Chrono: Dutch Rotax Max Challenge na zomerstop weer van start in Kerpen

Kerpen, een magisch circuit. Hét circuit waar de gebroeders Schumacher hun eerste meters reden in de kartsport en daarna in de autosport vele prijzen zouden winnen. Een circuit, gestart uit de nalatenschap van Wolfgang Berge von Tripps, een formule 1 coureur uit het roemruchte verleden  van deze sport. Ook een circuit dat iets extra heeft. Je voelt het al als je de paddock oprijdt. Al sinds 2002  komt Chrono Karting hier een race per jaar rijden, en het zijn traditioneel wedstrijden vol spektakel, zo ook deze editie.

Tekst: Heid Montfoort

Foto’s: Michael Melis

De eerste rijders waren er al vroeg. Op vrijdag werd er al volop getraind. Voor degenen die nog een regenafstelling wilden proberen, dat kwam goed uit, want na een matig begin kwam het werkelijk met bakken uit de hemel. Zoveel regen dat de baan zelfs even stil gelegd moest worden vanwege de grote hoeveelheid water op de baan. Gelukkig werd de rest van het weekend droog.

Op zaterdag werd er in series getraind. Zo lopend over de paddock, tussen de kleurrijke tenten snuif je al de wedstrijdsfeer op. Tenten staan vaak open en daar zie je de, soms wel erg kleine, coureurs in serieus overleg met hun monteurs. Samenwerkend om een zo optimaal mogelijke afstelling te vinden voor hun kart. Op zoek naar die paar honderdsten van een seconde extra om dát verschil te kunnen maken in de race.

Iedereen is het er wel over eens; de Micromax klasse is een hartverwarmende klasse. De jongens en meisjes die in deze klasse rondrijden staan helemaal aan het begin van hun carrière. Vaak zijn het eerste jaars rijders, een enkeling zit al wat langer in de Micromax klasse. Uitermate gedisciplineerd komen ze altijd in formatie aan op de start, iets waar de klassen met oudere rijders nog vaak een voorbeeld aan kunnen nemen.

In de kwalificatie is het Nelson Berghuis die zijn Simmons naar een eerste plek stuurt. Onderlinge verschillen? Zeer klein, want de volledige top vier  is binnen een halve seconde van elkaar te vinden. Snelste is dus Berghuis die vanaf pole mag vertrekken. Erachter heeft Glenn van Berlo zijn vorm laten zien door de tweede plek te pakken. De strijd om de derde plek in de kwalificatie gaat tussen Storm Broer en Kas Haverkort. Haverkort weet uiteindelijk de top drie in de kwalificatie te voltooien.

Manche 1 gaat van start. Glenn van Berlo weet zich door het veld heen naar voren te rijden en nestelt zich met een paar ronden te gaan aan de kop. Erachter wordt van stuivertje gewisseld door Haverkort en Broer. Uit de slipstream komend, elkaar uitremmend, verdedigend rijdend, geweldig om te zien. Storm Broer weet uiteindelijk een beslissend gat te slaan en finisht als tweede achter de ontketende van Berlo. De derde plek is voor Kas Haverkort. Het moment van de manche komt echter op naam van Naomi van Wagensveld die een afgelopen ketting heeft, aan de kant staat haar begeleider aanwijzingen te geven en ze slaagt er in om haar ketting er weer om te krijgen en met twee ronden achterstand de race te vervolgen. Iets wat zowel klassesponsor FJ Motorsport en dagsponsor SDB Vitrines zeer kunnen waarderen.

In de tweede manche gaat de strijd onverminderd voort. De top drie is weg en blijft weg. Ronde na ronde wordt van positie verwisseld en het is echt niet te zeggen wie deze manche op zijn naam gaat brengen. De Redeker Motorsportsrijder Storm Broer is uiteindelijk degene die zijn vuist in de lucht kan steken. Hij heeft met een verschil van minder dan twee tiende van een seconde zijn beide achtervolgers verslagen. Van Berlo wordt tweede, op slechts een paar hondersten van een seconde gevolgd door Kas Haverkort.

