn carrière, maar is absoluut niet te onderschatten indien hij zijn dag heeft.
Rinus VeeKay verwacht dit seizoen in de Top 6 van Indycar te eindigen.Tekst Willem J. Staat
Foto's Indycar
Voorbeschouwing 2021. Aflossing van de wacht? Doorbraak VeeKay verwacht
Van het team van Ed Carpenter Racing mogen we het komende seizoen zeker succes verwachten. Tijdens de eerste testdag vorige week vrijdag gaven de beide ECR Dallara Chevrolets van teambaas Ed Carpenter en Conor Daly duidelijk de toon aan. Het team van ECR gaat op Indianapolis overigens altijd goed. Rookie Rinus VeeKay (Van Kalmthout) deed het in zijn debuutjaar met vijf top tien-resultaten, een pole en een podium (3e) meer dan uitstekend. Rinus eindigde als veertiende in het kampioenschap en hoopt dit jaar in de Top 6 te kunnen eindigen.
Rinus is duidelijk een ruwe ongeslepen diamant die nog verder geslepen moet worden. De crash op Indy vorige week donderdag was duidelijk een wake-up call. Achteraf gezien had Rinus beter misschien niet meteen als één van de eersten de baan op moeten gaan.
Penske debutant Scott McLaughlin hierover "Daar schrok ik wel even van maar het was ook de juiste beslissing van ons team om niet direct te gaan rijden." Het was overigens ook de enige crash gedurende de twee testdagen op de Brickyard vorige week.
Ed Carpenter heeft eigenlijk maar één droom. Het winnen van de Indy 500 en daar gaat hij altijd hard.Teambaas Ed Carpenter rijdt traditioneel op de ovals terwijl Conor Daly dit jaar eveneens de Indy 500 rijdt maar voor de resterende ovalwedstrijden zijn stoeltje aan teambaas Ed afstaat. Vorig jaar werkte Daly bij ECR voor de road/streetcourses een volledig programma af. Voor insiders is het slechts een kwestie van tijd voordat VeeKay zijn allereerste Indycar-zege behaalt. Het team van Carpenter maakt zoals bekend gebruik van Chevrolet-motoren en was in het verleden voor jonge rijders vaak een doorgangshuis naar de topteams. Beste voorbeeld natuurlijk Josef Newgarden die na één seizoen ECR in 2016 al door het Penske Powerhouse werd opgepikt.
Tweevoudig Indycarkampioen Josef Newgarden is nu al zeker van een zitje voor 2022.
Team Penske
Ook bij Team Penske wordt er van Chevrolet-power gebruik gemaakt en beschikt men over een formidabele line-up van vier sterke rijders, bestaande uit tweevoudig kampioen Josef Newgarden, Will Power (39 Indycar overwinningen, 1 Indy 500 zege (2018) en één kampioenschap), Simon Pagenaud (kampioen 2015, 1 Indy 500 zege (2019)) en Scott McLaughlin.
De Fransman Pagenaud was voor zijn Indy 500-overwinning in 2019 gedurende lange tijd niet zeker van een stoeltje bij Penske maar wist dit na zijn succes op de Brickyard te behouden. Interessant gegeven is dat de beide veteranen Power en Pagenaud slechts over een éénjarig contract lijken te beschikken. De combinatie Newgarden en McLaughlin lijkt voor 2022 nu al zeker maar Roger Penske "The Captain" zal dit jaar zeker een aantal jonge wolven nauwlettend volgen.
Scott McLaughlin is wel het meest onorthodoxe verhaal in de line-up eigenlijk. Van de Australische Supercars naar de Indycars. De geschiedenis gaat eigenlijk terug naar 2014 toen Volvo zijn debuut in de Supercars maakte en McLaughlin na een alles of niets duel met zevenvoudig kampioen Jamie Whincup tweede in Adelaide werd. Vanaf toen wilde Roger Penske maar één ding, deze man binnenhalen. Er werd een samenwerking met het team van DJR aangegaan waarbij McLaughlin maar liefst drie titels in de Supercars binnenhaalde.
Bij Team Penske heeft men enorm veel in McLaughlin geïnvesteerd.
Voor "The Captain" voldoende om McLaughlin naar de Indycars te halen. Roger Penske ziet in McLaughlin dezelfde overeenkomsten als bij Indycar-legende Mark Donohue die ooit ook in de toerwagens begon... Een feit dat vorige week nog eens onderstreept werd door Supercar-coureur Shane van Gisbergen die de vraag kreeg voorgeschoteld waarom hij nu zoveel wint. "Scotty has f...d off to Team Penske after he raised the standards here." Van een rivaal is dit nogal een compliment. Het is nu aan McLaughlin om te bewijzen of hij de legendarische Mark Donohue bij Team Penske de komende jaren inderdaad weet te evenaren.
Scott Dixon is ook dit jaar duidelijk favoriet voor de titel.
Ganassi Racing
Het Powerhouse van Chip Ganassi heeft gedurende de wintermaanden ook de nodige veranderingen ondergaan. Regerend kampioen Scott Dixon (40) behoeft geen nadere introductie en is ook dit jaar zeker gezien zijn enorme ervaring duidelijk titelfavoriet. De plek van Felix Rosenqvist is gedurende de wintermaanden ingenomen door de Spanjaard Alex Palou die vorig jaar voor het team van Dale Coyne Racing uitkwam en op Road America als derde wist te eindigen. Op de ovals was Palou wat minder overtuigend eigenlijk.
De Zweed Marcus Ericsson blijft ook dit jaar deel van het team uitmaken maar een twaalfde plek in de eindstand van het kampioenschap mag best wel teleurstellend genoemd worden. En dan heeft men bij Chip Ganassi Racing nog twee veteranen die waarschijnlijk eerder als uithangbord voor het team zullen fungeren. Gezien hun leeftijd zal het binnenhalen van prijzen wat lastiger zijn.
Het iconische startnummer 48 wordt door Tony Kanaan en Jimmie Johnson gedeeld.
Van het 45-jarige NASCAR-icoon Jimmie Johnson mag men geen al te hoge verwachtingen hebben. Het was altijd een droom van Johnson om ooit nog een keer Indycar te rijden. De open cockpits hebben hem daar lang van weten te weerhouden maar Arrow McLaren SP-directeur Zak Brown wist hem vorig jaar over te halen om dit te gaan doen. De introductie van de "aeroscreen" wist Johnson te overtuigen om voor de stratencircuits en roadcourses in te stappen. In een gesloten cockpit lijkt de zevenvoudige NASCAR-kampioen zich naar eigen zeggen wat veiliger te voelen. Zonder aeroscreen was hij waarschijnlijk niet ingestapt.
De iconische no 48-Dallara Honda wordt afwisselend door Tony Kanaan en JJ gedeeld. Oud-Indy 500-winnaar Tony Kanaan vervangt Johnson voor vier wedstrijden op de ovals. Ook Kanaan bevindt zich inmiddels in de nadagen van zijn carrière, maar is absoluut niet te onderschatten indien hij zijn dag heeft.