WTCC: Regerend kampioen legt op Monza basis voor nieuwe titel
De openingsraces van het FIA-WTCC telde tweemaal 9 ronden en werd verreden op het vermaarde Italiaanse circuit in Monza. Niet minder dan 35 rijders meldden zich voor dit eerste optreden in het Wereldkampioenschap voor toerwagens 2006.
Tekst: Jakob Dekker, foto's: PR
Kort na 3 uur ’s middags doofde het startlicht voor het eerst en kon het kleurrijke veld op pad. Eerste scherprechter vormde uiteraard het aanremmen voor de eerste chicane. Het merendeel kwam er goed door heen, maar enkele rijders toucheerden elkaar op of net naast de smalle asfaltstrook. Alfa-rijder Salvatore Tavano kende een redelijk harde botsing en moest net als Jorg Muller (BMW) naar de pits. Alfist Farfus liep in die hectische beginfase eveneens de nodige schade op aan de achterzijde van zijn bolide, maar kon wel verder. Zaken die allemaal aan Andy Priaulx voorbij gingen. Hij voerde het veld aan, direct gevolgd door merkgenoot Dirk Muller. De Duitser zou het echter steeds moeilijker krijgen. Naarmate de race vorderde werd de druk van de SEAT’s met Yvan Muller en James Thompson steeds groter.
Onze landgenoot Tom Coronel met de opvallende oranje GR Asia SEAT Team Holland Toledo kwam eveneens goed weg. Nadat remproblemen hem eerder tijdens de trainingen duidelijk parten speelden. Hij streed om de 12e – 13e plaats, met de nodige kanshebbers uit de fabrieksteams. Verder ging hij in die beginfase aan de leiding in de privateerklasse.
In de derde ronde ging het (na een touche met Peugeot rijder Jens Edman) flink mis met de SEAT van Roberto Colgiaco. Zijn bolide raakte rondom beschadigd en er kwamen rook en vlammen uit het motorruim. Gele vlaggen werden gezwaaid en even later meldde ook de safety car zich op de baan.
Bij de herstart wist de Brit zijn leidende positie te behouden, terwijl Dirk Muller het steeds moeilijker had met de stevig aandringende SEAT’s achter hem. Daarvan was het Yvan Muller die tegen het einde van de race-afstand bij het aanremmen voor de eerste chicane de tweede plaats overnam van Dirk Muller. Een voorbeeld dat James Thomson in de slotronde herhaalde, waardoor de SEAT’s twee en drie werden achter winnaar Andy Priaulx. In die eindfase was er nogmaals sprake van een gele vlag situatie nadat Gianni Morbidelli is de rondte is gegaan. Iets dat even daarvoor ook Rob Huff in de Chevrolet al overkwam. Opmerkelijk, omdat dit gebeurde nadat hij een tikje kreeg van teamgenoot Alain Menu.
Kort na de herstart was Tom Coronel er nog bij, maar vier ronden voor het eind viel hij uit met een onbekend probleem.
Uitslag eerste race
1. Andy Priaulx (BMW) 9 ronden in 25.44.220
2. Yvan Muller (SEAT) op 3.534
3. James Thomson (SEAT) op 4.378
4. Dirk Muller (BMW) op 4.667
5. Gabriele Tarquini (SEAT) op 7.332
6. Rickard Rydell (SEAT) op 7.639.
Na afloop van de eerste race sprak de winnaar lovende woorden over de mensen die zijn auto hadden geprepareerd. Het was een fantastisch resultaat na een goede start en dito herstart na de Safety Car procedure. Nu was de Brit vorig jaar niet echt een racewinnaar. Hij schreef er namelijk maar één op zijn naam en werd desondanks kampioen. Hij nuanceerde zijn overwinning wel, want met een dergelijk resultaat zal er de komende race ook 40 kilogram lood aan het gewicht van de auto toegevoegd worden. En dan is het zaak om er voor te zorgen iedere race een flink aantal punten te scoren om op die manier zijn huidige titel te kunnen continueren.
Het spreekt voor zich dat men binnen het SEAT Team bijzonder te spreken was over de beide andere podiumplaatsen. Yvan Muller verklaarde na afloop het absoluut niet verwacht te hebben. Een plaats bij de eerste tien had hem al heel mooi geleken, een podiumplaats was meer dan verwacht.