Dagresultaat:

1/.          Glenn van Berlo
2/.          Storm Broer
3/.          Kas Haverkort

In totaal stonden 28 Minimaxen aan de start in deze klasse. Iets ouder als de kleine collega’s uit de Micromax klasse. Deze rijdsters en rijders weten met hun spectaculaire races het publiek op de banken te krijgen.  De snelle dame Wietske Visser is inderdaad de aller snelste in de kwalificatie. Vaak wordt ze genoemd als dé zus van, maar deze goede rijdster weet in een rap tempo haar eigen naam te vestigen. Vlak erachter is het de reus in de Minimax, Rick Buijs die deze wedstrijd op een Gillard aan de start verschijnt. De derde plek is uiteindelijk voor Gijs Busser, die het verschil tussen hem en de nummers vier en vijf in honderdsten van seconden ziet worden. Honderdsten van seconde, met het menselijk oog bijna niet waar te nemen.

De eerste manche vertrekt. Een groep van zes rijders zit aan de kop en slaat een klein gat. Uiteindelijk blijft er na een mooie race een kopgroep van drie over die achtervolgt wordt door een groep van zes rijders, aangevoerd door Rick Buijs. In de kopgroep is het echter Wietske Visser die een steady inhaalrace op van Kalmthout heeft ingezet. Van Kalmthout zag zijn kleine voorsprong iedere ronde met een paar honderdste van een seconde kleiner zag worden. Twee ronden voor het einde heeft ze toegeslagen, en de leidende positie gepakt. Van Kalmthout consolideert zijn tweede plek, en de Tonykart rijder Richard Verschoor pakt heel mooi de derde plek.

Manche twee. Er zijn een paar mensen uit op revanche van manche 1, zoals Rick Buijs een Aaron Valster die na een goede kwalificatie hun resultaat in de eerste manche graag wat hoger hadden gezien. Het is Buijs die aan het begin van de manche een paar geslaagde inhaalpogingen heeft en de leiding gepakt heeft. Ronde na ronde breidt hij zijn voorsprong uit. Wietske Visser kent in de openingsronde wat tegenslag en valt ver terug. Echter, deze dame weet wat vechten is en rijdt naar voren, naar een zevende plek. Ondertussen heeft ze het baanrecord voor de minimax en passant even wat scherper gezet. Aaron Valster is The Leader of The Pack en leidt de achtervolgers. Hij finisht na een mooie manche als tweede. Richard Verschoor doet goede zaken in het kampioenschap door ook deze manche als derde te finishen. Rick Buijs, Wietske Visser, beide uitkomend voor Brand Racing weten in het dagresultaat een mooie dubbelslag te behalen.

Dagresultaat Minimax:

1/.          Rick Buijs
2/.          Wietske Visser
3/.          Rinus van Kalmthout

De Rotax Max Junioren is een geweldig  mooie klasse om te zien. Een aantal rijders in dit kampioenschap rijdt zelfs vooraan in het Europees Kampioenschap. Dit geeft het niveau aan van deze rijders. Er wordt echt volwassen geracet door de mannelijke en vrouwelijke coureurs in deze klasse.
In de kwalificatie is het Lars Lamborelle die de pole position weet te pakken. Tweede is Finn Kooijman, die zijn Zanardi strak sturend op een tweede plek weet te brengen. Op de derde plek is het de verassing van het weekend, Eline Chehin. Zaterdag liet zij in de trainingen haar snelheid al zien, vandaag bewijst ze het in de kwalificatie. De volledige top-15 is binnen een halve seconde van elkaar te vinden. Zó klein zijn de onderlinge verschillen. Close racing dus in de series.

