Dragracing: Vertrouwd podium bij NitrOlympX op Hockenheim

David Vegter

Nederlanders sterk
Pro Modified was met 18 deelnemers ook bij de NitrOlympX weer de sterkst bezette FIA klasse. In zijn eerste kwalificatierun zette David Vegter meteen de toon door met 5,92 seconden, en niet voor de eerste keer dit seizoen, de snelste tijd op de klokken te zetten. In de middagsessie dook Jimmy Ålund daar met 5,879 seconden onderdoor.


Jan Ericsson

Op zaterdag was het echter Jan Ericsson die daar met 5,876 seconden nog een fractie vanaf wist te snoepen en de definitieve poleposition voor zich opeiste.


Andreas Arthursson

Achter Ålund en Vegter schoof Michael Gullqvist op zaterdag met 5,92 seconden door naar plek vier, terwijl Andreas Arthursson op een vijfde plaats met 5,94 seconden de laatste rijder was die onder de zes seconden wist te komen.


Marck Harteveld

Marck Harteveld lukte dat met een keurige 6,00 seconden net niet, maar de Voodoo Hemi Racing-piloot nestelde zich op een zesde plaats wel te midden van de Europese top.


Michel Tooren

Met 6,06 seconden sloot Michel Tooren als derde Nederlander in het veld de kwalificatie af op plek negen. Met zulke kleine onderlinge verschillen was er in de eliminaties nog van alles mogelijk.


Nederlandse kwartfinale

Voor de drie Nederlanders leverde de eerste eliminatieronde geen problemen op, al had Tooren een veel betere reactietijd nodig om zich de snelle Jean Dulamon van het lijf te houden. Vegter rekende af met Marcus Perman, terwijl Harteveld Kim Kristiansen een rood licht zag trekken. In de kwartfinale moesten Harteveld en Vegter het tegen elkaar opnemen, waarbij Vegter met 6,05 tegen 6,12 seconden aan het langste eind trok. Ook voor Tooren viel het doek in de kwartfinale toen de Pro Dutch Racing-rijder kort na de start door tyreshake uit het rechte spoor raakte en zelfs even op twee wielen terechtkwam.


Jimmy Ålund

Ericsson en Ålund kenden geen grote problemen en plaatsten zich met constante runs in de 5,9 seconden voor de halve finale. Ericsson stuitte daarbij op Gullqvist, die in de kwartfinale Arthursson een rood licht had zien trekken.


Jan Ericsson en Michael Gullqvist

In de halve finale was het echter de beurt aan Gullqvist om te vroeg op het gas te gaan, waardoor de winst automatisch aan Ericsson verviel. In de andere halve finale hadden Ålund en Vegter moeten strijden om een plaats in de finale. Bij controle van de motor na de kwartfinale bleek er echter iets mis en omdat het team met het oog op de komende wedstrijden geen risico op een fatale motorschade wilde lopen, liet de Nederlander verstek gaan en stond Ålund in de finale.


De finale

Ook nu was het echter een rood licht dat de beslissing bracht, want hoewel Ericsson met 5,88 seconden een zeer scherpe tijd op de klokken zette, was de leider in de tussenstand van het kampioenschap te vroeg vertrokken, waardoor de winst richting Ålund (5,95 seconden) ging. Met zijn zege is Ålund als regerend kampioen na een stroeve start van het seizoen alweer opgeklommen naar de tweede plaats in het kampioenschap.