Dragracing: Tierp Internationals weer boeiend spektakelstuk

De wedstrijden op Tierp Arena lijken er patent op te hebben, want ook de Tierp Internationals van dit jaar stond weer bol van de snelle tijden en spannende ontknopingen. In de Top Fuel klasse werd deze tweede ronde van het FIA Europees Kampioenschap gedomineerd door Anita Mäkelä, die niet alleen de wedstrijd won, maar ook de leiding pakte in het kampioenschap. In de Pro Modified klasse verraste Andreas Arthursson door met zijn turbo-Chevelle naar zijn eerste FIA-EK overwinning te rijden. Minstens zo verrassend was de winst van Michael Malmgren, die in de finale favoriet Stefan Ernryd een rood licht zag trekken, terwijl in de Top Methanol klasse Dennis Habermann zijn revanche kreeg voor zijn in Engeland van zijn broer Timo verloren finale.

Tekst: Remco Scheelings
Foto's: Remco Scheelings

Nog geen twee weken na de openingswedstrijd van het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing op Santa Pod Raceway mochten de rijders en teams alweer aantreden op het fraaie, een kleine honderd kilometer boven Stockholm gelegen Tierp Arena. De naar Amerikaanse maatstaven gebouwde baan staat als snel bekend en maakte deze reputatie ook dit keer weer waar. Ondanks de hoogzomerse temperaturen sneuvelden talloze persoonlijke records en waren tijden die normaal goed zijn voor een top vijf klassering nu soms nog niet eens genoeg om voor de eliminaties in aanmerking te komen. En dat was niet alleen zo bij de auto's, ook bij de motoren die streden om punten voor het EDRS Pro Nordic Motorcycle Championship werden zeer snelle tijden geklokt. Eigenlijk waren het alleen de Europese records die nog net standhielden, maar dat is dan weer iets voor augustus, als het circus voor de tweede keer in Tierp neerstrijkt.


Anita Mäkelä

Anita Mäkelä regeert
In de Top Fuel klasse liet Anita Mäkelä er geen gras over groeien en snelde met 3,905 seconden in de openingsrun meteen naar de eerste kwalificatiepositie, om die ook niet meer af te staan. Mikael Kågered verging in zijn thuisland een stuk beter dan in Engeland, want de Zweed pakte met 4,07 seconden de tweede positie, gevolgd door de verrassend snelle Timo Lehtimäki (4,13 seconden).


Timo Lehtimäki

Zo goed als de drie Rune Fjeld Motorsport-auto's het op Santa Pod deden, zo moeilijk hadden ze het in Tierp. In bijna alle runs gingen de auto's direct bij de start 'up in smoke' en met veel moeite perste Antti Horto er met 4,20 seconden een vierde plaats uit, terwijl regerend kampioen Duncan Micallef met een magere 4,52 seconden bleef steken op plaats vijf. Liam Jones slaagde er pas bij de laatste poging in om met 4,7283 seconden tot de achtste en laatste eliminatieplaats voor te dringen. Slechts 0,0001 seconde voor Jones beëindigde Jöran Persåker de kwalificatie als zevende, terwijl Stefan Gunnarsson plaats zes bezette. Jones veroordeelde met zijn tijdsverbetering Björn Mårtensson tot de rol van eerste reserve, terwijl debutant Dennis Nilsson de rij sloot.


Liam  Jones

Winst op reactie
De eerste eliminatieronde leverde meteen bijna een daverende verrassing op. Plotseling deed de RF Motorsport CBD Asylum dragster van Jones wel wat de tuners hem hadden meegegeven en zette een 3,909 seconden op het scorebord. In de andere baan was Mäkelä met 3,919 seconden een fractie langzamer, maar omdat de Finse sneller had gereageerd op de lichten, passeerde de kampioen van 2016 net een fractie eerder de finishlijn en ging door naar de halve finales. In de run werden meteen twee nieuwe records gevestigd, want niet alleen was het de snelde Europese 'side by side' Top Fuel run ooit in tijd, maar met 500,5 (Mäkelä) en 503,7 km/u (Jones) ook de snelste 'side by side' run wat eindsnelheden betreft.


Antti Horto

In de halve finale moest Mäkelä het vervolgens opnemen tegen Horto, die in de eerste eliminatieronde Micallef naar huis had gestuurd. Daarmee heeft de regerend kampioen nu in twee wedstrijden nog geen enkele eliminatieronde gewonnen. In de Finse confrontatie bewees Mäkelä dat het team de baancondities goed onder controle had, want met 3,95 seconden bleef de Finse in de 3,9 seconden scoren en liet Horto kansloos.


Mikael Kågered

Aan de andere kant van de eliminatieladder klopte Kågered, ook al op reactietijd, Persåker, terwijl Lehtimäki net voor de finishlijn een met problemen kampende Gunnarsson passeerde. In de halve finale stokte de verrassende opmars van de Fin toen bij de burn out de brandstof uit een van de leidingen stroomde en de auto werd stilgezet, waardoor Kågered de finaleplaats in de schoot geworpen kreeg.


De finale

De eindstrijd was direct bij de start beslist. Kågered kreeg meteen problemen terwijl Mäkelä richting de finish snelde. Zelfs een halverwege de run gebroken blower belt kon daar geen verandering in brengen en daarmee kwam de winst bij het team dat het gezien de constante snelheid ook het meest verdiende.



Na de runner up positie op Santa Pod voegde Mäkelä met de zege een flinke hoeveelheid punten aan haar totaal toe en nam daarmee de leiding in de tussenstand over van de niet in Zweden meestrijdende Stig Neergaard.