De eerste manche gaat van start. In het begin is er een kopgroep van een rijder of acht die na een paar ronden uit elkaar begint te vallen. Sommige inhaalacties lopen goed af, andere iets minder waardoor in plaats van posities te winnen, er posities verloren worden, waardoor de achtervolgers ook weer hun kans zien. Aan het einde van de race is het de Hilversumse rijder, Stefano van Galen, die de mancheoverwinning opeist. Op een tweede plek is het Lars Lamborelle, die een seconde achterstand heeft op de leider, en twee seconden voorsprong heeft op de nummer drie, Patrick de Hoop. Dat lijkt makkelijk en comfortabel, maar er is niets zo moeilijk als het alleen rijden. Lars slaat zich er goed door. Patrick de Hoop weet zijn achtervolgers mooi voor te blijven.

De tweede manche kenmerkt zich door een onrustige opwarmronde. Her en der spint er een kart, en in het geval van de snelle dame, Eline Chenin is er zelfs behoorlijk schade waardoor zijn vroeg in de wedstrijd uitvalt. Er wordt hard en mooi geracet. Sommige rijders zoeken de grens op en gaan eroverheen. Er zijn 8 uitvallers helaas in deze manche. Aanleiding voor de wedstrijdleiding om de komende wedstrijd eens een goed gesprek aan te gaan met de rijders. Aan de kop is het wederom erg spannend. Lars Lamborelle weet een mooie voorsprong op te bouwen en wint afgetekend. Stefano van Galen raced voor wat hij waard is. De derde plek is voor Tom Meijer, die recentelijk ook al mooie dingen liet zien op het Europees kampioenschap. Een van de uitvallers is Luuk Montfoort die in een pechvol weekend een opmars van de laatste plaats naar plaats zes niet beloond ziet door een uitval in de laatste ronde. Vreugde en verdriet liggen in de sport zeer dicht bij elkaar.

Daguitslag Junioren

1/.          Lars Lamborelle
2/.          Stefano van Galen
3/.          Casper Dielissen

Met veertien rijders is dit een heel mooie klasse om naar te kijken. Christian Kuijer, al het hele jaar erg snel, heeft dit keer in de kwalificatie opeens drie nadere rijders in zijn nek, die allemaal binnen 5 honderdsten van een seconde weten te kwalificeren. Geweldig om deze mannen en vrouwen met hun machines zo dicht bij elkaar te hebben in de rondetijden. Hoe klein het verschil ook is, Kuijer heeft mooi de pole. Tweede is het Rick van Dranen, die zich maar te nauwer nood Michelle Schultz van het lijf kan houden. Zo gaat de top drie de wedstrijd in.

Kuijer geeft zijn kart de sporen in de eerste manche, en niet zo zuinig ook. Hij weet een enorme voorsprong op te bouwen en heeft in de laatste ronde bijna tijd om de officials een handje te geven. Bijna 15 seconden bedraagt zijn voorsprong op de rijder op de tweede plaats, Piet-Jan Roggeveen. Hij heeft een mindere kwalificatie om weten te zetten in een mooie tweede plaats. Derde is het Imke Arts die de CRG  op een tiende van een seconde over de finishlijn heen stuurt.

Manche twee, en de honger van Kuijer is nog niet gestild. Hij is weer weg en hij blijft ook weer weg. Dit keer niet met een gigantische voorsprong als in manche 1, maar een voorsprong van ruim zeven seconden bevestigd de suprematie van Kuijer. Erachter is het Imke Arts die haar kart als tweede over de finishlijn heenbrengt. Op een mooie derde plaats is het energyrijder Michelle Schulz die na een ongeval in manche 1 een enorme inhaalrace moest rijden en daar op een mooie manier in slaagde.

Dagresultaat Olympisch

1/.          Christian Kuijer
2/.          Imke Arts
3/.          Piet-Jan Roggeveen

 

Een geweldig mooie klasse om te zien, de DD2 klasse. De enige schakelklasse in het Rotaxveld. Deze wedstrijd zijn het de CRG’s die de snelheid goed te pakken hebben, en dat laten ze al zien in de kwalificatie. Vier CRG’s op de eerste vier plaatsen, aangevoerd door Tom Dielissen die direct na deze wedstrijd af zal reizen naar Salbris in Frankrijk, waar hij de laatste Eurochallenge gaat rijden. Op een tweede plek, op slechts een tiende van een seconde is het Giel Bronder. De derde plek is voor Chris Sterken, die ook naar de Eurochallenge gaat.

In de eerste manche besluiten een paar rijders dat het maar eens afgelopen moet zijn met de CRG overheersing. Tom Dielissen is weg en weet op meesterlijke wijze de eerste manche te winnen, erachter is het regerend kampioen Roy Bakker die zijn Energy op een tweede plaats weet te zetten in de manche. Erachter is het Alexander Banaszak die het Chris sterken de hele manche zeer moeilijk weet te maken. Chris houdt zijn hoofd koel en wordt knap derde.

In de tweede manche is de opmars van Roy Bakker niet te stuiten. Hij weet de eerste plek te bemachtigen en houdt die ook vast. Gestaag werkt hij aan zijn voorsprong op de nummer twee, Tom Dielissen. Hij is de aanvoerder van de CRG trein van vijf karts die tevergeefs Bakker van de eerste plaats probeert te houden. In de CRG trein wordt uiteindelijk dus Dielissen tweede en weet Maximilian Fleischmann de derde plek te bemachtigen, voor Bronder en Sterken. Het resultaat is voor Dielissen voldoende om de dagoverwinning te pakken

Dagresultaat DD2

1/.          Tom Dielissen
2/.          Roy Bakker
3/.          Chris Sterken

Het is jammer om te zien hoe de koningsklasse in de Rotax Max dit jaar veel rijders heeft verloren aan andere kampioenschappen en klassen. De rijders die hier echter aan de start staan maken met hun spectaculaire rijstijl echter het gebrek aan deelnemers meer dan goed.

In de kwalificatie is het Jordi van Moorsel die zijn stijgende vorm beloond ziet met een pole position. Bas de Laat rijdt voor wat hij waard is, maar hij moet toch een gat laten vallen van negen honderdsten van een seconde. Althans, voor zover je over een gat kan spreken. Als je het gat in tijd in afstand uit moet drukken, is het verschil slechts enige centimeters, en dat op een baan van ruim een kilometer lang. Verschil is verschil, dus de pole gaat naar van Moorsel, en de tweede plek gaat naar De Laat. Erachter is het de kersverse BNL kampioen, Berry Torenvliet die de derde plaats weet te halen.

In de eerste manche probeert van Moorsel direct weg te komen, maar zijn tegenstanders hebben daar een ander idee over. Hij rijdt zich het licht uit de ogen en weet uiteindelijk de manche op zijn naam te brengen, op slechts zes tiende gevolgd door Bas de Laat. Torenvliet haakt aan, maar kan verder niet aanvallen en moet zich tevreden stellen met een derde plek in deze manche.

De tweede manche begint. Van Moorsel weet direct e profiteren van het gevecht achter hem en slaat een, blijkt later, beslissend gat. Tegen de strijd dat de achtervolgers hun posities hebben ingenomen is van Moorsel al bijna drie seconden verderop. Torenvliet profiteert en weet de tweede plaats te bemachtigen voor de aanstormende Denzel Mafait. Die heeft vlak voor het einde de Laat weten te verschalken. Van Moorsel scoort maximaal met pole en twee mancheoverwinningen.

Dagresultaat Senioren:

1/.          Jordi van Moorsel
2/.          Berrie Torenvliet
3/.          Bas de Laat

Na de prijsuitreiking gaan veel tevreden rijders terug naar huis. Tijd om voor te bereiden op de volgende wedstrijd van dit uitdagend kampioenschap op 23 september op Spa Francorchamps, wederom zo een sfeervol circuit.